اگر جنگی در بین جمهوری آزربایجان و ارمنستان رخ بدهد، ایران در کدام طرف خواهد ایستاد؟

اگر جنگی در بین جمهوری آزربایجان و ارمنستان رخ دهد، موضع ایرانیان چه خواهد بود؟

با آغاز جنگ در بین جمهوری آزربایجان تورک و ارمنستان، مردمان ایران به سه دسته کاملا مشخص و متمایز تقسیم خواهند شد. تورک ها، تورکمن ها، قشقایی ها و دیگر تورک ها در کنار خواهران و برادران خودشان در شمال رود آراز خواهند ایستاد. تورک ها، حداقل 40 میلیون نفر از جمعیت 85 میلیونی ایران را تشکیل می دهند. از طرف دیگر، عده ای هم در کنار ارمنستان خواهند ایستاد. دسته سوم هم راه بی طرفی را انتخاب خواهند کرد.
تصور می کنم که اکثریت ملل عرب، بلوچ، لور و کرد هم در کنار ملل تورک ساکن در ایرن صف آرایی خواهند کرد. چرا که سرنوشت اجتماعی، حقوقی، و توسعه نیافتگی و محرومیت های هویتی مشابهی با تاورک ها را در ایران امروزی سپری می کنند.

با توجه به این مسایل، در صورت آغاز چنین جنگی، منافع ملی ایران و ایرانیان به چه شکلی تامین خواهد شد؟

موضع دولت ایران را چگونه پیش بینی می کنید؟

آیا روابط دولت ایران با دولت و ملت تورک آزربایجان خصمانه نبوده است؟

آیا ایران می تواند همسایه شمالی، مسلمان و شیعه خود را نادیده بگیرد؟

تورک های ایران، دوات ایران را متهم می کنند که در 30 سال گذشته، در کنار ارمنستان اشغالگر بوده است و یا حداقل به همان نسبتی که از ارمنی ها حمایت کرده است، از آزربایجان حمایت نکرده است. نظر شما در این باره چیست؟

مردم جمهوری آزربایجان نه تنها مسلمان و شیعه هستند، بلکه تورک هستند و بیش از 40 میلیون از خواهران و برادرانشان در ایران زندگی می کنند. آیا ایران می تواند احساسات، افکار عمومی و ملی تورک های ایران را نادیده گرفته و از ارمنستان حمایت بکند؟

چرا دولتمردان ایران، با احساسات ملی، وطن‌پرستانه و حمایت تورک های ایران از تورک های آزربایجان دشمنی می کنند؟

در صورت آغاز جنگ، وظیفه نیروهای روشنفکر، احزاب و جمعیت ها چیست؟

چرا دولت ایران، تورک های ایران را بخاطر حمایت لفظی از جمهوری آزربایجان، دستگیر و زندانی می کند اما ارمنی ها، دارای آزادی بسیار بیشتری نسبت به تورک های ایران هستند؟

آیا طبق قانون اساسی، مردمان حق ندارند تا بدون حمل سلاح، راهپیمایی کرده و نظرات خودشان را بیان بکنند؟

شما فکر می کنید که موضع عموم مردمان در ایران، نسبت به چنان جنگی چگونه خواهد بود؟

در صورت وقوع چنان جنگی، موضع مردمان فارس زبان، پان ایرانیست و پان فارس را چگونه ارزیابی می کنید؟

آیا می توان ملتی را که بخشی از آن ها در مرزهای سیاسی دیگری قرار دارند، به علت حمایت از هم، به تجزیه طلبی متهم کرده، سرکوب و مجازات کرد؟

اگر دولت ایران، در کنار ارمنستان قرار بگیرد، آیا این حق دموکراتیک تورک های ایران نیست که دولت ایران را نادیده گرفته و در پی منافع ملی خودشان، مستقل از ایران باشند؟

برای پاسخ به این نوع از سوال ها، چهار مهمان از چهار ملت ساکن در ایران برای حضور در این برنامه دعوت کرده ام.

1. جناب جهانگیر لقائی؛ فعال سیاسی و اقتصاددان- فارس

2. جناب صلاح ابو شریف الاحوازی؛ حقوقدان و دبیر کل جبهه دموکراتیک مردمی الاحواز، عضو شورای رهبری و مسئول روابط خارجی جبهه ملل برای حق تعیین سرنوشت

3. فرشاد دوستی پور؛ دانشجوی فیزیک و فعال سیاسی کرد

4. مهیم سرخوش؛ مسئول روابط خارجی و عضو شورای مرکزی حزب باوچستان راجی تپاکی یا حزب همبستگی