چگونگی مقابله با "کورونا ویروس" در ایران و دیگر کشورها

کورونا ویروس، تمامی مرزها را در هم شکسته و آزادانه، در میان جوامع مختلف رسوخ کرده، به قتل عام مشغول شده است.

حق طبیعی هر ملتی است که بداند، چه بر سرش می آید و مسئولانی که حقوق بگیر ملت هستند و آنان را در داخل کشور یا در صحنه های بین المللی نمایندگی می کنند، چه سیاست ها و راه کارهایی برای مقابله به کورونا در پیش گرفته اند؟

همه مسئولان و نمایندگان در کشورهای مختلف، بحکم نمایندگی و کارمندی آن ملت، هر روز با آن ملت در تماس بوده و آخرین خبرها و آخرین سیاست های مقابله با کورونا را با ملتشان در میان می گذارند.

در این میان، دولت و مقام های سیاسی و نمایندگان ملل در مجالس مختلف در ایران، وطایف نمایندگی و کارمندی خودشان را فراموش کرده اند. بخاطر ترس از کورونا، گم و گور و پنهان شده اند. در حالی مجالس تعطیل شده اند که ملل در ایران، بیش از همیشه به آن ها نیاز دارند تا در مقابل بی توجهی ها و کم کاری های دولت، از حقوق و جان و مال مردمان دفاع بکنند.

دولت هم در پنهانکاری، بی عملی و مخالفت با متخصصان و دلسوزان و عدم اجرای سر سخت مقررات دوران اضطراری کوتاهی می کند.

مهمانان امشب "دیالوگ" در باره رفتارهای نمایندگان مجالس، دولت ها و سازمان ها در کشورهای محل اقامتشان سخن خواهند گفت و تصویری روشن از سیاست ها و برنامه های دولت ها خواهیم داشت و آن را با وضعیت در ایران مقایسه خواهیم کرد.

دولت های کانادا، فرانسه، آلمان، دانمارک و ایران در مقابله با کورونا ویروس چه اقداماتی کرده اند؟

آیا مجالس در این کشورها تعطیل شده اند و نمایندگان از فعالیت نمایندگی خودشان کنار گرفته اند؟

چرا نمایندگان مجلس در ایران ساکت شده اند؟

آیا واقعا، کودتایی در ایران صورت گرفته که مجلس خاموش شده است؟

چرا دولت ایران، با زور، مردم را در خانه هایشان نگه نمی دارد؟

آیا ملت ایران، دارای شعور و آگاهی عمومی است تا بتواند در مقابل خطر کورونا از خودش محافظت بکند؟

چرا مردم از جان خودشان مواظبت نکرده، به نظرات متخصصان و پزشکان ایرانی و بین المللی توجه نمی کنند؟

چرا دولت ایران برای در خانه نگهداشان مردم، برنامه ها و بودجه های لازم را تصویب و به اجرا نمی گذارد؟

آیا ایران منابع لازم برای تامین نیازهای روزانه 85 میلیون انسان برای چندین ماه را داراست؟

آیا ایرانیان با بحران و کشتار انسانی روبرو خواهند شد؟

آیا برای کاستن از تلفات انسانی کورونا در ایران، دیر شده است؟

چرا در چنین فضایی، احساسات نژادپرستانه و ضد ملل دیگر چینی، افغانی، تورک و ... در میان ایرانیان گسترش یافته است؟

بروز احساسات نژادپرستانه در میان طبقه متوسط ایرانی، نمایانگر کدام جنبه هایی از روانشناسی یا رفتارهای فردی، جمعی و اجتماعی است؟

چرا در میان دیگر ملل، از کورونا به عنوان ویروس چینی یا "ووهان" یا "قم" یا ایرانی و ... یاد نمی شود و تنها به عنوان یک ویروس در نظر گرفته می شود اما در ایران این بیماری یا چینی یا قمی و یا ... است؟

برای پاسخ به این قبیل از سوال ها، آقایان؛

جناب فرامرز بختیار؛ کارشناس علوم سیاسی از دانشگاه بالتیمور آمریکا

جناب جهانگیر لقائی؛ کارشناس ارشد اقتصاد

جناب یاشار اوستاجلو؛ از فعالان تورک قزیلباش

مهمانان برنامه خواهند بود.

انصافعلی هدایت

تورنتو - کانادا

بیبستم (20) مارس 2020

hedayat222@yahoo.com