Friday, June 28, 2019

آیا در کنار خامنه ای، نمایندگان مجلس هم در قبال کشته شوندگان جنگ آینده مسئول هستند؟

مقدمه ای برای برنامه "دیالوگ" شنبه 29 جون 2019 که بطور زنده از "گوناز تی وی" پخش خواهد شد.
آمریکا از مقابله با تحریکات ایران برای آغاز جنگی جدید در منطقه و کشتار فرزندان ملل ساکن در ایران دوری می کند اما سپاه پاسدارانی که در لیست سازمان های تروریستی قرار گرفته است، مایل به آغاز جنگ با آمریکاست تا دوباره، مشروعیت خودش را بدست بیارود.
برای همین، سپاه تروریست، مستقیم و غیر مستقیم، به منافع ملل همسایه و غرب در عراق، یمن، سوریه، عربستان سعودی و خلیج حمله می کند تا غرب و کشورهای همسایه، سپاه را به عنوان یک نیروی نظامی، نه یک نیروی تروریستی، در نظر گرفته و با آن وارد جنگ یا مذاکره بشوند.
سپاه، تمامی رهبران سیاسی، دولت رسمی، دولت در سایه و پنهان، مجلس و نمایندگان را مجبور کرده است تا از عملیات نظامی سپاه و تروریست های سپاه در دیگر کشورها حمایت بکنند.
در چنین حالتی، یا همه این نمایندگان، پاسدار هستند و به وظایف نظامی و سازمانی خودشان در مجلس و دولت عمل می کنند و یا تحت کنترل و در زیر تهدیدهای سپاه تروریست قرار دارند.
چرا که در این روزها، بیش از 250 نماینده مجلس، از عملیات سپاه در تحریک آمریکا به جنگ با ایران، حمایت کردند و به نوعی، خواهان تداوم عملیات تروریستی و تحریک آمیز سپاه بر علیه ملل ساکن در ایران و خواهان آغاز جنگ شدند.
حال سوال این است که آیا نمایندگان مجلس هم به اندازه رهبر در عملیات تروریستی و تروریست پروری سپاه نقش دارند؟
چرا در کنار علی خامنه ای، نمایندگان هم از عملیات تروریستی و تحریک آمیز سپاه برای آغاز یک جنگ جدید بر علیه ملل ساکن ایران حمایت می کنند؟
اگر جنگی جدید، بین ایران با دیگر کشورها آغاز شود، رهبر، فرماندهان سپاه، دولتمردان و نمایندگان مجلس چه سهمی از وبال و از خون های ریخته شده ملل ساکن در ایران، کشته ها و زخمی ها و خسارات اقتصادی را بر گردن خواهند داشت؟
چرا مجلس هم به تبعیت از رهبر و سپاه تروریستی، راه های مذاکره و گفتگو برای جلوگیری از آغاز یک جنگ دیگر را مسدود می کنند؟
آیا سیاست، بازگذاشتن راه های جلوگیری از جنگ، برای جلوگیری از خون ریزی و کشته شدن ده ها و صدها هزار انسان نیست؟
چرا جنگ با غرب و کشورهای همسایه، تنها راه ممکن برای زیستن در منطقه است؟
آیا نباید مجلس و نمایندگان برای باز نگهداشتن راه های گفتگو و صلح در مقابل راه جنگ، جنگ طلبان تروریست مقاومت بکنند؟
آیا بستن راه های گفتگو و صلح، به آغاز جنگی دوباره منتهی نمی شود؟
آیا نمایندگان، فرماندهان سپاه و دولت نمی بینند که مردم از حمله سپاه تروریست و تروریست پرور به کشورهای همسایه، کشتی های نفتکش و شرکت های خارجی در عراق، احساس غرور نمی کنند و با سکوتشان در شبکه های اجتماعی و خیابان ها، تروریست های سپاه را محکوم می کنند؟
برای پاسخ به این قبیل سوال ها، آقایان
صلاح ابوشریف الاحوازی؛ دبیر کل جبهه دموکراتیک مردمی الاحواز و سخنگوی سازمان های استقلال طلب ملل غیر فارس
جلیل آزادیخواه؛ متفکر و روشنفکر کرد، سخنگوی کانون نویسندگان کرد
رحیم بندوئی؛ فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی حزب مردم بلوچستان
مهمانان این هفته "دیالوگ" خواهند بود.
دیالوگ، هر هفته در روز شنبه و ازساعت
12:00 بوقت شیکاگو،
13:00بوقت تورنتو، واشنگتن و نیویورک،
18:00 بوقت لندن،
19:00 بوقت آلمان،
21:30 بوقت تبریز
به روی آنتن می رود.
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
بیست و نهم جون 2019
hedayat222@yahoo.com

دیالوگ: آیا رفراندم از حقوق اساسی مردم است؟


رفراندم چیست و چرا خیلی ها خواهان رفراندم در ایران هستند؟ 
آیا رفراندم، جزو حقوق اساسی مردم و بخش اصلی از بدنه دموکراسی است؟
آیا رفراندم یک ابزار سیاسی-حقوقی برای حل مسایل لاینحل یا مشکل و یا موضوعاتی که رهبران سیاسی جوامع، نمی خواهند مسئولیت آن ها را بر عهده بگیرند نیست؟ 
چرا رفراندم مهم است؟
آیا نتیجه رفراندم، به عنوان صدای مردم و یکی از ارکان اصلی دموکراسی مورد قبول است؟
آیا ایرانیان، روشنفکران، احزاب، جمعیت ها، سیاستمداران و اپوزسیون ایرانی در خارج، آمادگی پذیرش نتایج رفراندم را دارند؟
آیا برای انجام رفراندم شرایط یا موضوعات خاصی لازم است یا مردمان یا ملل و نمایندگان و ریش سفیدان ملل می توانند خواستار رفراندم در هر موضوعی باشند؟
آیا می توان با نتایج رفراندم مخالفت کرد؟
اگر افراد یا سازمان هایی یا صاحبان قدرت با رفراندم و نتایج آن مخالفت بکنند، چه اتفاقی می افتد؟
برای پاسخ به این قبیل از سوال ها، چهار متفکر، مهمانان برنامه این هفته دیالوگ خواهند بود.
جناب دکتر حسن نایب هاشم: پزشک و مسئول سازمان همه حقوق بشر برای همه ایرانیان - فارس
جناب جهانگیر لقائی، اقتصاددان و فعال سیاسی - فارس
جناب مهیم سرخوش: فعال سیاسی و حقوق بشری بلوچ
جناب دکتر محمدحسین یحیایی: اقتصاددان، نویسنده و فعال سیاسی - تورک
دیالوگ، هر هفته در روز شنبه و ازساعت 12:00 بوقت شیکاگو، 13:00بوقت تورنتو، واشنگتن و نیویورک، 18:00 بوقت لندن، 19:00 بوقت آلمان،
21:30 بوقت تبریز به روی آنتن می رود.
انصافعلی هدایت تورنتو - کانادا
نوزدهم (19) جون 2019 hedayat222@yahoo.com

Thursday, June 27, 2019

Ərəməğ nə demək dir?

