Tuesday, July 28, 2020

اگر جنگی در بین جمهوری آزربایجان و ارمنستان رخ بدهد، ایران در کدام طرف خواهد ایستاد؟

اگر جنگی در بین جمهوری آزربایجان و ارمنستان رخ دهد، موضع ایرانیان چه خواهد بود؟

با آغاز جنگ در بین جمهوری آزربایجان تورک و ارمنستان، مردمان ایران به سه دسته کاملا مشخص و متمایز تقسیم خواهند شد. تورک ها، تورکمن ها، قشقایی ها و دیگر تورک ها در کنار خواهران و برادران خودشان در شمال رود آراز خواهند ایستاد. تورک ها، حداقل 40 میلیون نفر از جمعیت 85 میلیونی ایران را تشکیل می دهند. از طرف دیگر، عده ای هم در کنار ارمنستان خواهند ایستاد. دسته سوم هم راه بی طرفی را انتخاب خواهند کرد.
تصور می کنم که اکثریت ملل عرب، بلوچ، لور و کرد هم در کنار ملل تورک ساکن در ایرن صف آرایی خواهند کرد. چرا که سرنوشت اجتماعی، حقوقی، و توسعه نیافتگی و محرومیت های هویتی مشابهی با تاورک ها را در ایران امروزی سپری می کنند.

با توجه به این مسایل، در صورت آغاز چنین جنگی، منافع ملی ایران و ایرانیان به چه شکلی تامین خواهد شد؟
موضع دولت ایران را چگونه پیش بینی می کنید؟
آیا روابط دولت ایران با دولت و ملت تورک آزربایجان خصمانه نبوده است؟

آیا ایران می تواند همسایه شمالی، مسلمان و شیعه خود را نادیده بگیرد؟

تورک های ایران، دوات ایران را متهم می کنند که در 30 سال گذشته، در کنار ارمنستان اشغالگر بوده است و یا حداقل به همان نسبتی که از ارمنی ها حمایت کرده است، از آزربایجان حمایت نکرده است. نظر شما در این باره چیست؟

مردم جمهوری آزربایجان نه تنها مسلمان و شیعه هستند، بلکه تورک هستند و بیش از 40 میلیون از خواهران و برادرانشان در ایران زندگی می کنند. آیا ایران می تواند احساسات، افکار عمومی و ملی تورک های ایران را نادیده گرفته و از ارمنستان حمایت بکند؟
چرا دولتمردان ایران، با احساسات ملی، وطن‌پرستانه و حمایت تورک های ایران از تورک های آزربایجان دشمنی می کنند؟

در صورت آغاز جنگ، وظیفه نیروهای روشنفکر، احزاب و جمعیت ها چیست؟

چرا دولت ایران، تورک های ایران را بخاطر حمایت لفظی از جمهوری آزربایجان، دستگیر و زندانی می کند اما ارمنی ها، دارای آزادی بسیار بیشتری نسبت به تورک های ایران هستند؟

آیا طبق قانون اساسی، مردمان حق ندارند تا بدون حمل سلاح، راهپیمایی کرده و نظرات خودشان را بیان بکنند؟

شما فکر می کنید که موضع عموم مردمان در ایران، نسبت به چنان جنگی چگونه خواهد بود؟

در صورت وقوع چنان جنگی، موضع مردمان فارس زبان، پان ایرانیست و پان فارس را چگونه ارزیابی می کنید؟

آیا می توان ملتی را که بخشی از آن ها در مرزهای سیاسی دیگری قرار دارند، به علت حمایت از هم، به تجزیه طلبی متهم کرده، سرکوب و مجازات کرد؟

اگر دولت ایران، در کنار ارمنستان قرار بگیرد، آیا این حق دموکراتیک تورک های ایران نیست که دولت ایران را نادیده گرفته و در پی منافع ملی خودشان، مستقل از ایران باشند؟
برای پاسخ به این نوع از سوال ها، چهار مهمان از چهار ملت ساکن در ایران برای حضور در این برنامه دعوت کرده ام.
1. جناب جهانگیر لقائی؛ فعال سیاسی و اقتصاددان- فارس
2. جناب صلاح ابو شریف الاحوازی؛ حقوقدان و دبیر کل جبهه دموکراتیک مردمی الاحواز، عضو شورای رهبری و مسئول روابط خارجی جبهه ملل برای حق تعیین سرنوشت
3. فرشاد دوستی پور؛ دانشجوی فیزیک و فعال سیاسی کرد
4. مهیم سرخوش؛ مسئول روابط خارجی و عضو شورای مرکزی حزب باوچستان راجی تپاکی یا حزب همبستگی

