Qoyma rüsva vo pərişan olam
Səni
görən gündən ey nazənin dilbər dilimi apardın mənim
vuruldum
sənə bir ıldırım vuran yaralı biçarə kimi
atəş
tutub yandım gecəmi göndüzümü
qəlbi
ürəyi alavlanmış aşiqi zar bimarə biçarə kimi
dedim
dərdimi sənə gizlində daldada əyano aşıkarda
fəryad
etdim aşqimi dəli bimar o fərhad kimi
aram
o ram bir ahu kimi durdun baxdın
məni
zarə cavab verdin giriftar olmayan kimi
dedin
olmaz, bu xətadır, cəfəadır dostuma
aşq
olsada içimdə dedin istəməm rüfəqa kimi
çarəm
qalmadı qaçdım bu evdən bu həyatdan
qaşdım
səni tutam səni bir uqabi tiz minqar kimi
mən
nəqədər qaçdımsa sənə səndən daha uzaqlaşdım
fasilə
açdın məni zarıdən ey bi vəfa ağyar kimi
səndən
otrü, dili zarımın naləsionə gora
qaçdım
xənemdən kaşanəmdən yurdumdan ğürəba kimi
tərk
etdim tamam el obamı tənha sənin üçün
buraxdın
məni suzi biyabanda getdin na aşina kimi
nifrin
etsəm səni yandırar aşqımım odu kül edər
aşqım
qoymur qılam nifrinə mübtəla səni bir bəla kimi
daha
istəməm yanasan mənə tay aşqın yandıram oduna
istərəm
tək qalasan omrünü ey bi vəfa səni bi vəfa kimi
dərdim
bir uqyanusdur səndən bimar olmuşam
canı
canınə dərd düşməsin bir qəlbi bimar yari zar kimi
səndə
bir zərrə aşq ətri yoxumuş məni divanə eylədin
diyvanələr
səri xod aşiq olarmış, aşıqa dolasan divanələr kimi
siratı
eşq, qıldan nazıkış qılıcdan kəsər
kəsildim
bu qılınca geçdım imtəhanidən, bir şahikar kimi
səni
gözlər qəlbimin gözləri hər ləhzə vö an
ey
nazi xabidə, qoyma yolda bu gözləri bir müntəziri zar kimi
ver
qanadımı uçum sənilə aşqın səmasinə olum azad
yakı
üzüm aşq dənizində sənilə bərabər bir uşaq val kimi
mən,
sənə çatmaq arzısılə viran eylədim evimi, xanəmi
heç
olmasa gəl abad et məndən qaçan ruhumu bir roya kimi
qoyma
viranədə tək qalam zar o pərişan bundan sonra
heç
olmasa istəmə zaro pərişan qalam Züleyxa vö Leyla kimi
mən
dərdimin həkimiyəm dərdimə dərman busən dir
olsan,
biymar olub dayıma busəni dərman istərəm tazə damad kimi
gəl
ey vəfasız başımı al dizin üstə ver nuş daru mənə
mən
biymarın səndən dayıma nuşı daru istərəm Zohrab kimi
qoyma
fəryad edib ismini rusvayi cəhan eyliyəm
özümü
özünü ey nazlı rüsva vo pərişan istəmə bir müsəlman kimi
mənə,
halimə bax, dəli olmuşam, çöllərə düşməm qalır
istəmə
bundan daha biş sakini biyaban olam Fərhad kimi
gəl
yalvarıram ver dirdimin dəvasını qoyma nalan qalam
qoyma
fazla pərişano zaro nalan olam bir yetimi tənha kimi
İnsaf
ağlamaxdan əl çək rəhmi yoxdur bu nazlı zalımın
get
başına çərə qıl ey binəva bir bir rüsva tariki dünya kimi.
* * * * * * * *
* * * * * * * *