Bir dostumuz Facebook-da soruşub; ƏRƏMƏĞ-ın anlamı nədir. Həmən dost əlavə etmiş ki uşaqlığına bu sözü, bir xanıma ləüəb olaraq eşidib.

Mən yazdım:
Salam dostum
Mən, siz yazan "Ərəmig" sözün anlamın anamdan soruşdum. Anam dedi: "Ərəmih"?
Mən dedim: Ərəmik olabilər.
Anam dedi: ərəmih (əfəbi dildə ƏRƏMİK olabilər) doğmayan və üşağı olmayan arvada deyilər. ... ya fulan kəs ya fulan xanım Ərəmih dir. Yani üşağı olmaz.
Anam əlavə etdi: eləbilirəm ki kişinin uşağı olmasa XƏDİM adlanar, xanım isə ƏRƏMİH.

Ensafali Hedayat
Toronto- Kanada
27, 06, 2019
hedayat222@yahoo.com 

Wednesday, June 19, 2019

آیا رفراندم از حقوق اساسی مردم است؟

مقدمه برنامه شنبه 01 تیر ماه 1398 (22 جون 2019) "دیالوگ" که بطور زنده از "گوناز تی وی" پخش خواهد شد.
رفراندم چیست و چرا خیلی ها خواهان رفراندم در ایران هستند؟ 
آیا رفراندم، جزو حقوق اساسی مردم و بخش اصلی از بدنه دموکراسی است؟
آیا رفراندم یک ابزار سیاسی-حقوقی برای حل مسایل لاینحل یا مشکل و یا موضوعاتی که رهبران سیاسی جوامع، نمی خواهند مسئولیت آن ها را بر عهده بگیرند نیست؟ 
چرا رفراندم مهم است؟
آیا نتیجه رفراندم، به عنوان صدای مردم و یکی از ارکان اصلی دموکراسی مورد قبول است؟
آیا ایرانیان، روشنفکران، احزاب، جمعیت ها، سیاستمداران و اپوزسیون ایرانی در خارج، آمادگی پذیرش نتایج رفراندم را دارند؟
آیا برای انجام رفراندم شرایط یا موضوعات خاصی لازم است یا مردمان یا ملل و نمایندگان و ریش سفیدان ملل می توانند خواستار رفراندم در هر موضوعی باشند؟
آیا می توان با نتایج رفراندم مخالفت کرد؟
اگر افراد یا سازمان هایی یا صاحبان قدرت با رفراندم و نتایج آن مخالفت بکنند، چه اتفاقی می افتد؟
برای پاسخ به این قبیل از سوال ها، چهار متفکر، مهمانان برنامه این هفته دیالوگ خواهند بود.
جناب دکتر حسن نایب هاشم: پزشک و مسئول سازمان همه حقوق بشر برای همه ایرانیان - فارس
جناب جهانگیر لقائی، اقتصاددان و فعال سیاسی - فارس
جناب مهیم سرخوش: فعال سیاسی و حقوق بشری بلوچ
جناب دکتر محمدحسین یحیایی: اقتصاددان، نویسنده و فعال سیاسی - تورک
دیالوگ، هر هفته در روز شنبه و ازساعت
12:00 بوقت شیکاگو،
13:00بوقت تورنتو، واشنگتن و نیویورک،
18:00 بوقت لندن،
19:00 بوقت آلمان،
21:30 بوقت تبریز
به روی آنتن می رود.
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
نوزدهم (19) جون 2019
hedayat222@yahoo.com

Tuesday, June 18, 2019

دیالوگ: آیا تحریم، برای بازداشت ایران از دخالت در دیگر کشورها و حمایت از تروریسم کافی است؟


گوناز تی وی، ۲۵ خرداد ۱۳۹۸
موضوع برنامه هفته صد و دوازدهم دیالوگ:
آیا تحریم، برای بازداشت ایران از دخالت در دیگر کشورها و حمایت از تروریسم کافی است؟

مجری و مدیر برنامه: انصافعلی هدایت 
تهیه کننده: جواد اسماعیل بیلی 
میهمانان برنامه:
احمد اوبالی
دکتر رضا پرچی زاده
ناصر بولاده ای
جلیل آزادیخواه
برنامه دیالوگ، هرهفته، در روز شنبه و از ساعت ۲۱:۳۰ به وقت تبریز، از تلویزیون گوناز تی وی بطور زنده پخش می شود

در این روزها، حملات موشکی گروه های شبه نظامی و تروریستی وابسته به ایران، افزایش یافته است.
 کشورهای عربی، یکی پس از دیگری، خواهان برخوردهای جدی تر با ایران و گروه های تروریستی وابسته به ایران می شوند.
در این میان، مقام های ارشد سیاسی ژاپن و آلمان که در جنگ جهانی دوم، بدون هیچ شرط و شروطی تسلیم آمریکا شده بودند هم راهی طهران شده اند تا شاید از "مجبوریت ایران به تسلیم بدون قید و شرط"، سخن بگویند.
در اینجا، این سوالها به پیش می آیند که:
 چطور می توان ایران را تحت کنترل  قوانین بین المللی در آورد تا مطابق آن قوانین رفتار بکند؟
چطور می توان ایران را از دخالت در امور داخلی دیگر کشورها و بخصوص کشورهای مسلمان و همسایه اش باز داشت؟
آیا تحریم های بین المللی علیه ایران، برای جلوگیری از دخالت های ایران در امور دیگر کشورها و حمایت ایران از تروریسم کافی است؟
نقش ایران در آتش افروزی ها و جنگ های منطقه ای خاورمیانه چقدر است؟
علاوه بر تحریم هایی که اعمال می شوند، چه راه های دیگری برای کنترل فعالیت های تروریستی ایران در جهان و جلوگیری از دخالت ایران در امور داخلی دیگر کشورها وجود دارد؟
ایران بر اساس کدام مبنای سیاسی، اقتصادی، روانی، تاریخی، نظامی و ...، به خودش حق می دهد تا در امور داخلی دیگر کشورها دخالت کرده و از تروریسم پشتیبانی مالی، تسلیحاتی، لوجستیکی، اطلاعاتی و آموزشی بکند؟
چرا و با کدام اهداف، ایران به گسترش تروریسم در جهان روی آورده است؟
آیا ایران نمی داند که ممکن است، روزی همین گروه های وابسته به حمایت های تروریسم ایرانی، دامن خودش را بگیرد و بر علیه ایران اقدام بکنند؟
حال که ایران در امور داخلی دیگر کشورها دخالت می کند، آیا می تواند، تحمل بکند که دیگر کشورها، ملل ناراضی عرب، بلوچ، کرد، و ... دیگر ملل را بر ضد تمامیت عرضی ایران و سرنگونی نظام، مسلح و حمایت بکنند؟
آیا با وجود دوام رژیم جمهوری اسلامی ایران و حاکمیت تفکر امپراتوری و برتری نژادی و تاریخی در میان رهبران آن، می توان تصور کرد که تروریسم، جنگ و خونریزی در این منطقه پایان یابد و منطقه خاورمیانه، با صلح آشتی بکند؟
احتمال این که ایران وارد جنگ ویرانگر درازمدت، در منطقه بشود، چقدر است؟
اگر کشورهای دیگر و مخالفان فعالیت های تروریستی ایران، بخواهند با ایران مقابله  بمثل بکنند، احتمالا، جنگ در میان ایران و کدام کشورها رخ خواهد داد؟
برای بررسی این مسئله، آقایان:
دکتر رضا پرچی زاده؛ سیاستمدار و تئوری پرداز فارس
جناب جلیل آزادیخواه؛ متفکر و سیاستمدار کرد
جناب ناصر بولاده ای؛ سیاستمدار بلوچ و رئیس کنونی بخش ملت های بدون دولت در سازمان ملل متحد
جناب احمد اوبالی؛ سیاستمدار و مدیر تلویزیون گوناز تی وی
مهمانان برنامه این هفته دیالوگ خواهند بود.

انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
 نوشته شده در 12 جون 2019
پخش در 15 جون 2019
hedayat222@yahoo.com

Monday, June 17, 2019

ضرورت تاسیس دانشگاه آنلاین تورکی برای جوانان آزربایجان جنوبی

ضرورت تاسیس دانشگاه آنلاین تورکی برای جوانان آزربایجان جنوبی

سلام. 
سالهاست که من از شما دوستان خواهان تاسیس چنین دانشگاهی (آنلاین) با حضور چند متخصص و در رشته های تخصصی آن ها شده ام اما جواب مثبتی دریافت نکرده ام. 
تاسیس چنین دانشگاهی با حضور تعدادی از متخصصان مثلا زبان تورکی، نه تنها باعث رشد و شکوفایی زبان مادری تخصصی بلکه موجب رونق علم و تخصص در منطقه آزربایجان و در میان تورکان خواهد شد.
 باز هم از شما متخصصان و علاقه مندان به وطن و سرنوشت ملت تورک، می خواهم که آستین همت بالا زده و با گرد آوری چند متخصصی که می شناسید، دانشگاهی برای تربیت متخصصانی با دید و نگرش ملی به آزربایجان جنوبی تاسیس بفرمائید. پروژه های تحقیقاتی ترتیب بدهید. 
به نظر من، اقتصاد، زبان شناسی، روانسناسی، ادبیات و تولید محصولات ادبی، رشته های فیلم و تلویزیون، تاریخ، فلسفه، و ... از نیازهای فوری جامعه تورکان در ایران هستند که باید در آن ها متخصصان ملی آشنا با تاریخ، ادبیات، فلسفه و تاریخ فلسفه، و ... تربیت کرد. 
ای ماخصصان تورک، دست همت بالا برید و با بهره گیری از افراد و متخصصان داوطلب (والانتییر) چنین دانشگاهی را برای مردم آزربایجان جنوبی ایجاد بکنید. 
بگذارید، تاریخ از شما با نامی جدید یاد بکند. 
انصافعلی هدایت

Wednesday, June 12, 2019

آیا تحریم، به تنهایی، برای بازداشت ایران از دخالت در دیگر کشورها و حمایت از تروریسم کافی است؟

مقدمه ای برای برنامه "دیالوگ" روز شنبه (15 جون 2019) که بطور زنده از "گوناز تی وی" پخش خواهد شد.
در این روزها، حملات موشکی گروه های شبه نظامی و تروریستی وابسته به ایران، افزایش یافته است.
 کشورهای عربی، یکی پس از دیگری، خواهان برخوردهای جدی تر با ایران و گروه های تروریستی وابسته به ایران می شوند.
در این میان، مقام های ارشد سیاسی ژاپن و آلمان که در جنگ جهانی دوم، بدون هیچ شرط و شروطی تسلیم آمریکا شده بودند هم راهی طهران شده اند تا شاید از "مجبوریت ایران به تسلیم بدون قید و شرط"، سخن بگویند.
در اینجا، این سوالها به پیش می آیند که:
 چطور می توان ایران را تحت کنترل  قوانین بین المللی در آورد تا مطابق آن قوانین رفتار بکند؟
چطور می توان ایران را از دخالت در امور داخلی دیگر کشورها و بخصوص کشورهای مسلمان و همسایه اش باز داشت؟
آیا تحریم های بین المللی علیه ایران، برای جلوگیری از دخالت های ایران در امور دیگر کشورها و حمایت ایران از تروریسم کافی است؟
نقش ایران در آتش افروزی ها و جنگ های منطقه ای خاورمیانه چقدر است؟
علاوه بر تحریم هایی که اعمال می شوند، چه راه های دیگری برای کنترل فعالیت های تروریستی ایران در جهان و جلوگیری از دخالت ایران در امور داخلی دیگر کشورها وجود دارد؟
ایران بر اساس کدام مبنای سیاسی، اقتصادی، روانی، تاریخی، نظامی و ...، به خودش حق می دهد تا در امور داخلی دیگر کشورها دخالت کرده و از تروریسم پشتیبانی مالی، تسلیحاتی، لوجستیکی، اطلاعاتی و آموزشی بکند؟
چرا و با کدام اهداف، ایران به گسترش تروریسم در جهان روی آورده است؟
آیا ایران نمی داند که ممکن است، روزی همین گروه های وابسته به حمایت های تروریسم ایرانی، دامن خودش را بگیرد و بر علیه ایران اقدام بکنند؟
حال که ایران در امور داخلی دیگر کشورها دخالت می کند، آیا می تواند، تحمل بکند که دیگر کشورها، ملل ناراضی عرب، بلوچ، کرد، و ... دیگر ملل را بر ضد تمامیت عرضی ایران و سرنگونی نظام، مسلح و حمایت بکنند؟
آیا با وجود دوام رژیم جمهوری اسلامی ایران و حاکمیت تفکر امپراتوری و برتری نژادی و تاریخی در میان رهبران آن، می توان تصور کرد که تروریسم، جنگ و خونریزی در این منطقه پایان یابد و منطقه خاورمیانه، با صلح آشتی بکند؟
احتمال این که ایران وارد جنگ ویرانگر درازمدت، در منطقه بشود، چقدر است؟
اگر کشورهای دیگر و مخالفان فعالیت های تروریستی ایران، بخواهند با ایران مقابله  بمثل بکنند، احتمالا، جنگ در میان ایران و کدام کشورها رخ خواهد داد؟
برای بررسی این مسئله، آقایان:
دکتر رضا پرچی زاده؛ سیاستمدار و تئوری پرداز فارس 
جناب جلیل آزادیخواه؛ متفکر و سیاستمدار کرد
جناب ناصر بولاده ای؛ سیاستمدار بلوچ و رئیس کنونی بخش ملت های بدون دولت در سازمان ملل متحد
جناب احمد اوبالی؛ سیاستمدار و مدیر تلویزیون گوناز تی وی
مهمانان برنامه این هفته دیالوگ خواهند بود.

انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
دوازدهم (12) چون 2019
hedayat222@yahoo.com

Tuesday, June 11, 2019

آیا امثال نوری علا، بسته کامل دموکراسی و حقوق بشر را می پذیرند؟



آیا امثال نوری علا، بسته کامل دموکراسی و حقوق بشر را می پذیرند؟
ضمانت اجرایی حقوق بشر و دموکراسی در ایران چیست؟
1. جناب نوری علا خودشان را در بالای هرم و بقیه را در زیر خودشان می بینند و از نظر روانی، خود وی ملاک صحت و صقم سخنان دیگران است.
2. موضوع "حق تعیین سرنوشت" اصیل ترین اساس و پایه دموکراسی و مراجعه با آرای عمومی است. ظاهرا جناب نوری علا همانند خامنه ای، خمینی و دو پهلوی فکر می کنند و مردم یا همان "دمو" را فاقد تفکر و شعور لازم برای تصمیم گیری در باره خودشان می دانند. یعنی ایشان خودشان را پیغمبر، یا قیم همه ملل ساکن در ایران می دانند کهع تاریخا جدای از هم بوده اند و در بعضی از لحظات کوتاه تاریخی، در اثر اشغال توسط یک نیروی مهاجم، تحت اشغال و سلطه درآمده و برای مدتی در زیر یک واحد سیاسی بزرگتر زیسته اند که این زیست هم شبیه به فدرالیسم در این زمانه است.
یعنی،ابتدا باید دموکراسی را با همه ابعادش پذیرفت و سپس بر اساس دموکراسی و رای مردن در شرایط آزاد و با حضور رسانه ها و احزاب و جمعیت های آزاد و مستقل از اراده یک حکومت و سیستم مدیریت مرکزی، به حق تصمصم گیری مردم گردن نهاد و پذیرفت.
3. نمی توان دموکراسی را نیمه یا ناقص قبول کرد. یعنی در هر کجا گفتار و نگرش سیاسی مورد نظر فرد را تقویت می کند، دموکراسی مورد پذیرش واقع شود و در هر کجا منافع و دیدگاه های فرد یا سیاستی را رد یا نقض می کند، از دموکراسی دوری جست و نپذیرفت. یعنی، دموکراسی یک "پکیج" یا یک "بسته کامل" است. یا این بسته باید بطور صد در صد پذیرفته بوشد و موردذ عمل قرار بگیرد یا باید همه آن رد بشود. نمی توان به دموکراسی فلج، ناقص و نیمه کاره که به کار یک نوع از سیاست و نگرش سیاسی می آید، جایگاه ویژه داد و پذیرفت.
4. نباید با کسانی که دموکراسی و حق تعیین سرنوشت و حق جدایی یا با همزیستی بنا به اراده مردم را نمی پذیرد، برای آینده آن منطقه گفتگو کرد. چون وقتی خر سیاسی آن ها از پل بگذرد، مانند دوره شهید پیشه وری، نه تنها به زیر قول قرارهای شفاهی شان می زنند بلکه به زیر قول و قرار های مکتوب و امضاهایشان هم می زنند.
5. بحث باید بر روی این متمرکز شود که امثال نوری علا با کدام مکانیزم سیاسی و حقوقی می خواهند مانع بازگشت دوباره استبداد، استعمار، انکار حق و حقوق ملل غیر فارس، نفی هویت و تاریخ ملل تورک، عرب، تورکمن، قشقایی، لور و ... یا اجبار به آموزش به زبان فارسی و رسمی بودن زبان فارسی و ممنوع یا محلی بودن زبان های مادری مانند زبان تورکی، تورکمنی، عربیف بلوچ و ... بشوند؟ این ملل غیر فارس چگ.نه خوت=اهند توانست و با کدام تضمینی خواهند توانست احزاب، زسانه های ملی، موسسات مالی و بانکی و ... خودشان را داشته باشند؟
6. اگر امثال نوری علا فردا روزی تصمیم بگیرند که مثل خمینی "خدعه کرده اند" و به زیر قول و قرارهای شفاهی و کتبی خودشان بزنند، کدام نیروی مدافع از حقوق و خواست ملی ملل غیر فارس در ایران حمایت و صیانت خواهد کرد؟ ما به تجربه دوران پهلوی، خمینی و خامنه ای آشنا هستیم. اتفاقا، سخنان خمینی چه در دوران تبعید و چه در دوران اوایل انقلاب و دولت موقت و حتی تا پایان رساندن ریاست جمهوری دکتر بنی صدر، بهتر، روسن تر، ملایم تر، دموکراتیک تر از امثال نوری علا بودند. ولی سخن تنهای قوم "طلبکار و سلطه طلب" مورد قبول نیست.
و باید نیروی نظامی برای مقابله با دیکتاتوری بعد از استقرار و قبضه تمامی قدرت سیاسی، نظامی، حقوقی و ... برای ملل غیر فارس در نظر گرفته بشود. این نیرویی که بتواند ضامن آزادی و حقوق و قراردادهای ملی، آزادی رسانه ها و بیان و احزاب مستقل ملی باشد، و در مقابل استبداد مرکز مقاومت و دفاع بکند، در نیروی نظامی در اختیار ملل غیر و فارس است.
8. امثال نوری علا باید تعریف خودشان از "ایران و ایرانیت" را بیان بکند تا ببینیم که آیا این تعریف، همان تعریف رضا و مهمدرضا، خمینی و خامنه ای است و ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و .. را هم جزو ایران و ایرانی با حقوق صددرصد مساوی با فارس می دانند یا زبان، تاریخ، تمدن، فرهنگ، دین و ... فارس را بر این ملل برتر و ارجح می دانند؟
9. امثال نوری علا، علاوه بر پذیرش ماکل و صددرصدی پکیج "دموکراسی" باید بسته کامل "حقوق بشر" در کنوانسیون های مختلفی کهاز طرف نهادهای بین المللی در رابطه با انواع حقوق فردی و حمعی و ملی، نژادی و قومی ملل و مردمان تصویب شده است را بپذیرند.
آیا که حقوق بشر، تنها عبارت از سی (30) ماده مشهور که بیشتر شامل حقوق فردی افراد در اجتماعات می شود، نیست بلکه یک سری و مجموعه هایی است که در نهادهای مختلف سازمان ها بین المللی مورد پذیرش قرار گرفته اند.
بسیار از کنوانسیون ها و مقاوله نامه های بین المللی به حقوق جمعی و ملی جوامع مجروم از آن حقوق می پردازند.
10. وقتی یک فرد یا نماینده یک تشکیلات سیاسی دارد سخن می گوید، خودش را باید در راس هرم قدرت دیده و سخنان و مواضع سیاسی، حقوقی، اداری، آموزشی، زبانی و ... اقتصادی، اجتماعی و ... را به توجه با آن که اوبه عنوان کاندیدای ریاست اداره کشورهای ایران آینده است، بگوید. نمی تواند خودش را در خارج از قدرت تصور کرده و برنامه خودش را بیان کند
11. هر فردی مانند نوری علا باید خودش را پاسخگو بدانند، نه بازجو یا پرسشگر. چرا که کار او سیاست است و روزنامه نگاری، خبرنگاری یا دادستانی نیست. جناب نوری علا خودشان اجازه می دهند تا به مانند یک دادستان، عقاید دیگران را به زیر سوال ببرند و مشروعیت عقاید دیگران را غیر مشروع جلوه بدهند.
12. امثال نوری علا باید اعلام بکنند که آیا برای آن ها انسان و ملل (به عنوان یک جمع با زبان، تاریخ، جغرافیای و حتی دین متفاوت) اس و اساس است یا خاک و سرزمین؟
آیا ملل و انسان ها بر خاک مقدمند یا خاک بر انسان ها . ملل مقدمند؟
13: امثال نوری علا هنوز به رضا پهلوی، محمدرضا پهلوی به عنوان شخصیت های اصیل و شاید هم بدون خطا یا کم خطا می نگرند و به خودشان حق می دهند که دیگران را در چنین مواردی به نقد بکشند.
امثال ایشان باید مشخص بکنند که در دوره چه کسانی قانون مشروطه کان لم یکن تلقی شد؟
مجلس به عنوان طویله تلقی شد؟
آزادی های دوره صدر مشروطه، احزاب و مطبوعات بسته شدند؟
آزادی خواهان و فعالان سیاسی به انواع مختلف نابود شدند؟
استبداد به وسیله آن ها مستقر شد؟
نقش خودشان در آن حوادث یا تطهیر آن دو شاه چیست و چرا در تطهیر آن دو می کوشند؟
کدام شاه در تاریخ ایران نه تنها عزل نشده، بلکه بعدا و در دوره فرزندش، به عنوان متهم، محاکمه هم شده است؟
آیا خروج هر دو پهلوی از ایران، با شادی و شعف مردم روبرو نشده است و مردم استقبال نکرده اند؟ چرا؟
آیا عملکرد رژیم بعدی، می تواند رژیم قبلی را تطهیر بکند و از اعمال کرده یشان مبرا بسازد و مسئولیت را از آن ها و طرفدارانشان بزداید؟
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
یازدهم (11) جون 2019
hedayat222@yahoo.com

