Monday, January 31, 2011

هر فرد سیگاری ایرانی در هر سال 6 کیلو 200 گرم سیگار دود می کند



با پول این همه سیگار، در هر سال، چه کارهایی می توان کرد؟


انصافعلی هدایت


ایرانیان در هر سال 62 میلیارد نخ سیگار دود می کنند. این خبر را سایت "فردا نیوز" به نقل از "واحد مرکزی خبر" که به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران وابسته است، اعلام و اضافه کرده است که 12 میلیون نفر از جمعیت ایران، سیگاری هستند اما اعلام
نکرده اند که منبع این آمار کجاست؟

اگر این آمار صحت داشته باشد، به این معنی است که هر یک سیگاری ایرانی در هر سال 5166 نخ سیگار دود می کند. در ایران، در هر قوطی سیگار، 20 نخ سیگار جای می گیرد و قیمت هر قوطی بین 250 تومان تا 5000 تومان در نوسان است. اگر متوسط قیمت سیگار در ایران را 1000 تومان محاسبه کنیم، هر فرد سیگاری در ایران، در طول یک سال 258 هزار تومان (258 دلار) به سیگار داده و آتش می زند. در همین حال، هر سیگار استاندارد (بر اساس استانداردهای جهانی) 1.2 گرم وزن دارد. بنا بر این، هر فرد ایرانی سیگاری، در طول یک سال، 6 کیلو 200 گرم سیگار آتش زده و دود می کند. به این ترتیب، سیگاریان ایرانی در هر سال 74.400.000. (74 میلیون و 400 هزار) کیلو گرم سیگار دود می کنند

بنا به اعلام رسمی مرکز آمار ایران و بر اساس سر شماری که در سال 1385 (2006) انجام گرفته بود، جمعیت ایران در سال 1385 (2006) حدود 70.473.000 (70 میلیون و 473 هزار) نفر بوده است. اگر 62 میلیارد نخ سیگار را در میان آن ها؛ خرد سال و کهنسال، تقسیم کنیم، هر ایرانی در عرض یکسال، 880 نخ سیگار مصرف می کند. اگر 74.400.000 (74 میلیون و 400 هزار) کیلو سیگار را در میان همه ایرانیان (سیگاری و غیر سیگاری) تقسیم کنیم، برای هر فرد ایرانی (خرد سال و کهنسال) 1 کیلو و 55 گرم خواهد رسید




از طرف دیگر، ادعا می شود که در ایران 70.473.000 نفری، 30 میلیون تا 35 میلیون آذربایجانی وجود دارد. مشروط بر آن که این آمارهم صحت داشته باشد. ما آمار آذربایجانیان ایران را 30.000.000 در نظر می گیریم. در این صورت، هر آذربایجانی هم مانند هر ایرانی دیگر (خرد سال و کهنسال) در هر سال 880 نخ سیگار دود می کند و به این ترتیب، مردم آذربایجان در هر سال 26.400.000.000 (26 میلیارد و 400 میلیون) سیگار را می سوزانند که 31.680.000 (31 میلیون و 680 هزار) کیلو گرم یا 31 تن و 680 کیلوگرم سیگار خواهد شد که 1.320.000.000.000 تومان (1 تریلیون و 320 میلیارد تومان) یا 1 میلیارد و 320 میلیون دلار سرمایه مالی در هر سال خواهد شد. این مقدار از سرمایه های مالی آذربایجانیان ایرانی در هر سال دود شده و به هوا می رود. اگر از زاویه دیگری به این مسئله بنگریم، این مقدار سرمایه، به نفع حاکمیت فارس، از جیب آذربایجانی ها، به جیب آن ها می رود


با این همه پول و نقدینگی مالی چه کارهایی را می توان انجام داد؟


1.
با این مقدار پول، می توان به 4.400.000 (4 ملیون و 400 هزار) نفر در هر سال، نفری 300.000 تومان پول نقد پرداخت کرد. این مبلغ، حقوق یک ماه یک کارگر در ایران است