Saturday, July 25, 2020

در چه شرایطی ایران توسعه خواهد یافت؟



برنامه این هفته دیالوگ، "در چه شرایطی ایران توسعه خواهد یافت؟" خواهد بود
توسعه چیست؟
هدف توسعه چیست؟
آیا درکی روشن از توسعه داریم؟
در چه زمینه هایی باید توسعه بیابیم؟
آیا بدون دموکراسی و حقوق بشر، می توان توسعه یافت؟
موانع توسعه در ایران چیستند؟
آیا تحصیل کردگان و دانشگاهیان ایرانی آمادگی برای حرکت در سمت و سوی توسعه را دارند؟
برای کند و کار در مفهوم توسعه،
آقایان دکتر محمدحسین یحیایی؛ محقق و دارای دکترا در اقتصاد
دکتر شهسوار کریم زاده؛ فیلسوف و اقتصاددان بلوچ
دکتر رضا پرچی زاده؛ نظریه پرداز
  مهندس حشمت اله طبرزدی؛ روزنامه نگار و مدیر مسئول چند نشریه و فعال سیاسی
 به پرسش های مرتبط با موضوع د  برنامه زنده تلویزیونی پاسخ خواهند داد. 

دیالوگ این هفته، در روز شنبه (25 جولای 2020) در 
ساعت 11:00 بوقت شیکاگو
12:00 بوقت تورنتو، واشنگتون و نیویورک
17:00 بوقت لندن
18:00 بوقت آلمان
21:30 بوقت تبریز به روی آنتن خواهد رفت

انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
بیست و پنجم (25) جولای 2020
hedayat222@yahoo.com 

Friday, July 17, 2020

بررسی مرزهای ناسیونالیسم مثبت و منفی و پان


ناسیونالسیم چیست؟
آیا می توان ناسیونالیسم را به ناسیونالیسم آزادیخواهانه و استعمارگرانه تقسیم بندی کرد؟
آیا می توان ناسیونالیسم را اثباتگرایانه و انکارگرایانه دید؟
ملت در کجای ناسیونالیسم قرار دارد؟
هویت و ناسیونالیسم چه روابطی با هم دارند؟
ناسیونالیسم ایرانی، چه نوع ناسیونالیسمی است؟
آیا ملل غیر فارس ساکن در ایران فعلی هم، ناسیونالیسم ملی  خودشان را دارند؟
فرق های ناسیونالیسم ملی با ناسیونالیسم ایرانی در چیست؟
اهداف ناسیونالیسم ملی با ناسیونالیسم ایرانی چه فرق هایی  با هم دارند؟ کدام یک انسانی و کدام یک ضد انسانی است؟
آیا می توان دولت نداشت ولی ناسیونالیسست بود یا دولت و ناسیونالیسم لازم وملزوم یک دیگرند؟


شوونیسم چیست؟
کجا ناسیونالیسم به شوونیسم تبدیل می شود؟
ناسیونالیسم با پان چه فرق هایی دارد؟
آیا بدون داشتن دولت، می توان پان بود؟
آیا پان و ناسیونالیست بودن، روحیه ای ضد ارزش است؟

برای پاسخ به چنین سوال هایی سه مهمان از سه ملت در برنامه این هفته "دیالوگ" حضور خواهند داشت.
جناب صلاح ابوشریف الاجوازی؛ دبیر کل جبهه دموکراتیک مردمی الاحواز و مسئول روابط خارجی جبهه ملل برای حق تعیین سرنوشت 
جناب جلیل آزادیخواه؛ سخنگوی کانون نویسندگان کرد
جناب رحیم بندوئی؛ عضو شورای مرکزی حزب مردم بلوچستان

انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
هفدهم (17) جولای 2020
hedayat222@yahoo.com