Monday, June 10, 2019

گر چه من با باز تعریف ایران و ایرانیت محالفم

جناب فرامرزخان بختیاری، رهبر حزب "اتحاد لرستانات و بختیاری" طی زادداشت کوتاهی در فیس بوک، خواستار باز تعریف معنا و مفهوم "ایران و ایرانیت"  شده اند تا ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عزب، بلوچ، لور و ... در خرج از دایره کنونی ایران و ایرانیت نمانده و مسمول تعریف ایران و ایرانیت بسوند تا مرزهای کنونی ایران از هم‌نپاشد.


من، انصافعلی هدایت، در پاسخ به ایشان، ضمن تاکید بر بازتعریف ایران و ایرانیت، بر نقد این دیدگاه پرداختم که در زیر می آید.

البته، من، نظری متفاوت از شما (جناب فرامرزخان بختیاری) دارم ولی و با این وجود، نزدیک به دو سال است که تلاش می کنم، در برنامه دیالوگ، به باز تعریفی نوین از "ایران و ایرانیت" برسیم.
گر چه، می دانم که باز تعریف ایران و ایرانیت، به معنی و  ومفهوم آن است که باید ایران، با همین‌ مرزهای کنونیش بماند و دوام داشته باشد و ملل تحت استعمار و اشغال پانفارس هد و پان ایرانیست های فاشیست هم هم مستقل و آزاد نشوند و صد البته که من خواهان چنین وضعیت سیاسی نیستم.
 معتقدم‌ که در ایران با این مرزهای کنونی، هیچ اصلاح و توسعه ای در هیچ زمینه ای رخ نخواهد داد. دیکتاتوری و نژادپرستی و پانفارسیسم در رفتارش به شوونیسم و فاشیسم بسیار خشنی خواهد انجامید.
 بر این‌ باورم که برای رهایی از این وضعیت که در ایران و بر همه ملل تورک، تورکمن، قشقایی، فارس، عرب، بلوچ، لور   ... حاکم است و تفکر نژادپرستانه و فاشیستی، متاسفانه در جان و دل و روح ایرانیان و مرکزگرایان پانفارس و پان ایرانیست رسوخ کرده است، باید یک شوک بسیار مهم و شدیدی بر ایران، ایرانیان (با هر ملتی در آن؛ فارس، تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ...)، افکار، اندیشه ها، احساسات، تاریخ رسمی، جهان بینی، و ... وارد شود تا آن ملل و مردمان را از خواب (خود فریبی) چند قرنی بیدار بکند.
عامل اصلی یک چنان شوک سنگینی: 1. یا باید یک‌ جنگ چند ساله و در میان‌همه ملل ساکن ایران کنونی باشد که نمونه آن در اروپای قبل از پایان جنگ های جهانی رخ داد، 2.  و  یا تجزیه ایران به چندین کشور کوچک اما مستقل از هم ولی در صلح و آرامش خواهد بود. همان چیزی که در یوگسلاوی بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی رخ داد.
در هر حال و صورتی، ایران باید شوک تجزیه را تجربه بکند تا شاید بیدار شود.
در چنین صورتی، قدرت های سیاسی، نظامی، اطلاعاتی و ... کوچک تر خواهند شد و هم دولت ها به جای کنترل همه جانبه جوامع، سیاست ها، اقتصادها و ... توسط مردم و احزاب کنترل شوند تا مردم به آزادی، رفاه، رهایی از استبداد، برسند و دموکراسی، پلورالیسم و تکثرگرایی، آزادی رسانه ها را کسب بکنند تا دولت، از اقتدار و قدرت کنونی که ارباب مردمان است، به عنوان کارمندان مردمان و ملل نزول و سقوط یابند.
در چنین حالتی، احتمال می رود که ملل این منطقه، به صلح و دوستی و احترام متقابل برای زیستن در این جغرافیا برسند.
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
دهم (10) جون 2019
hedayat222@yahoo.com