2.
با این مقدار پول و سرمایه، در هر سال می توان 440.000.000 (440 میلیون) جلد کتاب، در زمینه های مختلف، چاپ کرده و به طور رایگان در میان مردم توزیع کرد. مشروط بر آن که قیمت هر جلد کتاب 3000 تومان بماند. قیمت متوسط کتاب در ایران از این هم پایین تر است. به این ترتیب، در هر سال، برای هر فردی از 30 میلیون آذربایجانی 14.6 جلد کتاب رایگان داده خواهد شد

3.
با این مقدار سرمایه مالی، می توان در هر سال، 13.200.000 (13 میلیون و 200 هزار) دستگاه چرخ خیاطی تهیه کرده و برای این تعداد کار ایجاد کرد. مشروط بر آن که قیمت هر دستگاه چرخ خیاطی 100.000 تومان باشد



4.
با این مقدار سرمایه مالی می توان در هر سال برای 1.320.000 کفاش آذربایجانی به اندازه 1.000.000 (1 میلیون) تومان وسایل و مواد لازم برای تولید و عرضه به بازار فراهم کرده و برای این همه آدم در هر سال، کار ایجاد کرد

5.
با این مقدار پول می توان در هر سال 132.000 تراکتور خریداری کرده و در اختیار کشاورزان قرار داد. قیمت هر دستگاه تراکتور در دوران قبل حذف سوبسیدها 7.600.000 (7 میلیون و 600 هزار) تومان بود که بعد از خذف آن ها، قیمت ها به 10.500.000 (10 میلیون و 500 هزار) تومان افزایش یافته است. با این همه تراکتور در هر سال، کشاورزی آذربایجان زیر و رو خواهد شد

6.
با این مقدار سرمایه مالی، می توان در هر سال برای 91.667 (91 هزار و 667) نفر اتومبیل "پژو وی 7" خرید. مشروط بر آن که قیمت متوسط انواع مدل های صفر آن 14.400.000 (14 میلیون و 400 هزار) تومان بماند

7.
با این مقدار پول در هر سال می توان برای 13.200 خانواده آذربایجانی خانه ای 100.000.000 (100 میلیون) تومانی خریده و به رایگان در اختیار آن ها گذاشت. البته می توان با ساختن این همه خانه در هر سال، ده ها هزار کار در جامعه تولید کرد

8.
با این مقدار پول می توان در هر سال به 2.200.000 (2 میلیون و 200 هزار) کودک یتیم و در هر ماه 50.000 تومان کمک مالی داد. به این ترتیب، می توان به تعلیم و تربیت مناسب کودکان از بدو تولد، همت گماشت و مطمئن بود که هیچ کودکی در آذربایجان گرسنه نخواهد خوابید



9.
با این حجم از سرمایه، می توان در هر سال به 66.000 جوان مستعد بورس تحصیل در دانشگاه های اروپا و آمریکا که گرانتر هم هستند داد و آن ها را برای تحصیل در این کشورها فرستاد. هزینه تحصیل هر فرد در این کشورها در حدود 20.000 دلار(20 میلیون تومان) در سال است. بعد از صباحی، سیل مهندسان، پزشکان و متخصصان رشته های مختلف به آذربایجان وارد خواهند شد. با بازگشت سالانه 66 هزار متخصص به آذربایجان، اوضاع اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آذربایجان زیر و رو خواهد شد و آذربایجان آینده، به بوسیله متخصصان رشته ها مختلف اداره خواهد شد

10.
با این مقدار از منابع مالی، می توان در هر سال 1.320.000 (1 میلیون 320 هزار) دستگاه کامپیوتر خریداری کرده و در میان آذربایجانی ها به رایگان توزیع کرد. مشروط بر آن که قیمت هر دستگاه کامپیوتر 1.000.000 (1 میلیون) تومان بماند

12.
با این مقدار پول می توان در هر سال 8.25 کارخانه سیمانی در اندازه "کارخانه سیمان آذرآبادگان خوی" براه انداخت که بنا به گفته مدیر عامل همان کارخانه، با 16 میلیارد تومان سرمایه به ثمر رسیده است. در این کارخانه 500 نفر به طور مستقیم و 9.500 نفر به طور غیر مستقیم کار می کنند و نیازهای خانواده هایشان را برطرف می سازند