Friday, July 10, 2020

چرا در ایران و ایرانیان تغییر مهمی اتفاق نمی افتد؟


گاهی تاریخ بشر را یک حرکت ریز، یا یک خبر کوچک تغییر می دهد. یکی از این خبرهایی که در حال تغییر دنیا است، خبر کشته شدن "جورج  فلوید" سیاه در آمریکا بود که 45 روز قبل اتفاق افتاد و این سیاه توسط پلیس به قتل رسید. او در هنگام کشته شدن 21 بار گفته است "نمی توانم نفس بکشم". 
بعد از مرگ او، فکر انسان ستم زده و زجرکش سیاه تغییر کرد. 
بسیاری از سفیدهای طبقه متوسط و فقیر، در اغلب کشورها، نه تنها در حمایت از حقوق سیاهان به خیابان ها آمدند، بلکه با شعار 
 Black life is matter
از حق حیات و زندگی انسانی سیاهان حمایت کردند.
این خبر، در حال تغییر نوع نگرش به حقوق انسان ها و حقوق بشر است. 
این خبر، فلسفه و درک جدیدی از ارزش‌های زندگی انسان را به دنیا و انسانیت تحمیل می کند.
این خبر، نوع نگرش دینی ادیان به انسان ها را تغییر می دهد. سفیدی رسولان خدایی، ملائکه، مقربان درگاه خدا، و رسوخ افکار نژادپرستانه سفید محور در ادیان را هدف حملات خود قرار داده است. اگر همه پیغمبران سفید هستند، آیا این عین نژادپرستی نیست؟
این خبر، عمق و گستره معنا و مفهوم نژادپرستی و تبعیض در جوامع انسانی را دگرگون می سازد. مسائل و رفتارهایی که تا چندی قبل به عرف بدل شده و مورد قبول همه بود، مورد شک و تردید قرار گرفته و مهر رفتار تبعیض آمیز و نژادپرستانه خورده است. 
این خبر، قوانین و قانونگذاری ها را تغییر می دهد. پارلمان ها و مجالس قانونگذاری، شیوه های قانونگذاری را از نو بررسی می کنند.
این خبر، علوم انسانی و از جمله جامعه شناسی را تغییر می دهد.
این خبر، علوم سیاسی، سیاست ها و سیاستگذاری ها را تغییر می دهد.
این خبر، مدیریت شهری و کشوری را دگرگون می کند.
این خبر معنا و مفهوم قهرمانان و انسان های غالب و مغلوب را جا بجا می کند.
این خبر، تغییر را به المان ها، مجسمه ها، نقاشی ها، موزه ها و شهرسازی ها و دکوراسیون شهری تحمیل می کند.
این باارزش های اطلاعاتی تحمیل و تلقین شده به انسان ها را به زیر سوال برده است و آن ها را نمی پذیرد.
این خبر، جایگاه و نقش سازمان های پلیسی، اطلاعاتی، امنیتی را دگرگون می سازد. آن ها و قدرت سازمانی آن ها، حق کاربرد زور و سلاح توسط آن ها را به زیر سوال برده است.
این خبر، نگرش انسان به خود، اعتماد بنفس، مظلوم بودن و تن دادن به ظلم را تغییر می دهد. افراد مظلوم، بیشتر فریاد می کشند و بیشتر شنیده می شوند.
این خبر در حال تغییر رابطه اجتماعی فردی و جمعی افراد با هم است. تساوی حقوقی و انسانی را به جوامع تحمیل می کند. 
این خبر، به انسان های ضعیف، فقیر، بیکار، بی خانمان و آواره، حق انسان بودن و انسان شناخته شدن و حق تحقیر نشدن را باز می گرداند.
این خبر، مفهوم انسان های مورد احترام در دهه ها و سدههای قبل را به زیر سوال می بارد. بسیاری از افرادی که مورد احترام بوده اند، را دیگر  قابل احترام نمی داند. 
این خبر، معنا و مفهوم سنتی رابطه کار، کارفرما و کارگر را تغییر می دهد. کارگر حقوق انسانی مساوی با کارفرما را طلب می کند.
این خبر، به معنا و مفهوم استعمار، استعمارگر، مستعمره و مستعمره شده ها نظر و نگرش جدیدی را تحمیل می کند.
این خبر، اهمیت افکار عمومی و خواست و اراده انسان ها را به سیستم های اداره شهری و کشوری، بیش از گذشته تاکید کرد.
در دیالوگ این هفته با سه مهمان، 
جناب دکتر محمدحسن حسین بر؛ حقوقدان بلوچ
جناب یوسف عزیزی بنی طرف؛ نویسنده عرب و دبیر کانون مبارزه با نژادپرستی در ایران
جناب دکتر فرهاد صباغی؛ دکترای ترمینولوژی

به سوال‌هایی در این رابطه پاسخ خواهند داد.

چرا در ایران تغییرات رخ نمی دهد یا حداقل تغییرات فکری هم با سختی رخ می دهد؟
چرا افراد و سازمان هادر ایران، در مقابل تغییر مقاومت می کنند و نمی خواهند تن به تغییر بدهند؟
مشکل ایران و ایرانی ها از کجا و یا از چه چیزهایی ریشه می گیرد؟
در دنیا، ده ها و صدها مجسمه افراد نژاد پرست اما مشهور، از میدان ها، موزه ها به زیر کشیده شده و نابود شده اند و یا جمع آورده و پنهان شده اند. چرا در ایران چنین رفتاری با سمبل های نژادپرستی دیده نمی شود؟
نه تنها با سمبل های نژادپرستی در فارسیستان مبارزه نمی شود، بلکه در میان ملل تحت ستم، مستعمره، اشغال شده هم با سمبل ها، مجسمه ها، تابلوها، نقاشی ها، تندیس ها، و ... رفتاری متفاوت تر از گذشته دیده نمی شود. چرا؟
آیا روشنفکری در ایران و در میان ملت فارس مرده است؟
آیا ملل تحت ستم، مستعمره و یا اشغال شده به آگاهی لازم برای مبارزه با استعمار، اشغال، و تبعیض ها نرسیده اند و به رشد لازم عقلی و سیاسی نرسیده اند؟