Friday, June 7, 2019

"فاشیسم و نژادپرستی" در وزارتخانه های ایران رژه می روند















در پی اعلام علنی اجرای سیاست "فارسی سنجی" در وزارت آموزش و پرورش،  نویسندگان، متفکران، روشنفکران و فعالان شبکه های اجتماعی، دولت فاشیستی ایران، در ظاهر، عقب نشینی کرد و وزیر آموزش و پرورش استعفا داد.
ولی آیا مشکل فاشیسم و نژادپرستی تنها در یک وزیر خلاصه می شود؟
آیا وزراء، می توانند سیاست هایی غیر از آن چه رئیس دولت، حاکمیت و سیستم در ایران می خواهد را برنامه ریزی و اجرا بکنند؟
آیا قوه مجریه و دولت، نمایندگان مجالس مختلف، قوه قضائیه و قضات، مجریان سیاست های علنی و پنهان فاشیستی و نژادپرستانه سیستم و حاکمیت نیستند؟
آیا با تغییر وزراء، دولت، نمایندگان مجالس، تغییری در سیاست های فاشیستی حاکمیت و سیستم رخ خواهد داد؟
با تغییر رژیم فاشیستی پانفارس، از شاهنشاهی به حکومت دینی، سیاست های فاشیستی و نژادپرستانه حاکم بر ایران تغییر کرده است؟
آیا وزراء، معاونان و مدیران ارشد آموزش و پرورش اراده ای مستقل از سیاست های حاکمیت دارند؟
آیا واقعا، سیاست های دولت ایران فاشیستی و نژادپرستانه است یا مخالفان حاکمیت، آن سیاست ها را پر رنگ تر و در جهت ضدیت با حقوق ملل غیر فارس در ایران می بینند؟
آیا سیاست های حذف هویتی، زبانی، فرهنگی و تاریخی ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، و ...، سیاست اصلی دولت و حاکمیت است یا هر از گاهی، مدیری، به سلیقه شخصی، سیاست های فاشیستی و نژادپرستانه را اعلام و اجرا می کند؟
هدف سیاست های فاشیستی و نژادپرستانه در ایران چیست؟
نتایج سیاست های فاشیستی و نژادپرستانه، در میان ملل ساکن ایران فعلی چیست؟
چرا نمایندگان مجلس، به نمایندگی از مردمان و ملل غیر فارس از حقوق ملل دفاع نمی کنند؟
 آیا سخنان ضعیف نمایندگان در مخالفت با سیاست های فاشیستی  حاکمیت، آبی بر آتش ملل معترض نیست تا خشم و اعتراضات آن ملل را آرام کرده و بر تداوم سیاست های فاشیستی، مهلتی جدید و فرصتی بیشتر بدهند؟
 اگر نمایندگان، واقعا مخالف سیاست های فاشیستی دولت و حاکمیت هستند، چرا بجای سخنرانی تبلیغاتی، با تصویب لوایحی، از تک تازی فاشیسم و نژادپرستی در ایران جلو گیری نمی کنند؟
چرا نویسندگان، آیت الله ها و اساتید حوزه های دینی، اساتید دانشگاهی، محققان، روزنامه نگاران، احزاب، جمعیت های حقوق بشری، حقوقدانان، روزنامه نگاران  و  ... فارس و فارس زبان، با سیاست های فاشیستی حاکمیت در ایران مخالفت نمی کنند؟
رابطه بین روشنفکران ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ و .. با روشنفکران فارس را چگونه ارزیابی می کنید؟ 
آیا این دو گروه از روشنفکران، نقاط مشترکی برای بحث و گفتگو دارند؟
سیاست های فاشیستی و نژادپرستانه، ملل ساکن در ایران فعلی را به کدام سمت   خواهد برد؟ 
چرا رژیم به فارسی سنجی نوباوگان، عدم استخدام معلمان دارای لهجه، مخالفت با رسمی شدن و آموزش زبان های مادری در همه سطوح، تدریس تاریخ و هویت ملل در مدارس، عدم سنجش توانایی فارس زبان ها برای تکلم به زبان ملل غیر فارس در ایران، عدم اجازه به فعالیت احزاب ملی و مستقل در مناطق غیر فارس، عدم اجازه به تاسیس و فعالیت رسانه های 24 ساعته و به زبان های ملی با بودجه دولتی و ... روی آورده است؟
پانفارس ها کدام سیاست ها را در پشت پرده "زبان سنجی" می خواهند به اجرا در بیاورند؟
آیا زبان سنجی در راستای اعمال شدیدتر سیاست های زبانی پانفارسیسم و تبعیض زبانی نیست؟
آیا دولت پانفارس می خواهد با زبان های مادری و کودکان ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... به عنوان بیمار زبانی رفتار کرده، آن ها را علیه زبان های مادری خودشان واکسینه بکند؟
آیا علایم بیماری نژادپرستی و زبان ستیزی در ایران، خودش را علنی تر از گذشته در طرح زبان سنجی نشان نمی دهد؟
ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... در مقابله به چنین روش و سیاست های پانفارسیسم در ایران، کدام سیاست ها و راه کارها را می توانند در پیش بگیرند؟
آیا فرزندان ملت فارس هم تحت سنجش عقب ماندگی از یادگرفتن زبان تورکی، تورکمنی، قشایی، عربی، لوری، کردی و ... قرار خواهند گرفت؟
چرا دولت پانفارسیست ایران بجای توجه به قانون اساسی و حقوق ملل و خواست های حقوقی، انسانی و مللی ملل، در نادیده گرفتن این ملل، حقوق و خواست هایشان اصرار می ورزد؟
آیا طرح سنجش زبانی به عمیق تر شدن دشمنی ها در بین ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... با پانفارسیسم و فارس ها نقش مضاعفی نخواهد داشت؟
چرا روشنفکران ملت فارس در مقابل چنین سیاست های نژادپرستانه، ضد حقوق بشری و تخریبگر هر چه بیشتر روابط دوستانه و همسایگی ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... با فارس های ساکن در ایران، سکوت می کنند؟
آیا سیاست های زبانی، هویتی، تاریخی، رسانه ای و اقتصادی پانفارسیست ها بر علیه ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... به همگرایی همه ملل با فارس ها خواهد انجامید یا به واگرایی و تجزیه ایران منجر خواهد شد؟
چرا پانفارسیسم به اجرای علنی چنین سیاست هایی اصرار می روزد؟
آیا ملل غیر فارس ضعیف تر از گذشته ها شده اند که پانفارسیسم مصصم به اجرای علنی سیاست های نژادپرستانه و ضد حقوق بشریش شده است و یا پانفارسیسم قویتر از گذشته شده است؟
برای پاسخ به این قبیل از سوال ها، چهار مهمان از جهار ملت ساکن در ایران، مهمان برنامه این شنبه (08 جون 2019) "دیالوگ" خواهند بود.
. دکتر عبدالرحمان ده‌وه‌جی: نویسنده ده ها کتاب، روزنامه نگار، متفکر و استاد دانشگاه، تورکمن و ساکن تورکیه
جناب علی بوعذار الاحوازی: متفکر و فعال حقوق بشر- عرب
جناب شایان بوربور قشقائی: معلم، فعال سیاسی-مدنی قشقایی
جناب عبدالله بلوچ: متفکر،عضو هیات اجرایی “جنبش ملی بلوچستان”1
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
هفتم (07) جون 2019
hedayat222@yahoo.com