13.
با این همه پولی که در هر سال در آذربایجان آتش می زنیم، می توان در هر سال 1.72 کارخانه ای در حجم و اندازه کارخانه ای که به تازگی در تبریز افتتاح شد و "آذهایتکس" نامیده شده، براه انداخت. این کارخانه برای تولید کامیون و اتوبوس راه اندازی شده است. مدیر عامل آذرهایتکس ادعا کرده که این کارخانه با سرمایه ای بالغ بر 75 میلیارد تومان به بهره برداری رسیده است. به این ترتیب، چنین کارخانه ای به گفته همان مدیر عامل، می تواند در هر سال، در حدود 4000 اتوبوس و کامیون تولید کند. در چنین کارخانه ای، برای 300 نفر کار مستقیم ایجاد می شود



*****

Saturday, January 29, 2011

Hər sigar çəkən iranlı 6 kilov 200 gıram sigarın tüsdüsün udur



Yazan: İnsafəli Hidayət





İranlılar hər ildə 62 milyard sigara çəkirlər. Xəbəri "fərda Niyuz" sitəsi İranın radiyo və tilviziyasına bağlı olan "Xəbər Mərkəzi təşkilati"ndan nəql edərək yazib və artırıb ki İranda 12 milyon sigara çəkən adam var amma bu istatistikanı hardan əldə etmənin
mənbəin açıqlamayıblar.

Bu istatistika doğru olursa hər bir sigar çəkən İranlı, bir ildə 5166 sigara tüsdülədir. İranda hər qutu (20 sigara) 250 Tüməndən 5000 Tümənədək qimətə sahibdir. Əyər üst üstə hər qutu sigaranı 1000 tümən hesablasaq, hər adam il başına dək 258 min təmən (258 Dollar) sigara yandırır. Hər istandard sigaranın 1.20 gıram ağırlığı var. Buna əsasəndə hər adam il başınadək 6 kilov 200 gıram sigara çəkir. Sigar çəkən İranlılar hər ildə 74.400.000 (74 milyon 400 min) kilov sigar yandırırlar.
İranın nufusun sayan mərkəzin (Mərkəzi Amari İran) yaydığı məlumata əsasən; 1385 (2006) ilində ki İranlılar sayıldı, İranda 70 milyon 473 min nəfərə yaxın adam varidi. Əyər 62 milyard sigarı oların; uşaqlı böyüklü, arlarında bolsək hər İranlı bər ilin ərzində 880 sigara çəkir. Əyər 74.400.000 (74 milyon 400 min) kilov sigarları İranlıların hamısının ortasında bölsək, adam başı, uşaqlı böyüklü, 1 kilov 55 gıram hərənin səhmi olar.
Digər tərəfdən, iddia olunur ki İranda 30 ta 35 milyon Azərbaycanlı var. Əyər bu söz doğru olursa, və biz, Azərbaycanlıların sayın 30 milyon hesabata gətirsək və uşaxlı böyüklü hərəsi, digər iranlılara tay, ildə 880 sigara yandırsa, azərbaycanlılar bir ilin içində 26 milyard 400 milyon sigara yandırırlar ki 31.680.000 (31 milyon 680 min) kilov (31 ton 680 kilov) sigara tüsdülürlər ki "1.320.000.000.000" Tümən (1 tirilyon 320 milyad Tümən) ya 1 milyard 320 milyon Dollar pul olur. Bu miqdar İran Azərbaycanlılarının sərvəti hər il tüsdü olur və havaya uçur. Digər tərəfdən isə baxırsax, bu miqdar pul, hər il, Fars hakimiyyəti nəfinə, Azərbaycanlıların ciblərindən, oların ciblərinə gedir.

Bu miqdar pulla nə işlər irəli aparmaq olar?