با احترام
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
دهم (10) جولای 2020
hedayat222@yahoo.com



Friday, July 3, 2020

آینده سیاست های پانفارسیسم در ایران چگونه دیده می شود؟

مدتی پیس علی خامنه ای در باره زبان فارسی و در خطر بودن آن سخنانی را گفته اند که جالب هستند.
در حالی که می توان‌ادعا کرد که همه بودجه فرهنگی، آموزشی، تخصصی-دانشگاهی، اداری، حقوقی، سیاسی، اقتصادی و مالی و ... بطور مستقیم و غیر مستقیم برای زبان فارسی تخصیص یافته است، چه طور این زبان با این همه امکانات می تواند در خطر باشد اما دیگر زبان هایی که از هر گونه امکانات و بودجه های دولتی محروم هستند، در خطر نباشند؟
همان طور که می دانید، در ایران، تنها یک زبان وجود ندارد بلکه ایران باغی از انواع زبان های زنده و مرده دنیا است. لکن، بغیر از فارسی، هیچکدام از زبان ها از حمایت دولتی، قانونی، سیاسی، حقوقی، اداری و استخدامی برخوردار نیستند.
در همین حال، جز فارسی، همه زبان های تورکی، تورکمنی، لوری، عربی، بلوچی و ... غیر رسمی و حتی می توان گفت که غیر قانونی و حتی به عنوان زبان دشمن یا دشمنان شناخته می شوند. حاکمیت های صد سال اخیر هم برای از بین بردن این زبان ها، تمامی امکاناتشان را بکار می برند.
لذا همین دوگانگی و رفتار متضاد در مقابل زبان های مردمان در ایران، ایران و ایرانیان را در مسیر تجزیه و دشمنی قرار داده است.
هیچ کس نمی تواند ادعا بکند که این رفتار و احساسات برخواسته از آن ها را دول همسایه یا دشمنانی که دولت می تراشد، به ایران و ایرانیان تحمیل کرده است. بلکه، تنها کس و نهادهایی که این دشمنی و نگرانی را ایجاد کرده و بر پر رنگ شدن آن اصرار می روزد، تفکر و سیاست های پانفارس و ضدیت با حقوق ملل غیر فارس در ایران است.
آیا فکر می کنید، با آن همه امکاناتی که زبان فارسی در اختیار دارد، این زبان در خطر نابودی است؟ چرا در خطر است؟ و یا چرا در خطر نابودی نیست؟
تصور می کنید، خامنه ای، به عنوان رهبر ایران، در مورد در خطر بودن زبان فارسی چه موضعی گرفته است؟
چه کسانی ایده و فکر در خطر بودن زبان فارسی را تبلغ و تلقین می کنند؟
آیا می توان این افراد را پان فارس نامید؟
آیا می توان ملل غیر فارس که پانفارس ها با زبان های آن ها می جنگند، را با صفت پان مشخص کرد؟
آیا پانفارس ها به خاطر دشمنی کردن با ملل غیر فارس، مجرم و قابل مجازات هستند؟
آیا خامنه ای و نهادهای ستیزه جو با زبان ها و هویت های ملل غیر فارس، دشمن همه ملل، دشمن صلح، دشمن توسعه همه ملل هستند؟
چه مجازات هایی را می توان بر پانفارس ها در نظر گرفت؟
چرا روشنفکران، نویسندگان، مطبوعات و رسانه ها، احزاب و سیاستمداران از خطرات پانفارسیسم برای صلح، دوستی، برادری، امنیت، آرامش و توسعه ملل نمی نویسند و مردمان را آگاه نمی کنند؟
مسئولیت هر گونه دشمنی بین ملت فارس با ملل غیر فارس و مسئولیت هر گونه جنگ و خونریزی در بین این ملل بر عهده کیست؟
برای پاسخ به این قبیل از سوالات، چهار مهمان در برنامه دیالوگ این هفته شرکت خواهند داشت.
1. جناب یوسف عزیزی بنی طرف؛ نويسنده و دبير كانون مبارزه با نژاد پرستى در ايران
2. جناب فرامرز خان بختیار؛ رهبر حزب اتحاد بختیاری لرستانات
3. جناب عبدالله بلوچ؛ عضو هیات اجرایی جنبش ملی بلوچستان
4. دکتر محمدرضا ستوده؛ از تورکان خمسه و فعال حقوق بشر قشقایی

بررسی مشروطه و علل دو کودتای انگلیسی بر علیه قاجارها و تورک ها

  بررسی مشروطه و علل دو کودتای انگلیسی بر علیه قاجارها و تورک ها انصافعلی هدایت کسانی که “جنبش مشروطه” را انقلاب می‌نامند، آگاهانه در پی شست...