Wednesday, June 5, 2019

دیالوک: مخالفان فدرالیسم، برای اداره ایران آینده، کدام راهکارها را دارند؟


در هفته گذشته، چهار تن از متفکران ملل تورک، عرب، بلوچ و فارس در طرفداری از "فدرالیسم" به عنوان سیستم اداره ایران آینده، در پانل "دیالوگ" سخن گفتند.
در طول این هفته، به سراغ مخالفان فدرالیسم در ایران آینده رفتم. با تعدادی از مخالفان فدرالیسم در ایران آینده که امضایشان در پای بیانیه "نه به فدرالیسم، نه به گسست ملی" دیده می شد، تماس گرفته و آن ها را به دیالوگ و گفتگو در باره علل مخالفتشان با فدرالیسم دعوت کردم. تعدادی از آن ها خبر نداشتند که چنان نامه ای نوشته و منتشر شده و امضای آنان در زیر آن گذاشته شده است. 
احتمالا، این افراد و تعداد بسیار دیگری که مطمئن نیستم، با نوعی از "شارلاتانیسم سیاسی" روبرو هستند.
اما بخشی از مخالفان فدرالیسم در ایران آینده، در این برنامه حضور خواهند داشت و دیدگاه های سیاسی و اداری سرزمین های خودشان در آینده را ترسیم خواهند کرد.
در یکصد سال گذشته، ایران بشکل متمرکز و از تهران اداره می شده است. جز ملت فارس، ملل دیگری همچون ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... هیچ حق و سهمی در اداره ایران و حتی در اداره مناطق و سرزمین های تاریخی ملل خودشان نداشتند.
 اگر قرار نیست، ایران آینده، بشکل متمرکز صد سال گذشته اداره بشود، و تعدادی زیادی از ایرانیان هم با سیستم اداره فدرالی ایران آینده مخالفت می کنند، راه حل های پیش روی ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... در اداره سرزمین ها و ملل‌شان چیست؟
چرا آنان مخالف فدرالیسم هستند؟
ایرادهای فدرالیسم در ایران چه خواهد بود؟
فدرالیسم در ایران آینده، منافع کدام ملت، گروه ها و طبقات را تامین می کند و به ضرر کدام طبقات یا ملل خواهد بود؟
بجای فدارلیسم، طرفدار چه نوع سیستم و یا حکومتی برای همه ملل ساکن ایران فعلی از جمله ملت فارس هستید؟
آیا فدرالیسم، در ایران، قابل اجرا است؟ یا طرح آن یک شعار رای جمع کن تبلیغاتی و انتخاباتی است؟
چرا بعضی ها و بخصوص مخالفان فدرالیسم که پانفارس و پان-ایرانیست هستند، فکر و تصور می کنند، مللی که در ایران‌ هستند، به این نتیجه رسیده اند (و شما هم‌ متوجه شده اید که) ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... دیگر تمایل به ماندن با ایران‌ قعلی با سیستم اداره متمرکز از طرف یک ملت و یک سیاست را ندارند و در صورتی که ایران به شکل فدرالی اداره شود، مرزهای ایران فرو ریخته و چند کشور مستقل تشکیل خواهد شد؟
آیا فدرالیسم، به توزیع قدرت و ثروت در میان ملل حاشیه نمی انجامد؟
آیا مخالف آن هستید که ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... در ایران، به حداقلی از حقوق انسانی و ملی خودشان که در یکصد سال اخیر از آن ها دریغ شده است، همانند ملت فارس برسند؟
آیا شما مخالف حقوق زبانی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، آموزشی ملل غیر فارسی همچون ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... هستید؟
چه راه حل هایی دارید تا سنترالیسم و مرکزگرایی و حکومت مرکزی به تداوم تضییع حقوق ملل غیر فارس در ایران، نیانجامد؟
نظر شما در باره پلورالیسم سیاسی، زبانی، اداری، فرهنگی، آموزشی و ... چیست؟
آیا فدرالیسم به پلورالیسم سیاسی، زبانی، فرهنگی، آموزشی، اقتصادی می انجامد؟
چرا خاتمی فدرالیسم را مطرح کرد؟
چرا فدرالیسم در این زمانه و در این شرایطی که ایران تحت فشارهای سیاسی، اقتصادی هم در داخل و هم در صحنه بین الملل است، مطرح شده است؟
آیا مخالفان فدرالیسم، هنوز صدا و خواست ملل برای سهیم شدن در قدرت را نشنیده اند؟
برای پاسخ به این قبیل از سوال ها و ایجاد سوال های بیشتر در اذهان شما، مهمانانی از ملل عرب، تورک، فارس، بلوچ و ... به برنامه دعوت شده اند.
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
سیم (30) می ماه 2019
hedayat222@yahoo.com

Sunday, June 2, 2019

هانکی آغاج سیمگه‌لیک اولابیلیر؟


هانکی آغاج سیمگه‌لیک اولابیلیر؟
من‌بو مقاله نی چوخ چوخ سئودیم. همیشه ایستردیم، بیر وبسایتیم، یا تی وی ده بیر برنامه‌م‌اولسون‌ تا اونون آدین "آلمان باغی" قویوم.
منجه آلما او بیری مئیوه.له‌ردن، داها قالئجی، داها رنگلی، داها جور‌به‌جور، داها چون طاملی، داها چوخ مزه‌لی، داها چوخ خئردالی-بویوکلو، و ... اولور.
بو کانادا ائولکه‌سی، 160 ایل جیوارئندا، دئولتچیلیک و قورولوش تجروبه‌سینه مال یک اولماسئنا باخمایاراق، گئچن همن 150 ایلده کی بو ائولکه‌ده بئله بیر آلمل آغاجی یوخوموش، ایندی 5000 تور آلما نوعینه مالیک دیر.
آلمادا، بیر میلله‌ته، بایراقدا سیمگه اولماغا لیاقت وار و هر شئیی سیمگه‌لر.
کانادا بایراغی، بیر "قئزئل" (قئرمئزئ) چینار یاپراغی (پائیز و اود سیمگه‌سی) ایله دالغالانئر!
انصافعلی هدایت
02 جون 2019
hedayat222@yahoo.com


مقاله‌نین یازاری: ابراهیم ساوالان
سمبلیک نسنه‌لر بیر میلتین اساس سرمایه‌لریندندیر و اونون اطرافیندا یارانمیش سؤیلم او میلتی گؤستره‌بیلیر. چین دوواری، ایفل بورجو و آزادلیق مجسمه‌سی منسوب اولدوقلاری خالقی تصویر ائدیرلر. دونیا شؤهرتلی ادوارد سعید، 12 یاشیندا فیلیسطینی ترک ائتمیشدی. آما حیطلرینده اولان زئیتون آغاجی اونون خاطیره‌لرینی هئچ واخت ترک ائتمه‌میشدی. زئیتون آغاجی اونون یازیلاریندا سون درجه گؤزل و سون درجه نیسگیللی شکیلده یاشاییردی. منجه فیلیسطین خالقی «لیمون و زیتون» آغاجلارینی اؤزلرینه سیمگه ائدیب، اونلارلا ایلگیلی سؤیلم یارتماقدا اوغورلو اولوبلار. به هانسی آغاج بیزیم سیمگه‌میزه چئوریله‌بیلر؟ چینار، آردیج، سالخیم سؤیود، اریک، اییده، شام آغاجی بلکه ده توت آغاجی؟
قوپوز توت آغاجیندان دوزلیر و بوتون قوتسال یئرلرده توت اکیلیر، اما حاییف توت هر گلنه اگیلیر، چینار سینسادا بئله اگیلمیر. بیرده کی توت آغاجی یاریمچیق عشقین سیمگه‌سیدیر: توت آغاجی بویونجا/ توت یئمه‌دیم دویونجا/ یاری خلوتده گؤردوم/ دانیشمادین دویونجا.
کولتوروموزده اوچ آغاج بوتون آغاجلارین باشیندا دورور. باغچالار تیتره‌شیر باردان اؤته‌ری/ آلمادان، هئیوادان، ناردان اؤته‌ری. بونلارین ایچینده هئیوا هله یئتیشمه‌میش و گلمک واختی اولمایان عشقی گؤستریر. اوشاقلیق اویونلاریندا «آلما دئسم گل، هئیوا دئسم یوخ» دئیه‌رک گیزلنن دوستوموزا خبردارلیق وئرردیک و بایاتی‌دا «بو باغدا بار اولونجا/ هئیوالار نار اولونجا/ دیل آچار دلی گؤیلوم/ سن منه یار اولونجا» دئمیشیک.
آلما و نار هدف و عشقه چاتماغین علامتی‌دیر. تویدا اوغلان قیز باشیندان آلما آتار، بعضن ده «آلما آتار نار گلر، کتان کؤینک دار گلر». آلمانی قبول ائتمک عشقی قبول ائتمکدیر: آلما وئرسم آلمازسان/ سن آلمادان قالمازسان/ هانسی باغین گولوسن/ سارالمازسان، سولمازسان.
ناغیللاردا بیربیرنه بوت گلن سئوگیلی‌لر بیر آلمانین ایکی یاریسیندان یارنیبلار و اوشاقلارینی بیرلیگه چاغیران آتالار اونلاری یئددی نار چوبوغو ایله امتحانا چکیبلر و بیر نارین قیرخ دنه‌سیندن قیرخ قیز یارانیبدیر. بعضن نار آلمادان اوستون گلیر. آلتی سککیز راست دسگاهیندا بئله اوخونور: «مئیوه‌لرده اوچ مئیوه وار، اوچو ده بالام یئمه‌لی/ بیری آلما، بیری هئیوا، بیریسی نار/ آلما سنین، هئیوا دا سنین، نار منیم بالام، نار منیم».
نار یار اوچوندور، «باغا گیردیم نار اوچون، ناری دردیم یار اوچون/ یاریم بیوفا چیخدی، حئیفیم گلدی نار اوچون». آما آلما یارین اؤزودور، آلمانی درمک هدف و عشقه یئتیشمکدیر: آغاجدا آلما بئش اولار/ یئره دوشر اون‌بئش اولار/ اوغلان سئور، قیز خوش اولار/ قوی من اولوم آلما درن.
آغاجدا آلما کال اولار/ یئره دوشر خال-خال اولار/ اوغلان گولر، قیز لال اولار/ قوی من اولوم آلما درن.
ایندی سیزجه هانسی آغاج بیزیم سیمگه‌میزه چئوریله‌بیلر؟ آلما بیر یانا، نار دا بیر یانا، آما اوتایی بو تایا باغلایان آغاج اونودولماسین؛ اوتایلی‌سان گیله‌نار، بوتایلی‌سان گیله‌نار.
______
@ibrahimsavalan