1. Bu miqdar pulla, 4.400.000 (4 milyon 400 min) adamın hərəsinə, hər il 300.000 Tümən vermək olar.
İranda normal gəlir hər ayda 300.000 Tüməndi.
2. Bu miqdar pulla, 440.000.000 (440 milyon) cild kitab çap edib və Azərbaycanlılar arasında, hər il, müftə yaymaq olar, əyər hər kitabın qiməti 3000 Tümən olursa. Bu o haldadı ki İranda üst üstə kitabın qiməti bundan azdi. Yəni 30 milyon Azərbaycanlının hərəsinə hər il 14.6 cild müftə kitab vermək olar.
3. Bu miqdar pulla, 13.200.000 dərzi (xəyyatlıq) maşını alıb və bu tedad adama hər il iş yaradmax olar. əyər hər maşının qiməti 100.000 tümən olursa.
4. Bu miqdar pulla, 1.320.000 (1 milyon 320 min) ayaq qabıçıyə bir milyonluq lazım olan cahazları almaq və olara hər il, iş yaratmaq olar.
5. Bu miqdar pulla, hər il 132.000 tıraxtur almaq olar ki İranda subsidiyaların kəsilməsindən sonra 7.600.000 (7 milyon 600 min) Tüməndən 10.500.000 (10 milyon 500 min) Tümənə qalxıbdı və beləliklə Azərbaycanın akinəcəyin alt üst etmək imkani Yaranar.
6. Bu miqdar pulla, hər il 91.667 Azərbaycanliyə "Pejo 206 V" otomobilin almaq olar
ki üst üstə 14.400.000 Tüməndi.
7. Bu miqdar pulla, hər il 13.200 ev almaq olar ki hərəsinin qiməti 100 milyon Tümən olsun. Ya bu miqdar evi düzəlmək olar ki onlar min insana hər il iş yaradar.
8. Bu miqdar pulla, hər il 2.200.000 (2 milyon 220 min) yetimin hərəsinə hər ay 50.000 Tümən və hər il vermək olar. Beləliklə, uşaqlar anadan olandan, doğru düzgün təlim və tərbiyə olabilər. Hər ayda 50.000 Tümən hər uşağa burs kimi olabilər.
9. Bu miqdar pulla, hər il 66.000 kənc qızlar və oğlanları burs edib və təhsil üçün Amerika ya Urupa ki bahalı yerlərdi göndərmək olar. Bu burslar üçün adam başına hər illik 20.000.000 (20 milyon)Tümən ya 20 milyon Dollar nəzərdə alınıb. Bir müddətdəm sonra, hər il 66 min döktür, məhəndis və mötəxəssis olub, Azərbaycana dönəndə, Azərbaycanlıların dünyası deyişər və Azərbaycan dünyanın muaasir elmılərinə əsasən idarə olunar.
10. Bu miqdar pulla, hər il 1.320.000 (1 milyon 320 min) kampiyoter alınıb və həmən tedad Azərbaycanlının arasında dağıtmax olar.
11. Bu miqdar pulla, hər il 8.25 "Xoy Azərabadegan Siyman" fabrika ya karxanası kiumi fabrikanı yola salına bilər ki onun müdürünün dediyinə əsasən, 16 milyard Tümənlə işə başlayıb və müstəqim olaraq 500 adama dayimi və 9500 admada ğeri müstəqim iş yaradıb.
12. Bu miqdar pulla, hər il 1.72 "Azhayteks" kimi kamyon və otubus düzəldən fabrika tasis etmək olar ki onun müdürü iddia edib ki bu fabrika 75 milyar Tümən bodcayla təsis olub. Beləliklə hər il 4000 yaxın otubos və kamyon bazara vərilər və hər il 300 adama iş yaradılar.






*****

Təbrizin Yalqızı və satıranın peyğəmbəri köçdü












Yazar: Insafəli Hidayət





Dördinci satıra kitabının çapın görmədən təbrizdən "Yalqız" getdi. Yalqız, "Məcid Səbbaği İrani"-nin şer təxəllüsüdü və onlanda tanınırdı. Şiyva xanım Hacı Məhəmmədi; Təbrizli qazetəçilə müsahibəsində deyir ki "1362 (1983) ilə dək yalqız deyildim amma oğlum oləndən sonra dünyada "Yalqız" oldum. Şer və satıra yazmağa başladım.

Yalqız, 3 çapın gördüyü kitablara baxmayaraq, onun 6 kilas (sinif) savadı varıdı. Həmən müsahibədə deyir: mən dərs oxumax istərdim amma əlavə edir: yaxşı yadıma gəlir. Rəhmətlik anam, atama dedi: Məmməd nə istəyir? Dedi: istəyir qoyam dərs oxuyub, təhsil ala. Anam dedi: Hə kişi, nə eyləyər oxudu. Qoy bir sənət oyrənsin. Ağalar diyərlər; dərs oxuyan kafir olar! bilmirəm hansı ağa bu sözü dedi demədi amma mən dərs oxuyanmadım.


Vəhşicə dəli könlümdən uçarlar
quşları xiyalın olkəsindən
uçmaqda "Ciğan-Vığan" salırlar
viranə konül xərabəsində
salmışla "Çığır-Bağır" qaçırlar
gizlənməyə ğəm səraçəsində
ancaq içərimdə "Çalha-Çal" var.


Şerində hər üç kitabının adın yerləşdirib amma dördüncü kitabın adı "Sayır Bayır" dı ki özü onun üzün görmədi. Onun yazdıqları təkcə bu kitablar deyil. Məhəmmədhösen Təhmasibpuri Şəhrək ki digər satıraçı (tənz) yazardı və illər boyu yalqızla dostluq edib və "Mirza Şəhrək"-ə adlanıb deyir: O bir tənqidçi şayır, satıraçı (tənzçi) və qazətəçidi ki diktatorloqdan, sansurdan, azadsızlıqdan, zordan və basqıdan tınqid edirdi. Buna əsasəndə bir çox şerlərinə çap izini verilmayıb və bir neçə cild kitabda gələcək nəsil onun əsərlərindən görəcək. Şəhrək əlavə edir: Şayəddə bizlər onun çap olmayan əsərlərin CD-lərdə və sitələrdə yaydıq." Mirzə Şəhrək bu sözləri VOA-yin Azərbaycanı servisinin üç əməkdaşı: Bulut Mihmandarlı, Tapdix Fərhadoğlu və İnsafəli Hidayət-lə müsahibəsində dedi.

Yalqız dünyaya gələndə, tarix 1316 (1937) di. Beləliklə yalqız 73 il omür sürdü amma həyatının 27 ilin şer və satirada qoydü. Digər hissələrion özü demişgən "yaşayışda alçaq ucalar görmüşəm. Bir zaman orduda oldum amma üç səfər paltarımı soyumdum. Sonra Tehranda çapxanada işleyib, gətirib Təbrizdə yemişəm. Bazarda fərş satmışam. Bir az ki özümü tapdım, ev aldım. Dedim; bu evə xeyri şərimi, uşaqların toyun salaram. Amma ilk günlərdə oğlumun yası o evdə oldu. zəhləm getdi. Satıb, qaçdım."
Onun etiqadı var ki Məhəmməd Hüsen Şəhriyar "Heydər Baba" ilə İran Azərbaycanında bir yeni ədəbi məktəb açıb. Çoxlu şayirlər ondan ilham alıb və "Səhəndiyyə"lər yazıblar. Yalqız deyir ki məndə ondan təsirlənib, "Səməndiyyə"-lə Heydər Baba yazmışam." və artırıb: Şəhriyarın şərinə oxşayanların hamısı öz yerində yaxşıdı amma Şəhriyarın ardınca iki ün nəfər başarılı ayaq götürsə, sərahətlə deyirəm; biri mənəm. Başarım olsa, bu sahədədir.

1383 Mirza Şəhrək "Azadlıq Əsri" qazetində, Türk dilində bir ədəbi səhifənin çap olmağının imkanın yaradır və Yalqızı əməkdaşlığa dəvət edir. Yalqız bu mevzuda deyir: Ocaq səhifəsin yola salıb və "İki kələk İki mələk" adlı sutunu yazdıq. İctimai satira yazmışıq. Get gedə işi artirıb, aşıqlarla, incə sənətçilərlə (hönərməndlərlə) və rəqs quruplarilə müsahibələrdə eləmişəm.