Saturday, June 1, 2019

سیاست "فارسی سنجی" و علنی تر شدن ضدیت با حقوق ملل غیر فارس

سیاست "فارسی سنجی" و علنی تر شدن ضدیت با حقوق ملل غیر فارس

دولت ایران که باید پاسدار قانون اساسی و حقوق همه ملل تورک، تورکمن، قشقایی، فارس، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... در ایران باشد و همه اصول قانون اساسی را در عمل اجرا بکند، تنها به فکر حاکمیت و گسترش تامین روز افزون منافع پانفارسیسم و نفوذ زبان فارسی در میان ملل غیر فارس و حذف زبان های مادری، تاریخ، هنر و هویت اصیل ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... است.
گرچه خواسته اصیل ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... در سال های گذشته، بر رسمی و اجباری شدن زبان های مادریشان در سراسر ایران و تحقق همه حقوق ملیشان استوار شده است و قانون اساسی هم بر آن تاکید می کند اما بر عکس خواست و اراده ملل غیر فارس، اخیرا دولت پانفارس ایران تصمیم گرفته است تا نوعی از بیماری یا کمبود را در نوباوگان ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... تحت سنجش و آزمون قرار بدهد تا در یابد که برای درمان آن بیماری یا کمبود، با جامعه، مادران و پدران، رسانه های جمعی، زبان های مادری، هنر و هویت آن ملل چگونه رفتار بکند و همچنین زبان فارسی را برای درمان آن نوباوگان، چگونه و با چه سیاست هایی به آن فرزندان ملل غیر فارس تزریق بکند تا آن ملل در آینده به بیماری زبان مادریشان مبتلا نشوند.
در این میان، فرض دولت بر این است که بیماری "زبانی" تنها مختص نوباوگان ملل غیر فارس است و فرزندان ملت فارس به بیماری زبانی مبتلا نمی شوند و نیازی به زبان سنجی ندارند.
حال سوال این است که چرا رژیم به زبان سنجی نوباوگان روی آورده است؟
پانفارس ها کدام سیاست ها را در پشت پرده "زبان سنجی می خواهند به اجرا در بیاورند؟
آیا زبان سنجی در راستای اعمال شدیدتر سیاست های زبانی پانفارسیسم و تبعیض زبانی نیست؟
آیا دولت پانفارس می خواهد با زبان های مادری و کودکان ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... به عنوان بیمار زبانی رفتار کرده، آن ها را علیه زبان های مادری خودشان واکسینه بکند؟
آیا علایم بیماری نژادپرستی و زبان ستیزی در ایران، خودش را علنی تر از گذشته در طرح زبان سنجی نشان نمی دهد؟
ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... در مقابله به چنین روش و سیاست های پانفارسیسم در ایران، کدام سیاست ها و راه کارها را می توانند در پیش بگیرند؟
آیا فرزندان ملت فارس هم تحت سنجش عقب ماندگی از یادگرفتن زبان تورکی، تورکمنی، قشایی، عربی، لوری، کردی و ... قرار خواهند گرفت؟
چرا دولت پانفارسیست ایران بجای توجه به قانون اساسی و حقوق ملل و خواست های حقوقی، انسانی و مللی ملل، در نادیده گرفتن این ملل، حقوق و خواست هایشان اصرار می ورزد؟
آیا طرح سنجش زبانی به عمیق تر شدن دشمنی ها در بین ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... با پانفارسیسم و فارس ها نقش مضاعفی نخواهد داشت؟
چرا روشنفکران ملت فارس در مقابل چنین سیاست های نژادپرستانه، ضد حقوق بشری و تخریبگر هر چه بیشتر روابط دوستانه و همسایگی ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... با فارس های ساکن در ایران، سکوت می کنند؟
آیا سیاست های زبانی، هویتی، تاریخی، رسانه ای و اقتصادی پانفارسیست ها بر علیه ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... به همگرایی همه ملل با فارس ها خواهد انجامید یا به واگرایی و تجزیه ایران منجر خواهد شد؟
چرا پانفارسیسم به اجرای علنی چنین سیاست هایی اصرار می روزد؟ 
آیا ملل غیر فارس ضعیف تر از گذشته ها شده اند که پانفارسیسم مصصم به اجرای علنی سیاست های نژادپرستانه و ضد حقوق بشریش شده است و یا پانفارسیسم قویتر از گذشته شده است؟
برنامه هفته آینده دیالوگ در روز شنبه، هشتم جون (08) 2019 و در ساعت 12:00 بوقت شیکاگو، 13:00 بوقت واشنگتن، نیویورک و تورنتو، 18:00 بوقت لندن، 19:00 بوقت آلمان و 21:30 بوقت تبریز آغاز خواهد شد

انصافعلی هدایت

میلی دوشونجه، میلی سرمایه، میللی سرمایادار، میللی یاشام

  میلی دوشونجه، میلی سرمایه، میللی سرمایادار، میللی یاشام بو گون چالیشدیم‌؛ میللی دوشونجه‌نی میللی سرمایا، میللیدسرمایادار ین نه اولدوقونو ...