Miza Şəhrək də deyir: sansurçular qoymadılar yazaq. Orası olmasın ... Burası yaxşı deyil diyə sansur edirdilər. Axırndada çəkib bağladılar. Biz ikimz orda aşağa şeylərlə xalqı güldürməyə çalışmırdıx. gündə, ictimada nə olurdu, onu yazmağa qalxırdix. İşimiz tənqididi. hakimiyyətlə kanara gəlmirdik. Ona gorada Mənim, Yalqızın və Arəşin bir sürü şerimizı təkcə xususi məhfillərdə, evlərdə və dostlar arasında oxumuşux.

yalqız həmən satira xususiyyətinə yuxarı səviyyədə milik olduğuna gora, ozün satiranın peyğımbəri (rəsulu) görürdü. Niyə ki savadsız birisiydi və hər şerin ona ilham olmasın düşünürdü. Buna gorada bir şerində deyir:
Məndə peyğəmbəri tənzəm olur ilham mənə
Yoxsa bu şerləri yazmaram öz yanımdan
Şiyva xanım Hacı məhəmmədi yazır ki Yalqız Azərbaycan xalqından razidi. Xalq ona baş vurub, yoxlayırdılar. Amma Yalqız, Yanivarın 24 və öz evində, uzun zaman, kəbəd xəstəliyindən sonra, dünyasın deyişdi. Gərçi İran devlətinin Şərqi Azərbaycan Fərhəkg və İrşad İdarəsi onu 1384 (2006) ilində "satira və şer ustadi" unvanında seçib və onu ucaltmışdı amma Mirza Şəhrək deyir: onu Təbrizin "Məqbərətoşşoəra"-sında dəfn etmədilər və izafə edir: Əlbəttə ki onu ora götürdülər. Onun dəfn mərasimi üçün tamam idarələrin rəyisləri, şura numayəndələri, bələdiyyə müdürləri, şayirlər, ziyalılar, qazetəçilər, yazarlar, mühəqqiqlər, Azərbaycan sevərləri huzur tapmışdılar.

Bucür şökət indiyə dək az adamın cəsədinə qoyulmuşdu və taysız bir işidi. Şəhrək bu mevzuda deyir ki devlət bu işlərlə istir ki Azərbaycanlı böyuk insanları mənimsəsin və olara sahıblansın.




Mirzə Şəhrək artırır: Bunla belə ki bu gün (Yanivarın 25) Təbrizin qış havası çox soyuğudu, amma 3-4 min nəfər qəbir üstə gəlmişdi. Devlət admları çalışırdılar ki ozlərin ona yaxın göstərsinlər və beləliklədə fəxr sahibi olsunlar. İrşad idarəsinin məqamları axtarıb axtarıb, onun nohə şerrin tapmışdılar və onu satıraçı göstərmək istəmirdilər amma mən dedim ki Yalqız, satıraçıdı və Satıraçı tanınmalıdı.







Saturday, January 15, 2011

Many Voices of Iranian Azeris and No Political Ears to Hear



Many Voices of Iranian Azeris and no political ears to hear


By: Ensafali Hedayat




I received a scroll today from the Iranian Azeris. It was signed by more than 17,536 Azeris from all over the world. The Azeris are one of the many Iranian ethnic groups. There are other ethnicities in Iran, including the Persians, Arabs, Kurds, Turkmans, Baluchs, Sistanies, and so on. Most Iranians believe that the Azeris and Persians are the most dominant communities among all of the ethnicities and they think that the political and economic power in Iran belong to both of these two major ethnic groups.

However, each group believes itself to be the most popular in Iran. The population of Iran is around 72 million. The Azeri political and social activists claim that the Azeri population comprises the actual majority, since they number 35 million. Even so, the ruling Persians somehow manage to relegate them to minority status.



Meanwhile, the Azeris were in power for more than one thousand years, and throughout all those centuries, they did not impose their Turkish culture and language on other Iranian ethnics. However, when the political power turned to Persian hands in the 1920s, the government imposed the Persian culture and language, designating Persian as the only official language and suppressing almost 120 languages in Iran in this relatively short period of time.

Unfortunately, there are no reliable statistics on the populations of Iranian ethnic groups. Like many other matters, it is kept under a cloak of secrecy. The Persian political system calls the Azeris in derogatory names in public and the media. In fact, the Iranian media feel free to make Azeris the main subject of a lot of jokes. The official print media and radio and television stations present them in despicable, distorted situations. For example, in May, 2006, an insulting and inflammatory cartoon was published in Iran, the daily newspaper of the official Iranian news agency (IRNA). The cartoon depicts a cockroach which talks in Azeri, instead of in Farsi, the official or newspaper's language.

The government eventually shut down its own official newspaper, but only after a huge public protest. In 2006, outraged by the controversial cartoon and the government's institutionalized discrimination against Azeris, the Iranian Azeris held large demonstrations in districts, cities and regions where the Azeris constitute the majority. Their main slogan was: "We are Turks!" and "The Turkish language should be official!". They called upon the politicians of the Islamic regime to honour the Iranian Islamic Constitution's fifteenth and nineteenth articles that allow all the ethnic groups to use their local languages in schools and universities, besides Farsi as an official language.



That national protest was as close as Iran has come to a revolution in almost thirty years. Hundreds of thousands of Azeris filled the streets. It reminded the authorities of the role played by the Azeris in the Islamic Revolution in 1978. They thought it may happen again, as it was begun by and continued by Azeris.

Therefore, the Islamic regime called thousands of its troops to quell these demonstrations. In total, the police, secret intelligence forces, Revolutionary Guards and civil militants (Basiije) killed at least eleven and arrested more than 1300 people. At least these are the two figures recorded by Iranian official news agencies.

It was the biggest demonstration in Azeri history since 1978although there were also a lot of peaceful demonstrations from 2000 every year in the Azeri-dominated provinces. I was a journalist there and I was monitoring both sides of the action. Despite my Azeri ethnicity, my thinking is not the same as that of most Azeris. In other words, many of them support the goal of full separation in theory and practice. I am an Azeri-Iranian journalist who does not have any interest in the separation of an Azerbaijan of Iran. Nevertheless, I am an advocate of the recognition of the cultural, economic, historical and ethnic distinction of Azeris and other ethnic groups in Iran. And I am the witness of deep discriminations in these fields.


There is such deep discrimination towards non-Persian Iranian Muslim ethnics in Iran that you cannot imagine it at all, because it is not possible for you to imagine yourself as the victim of such blatant discrimination and persecution. Most Canadian-born people have not felt the effects of this degree of racism and its long-term psychological and political effects. Only the people who have grown up in such a situation can fully comprehend what it feels like to be treated as second class citizens. Only they can imagine what I am going to say.

You should thank God that you were not raised in a society like that of Iran to feel what we endured on a daily basis. The government's attitude towards Azeris and other ethnicities in Iran is more like the deprivation of food and goods. I have been a witness to that discrimination myself because I was not permitted to read and write the language of my ancestors, that is, Turkish. I do not know anything about my background, history and culture. But I do know the Farsi and Persian culture and history perfectly, as I was forced to learn it officially in schools and university and by every bit of education and high professional training in journalism.


Although I know very little about my background, I have studied my language on my own outside of school. I know there are a few other Iranian religious ethnic groups that have their linguistic and religious rights there. However, they are relatively small groups compared to other Iranian ethnic minorities. For instance, the Armenians of Iran have special permission to have their own schools in their languages there. It is good and I am glad that they are allowed a little bit of their human rights, but what about us and other ethnics? We Iranian Azeris, Kurds, Arabs, Baluchs, Turkmans, and Sistanis constitute huge populations. However, we do not have our human rights to read, write and study in our languages in official schools and universities.

I have written many articles on this subject, not only when I was reporting from Iran and when I was in prison as a dissident, but also since I have been living in exile in Canada. Given the growing ethnic tensions, I predict that the Iranian future will be worse than politicians estimate. The future of Iran will be full of war, blood and dead bodies and the division of the country into small parts.

Clearly, the future will bring regional and ethnic violence in Iran and throughout the Middle East. The onus is on the world human rights organizations and individual activists to do something now to prevent a tomorrow of disaster and devastation in that region. As an Iranian journalist living in Canada, it is my duty to make you aware and ask you to do your best for all the Iranian people who have been living for tens of centuries there together. Please be realistic about Iran's future before it changes to a new Darfur.



بررسی مشروطه و علل دو کودتای انگلیسی بر علیه قاجارها و تورک ها

  بررسی مشروطه و علل دو کودتای انگلیسی بر علیه قاجارها و تورک ها انصافعلی هدایت کسانی که “جنبش مشروطه” را انقلاب می‌نامند، آگاهانه در پی شست...