دیالوگ: یک صد سال نژادپرستی و تلاش های ضد نژادپرستی در ایران

دیالوگ 13 جون 2020

یک صد سال نژادپرستی و تلاش های ضد نژادپرستی در ایران

https://youtu.be/yAiu_RaRqDo

نژادپرستی موضوع و بحث تازه ای نیست. با رشد جوامع انسانی، با تقسیم انسان ها بر حسب زن یا مرد، دین، زبان، رنگ پوست، محل سکونت، نوع پوشش و خوراک و ... آغاز شده است.در ظاهر، همه انسان ها و جوامع، با نژادپرستی مخالفت می کنند اما در عمل، آگاهانه و ناآگاهانه، رفتارهای نژادپرستانه را پیش گرفته اند.
در قوانین و مقررات بعضی از کشورها و ملل، با هر نوع سیاست، مدیریت و رفتار نژادپرستانه مخالفت شده و غیر قانونی قلمداد شده است اما در کشورها، چون ایران، نژادپرستی، قالبی قانونی بخود گرفته است. تمامی قوانین ایران، به نژادپرستی و برتری یک دسته انسان ها بر دسته های دیگر، مهر تایید زده است. مرد شیعه چهارده امامی ولایتی فقیهی پانفارس پان ایرانیست در راس هرم نژادپرستی و برتری نژادی قرار دارد.
زن تورکمن غیر شیعه ضد ولایت فقیه معتقد به استقلال سرزمین‌های تورک از ایران در پایین ترین بخش هرم اجتماعی قرار دارد‌.
قانون اساسی ایران و قوانین عادی، به همه انواع نژادپرستی ها در ایران مهر تایید زده و در عمل هم همه برنامه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، زبانی، فرهنگی، آموزشی، توسعه علمی و صنعتی، محیط زیستی، تاریخی و ... در راستای اعمال نژادپرستی به اجرا در می آیند.نژادپرستی چنان‌در تار و پود ایرانیان نفوذ کرده است که همه نژادپرستان پانفارس و اغلب قربانیان سیاست های نژادپرستانه در ایران، آن سیاست را عادی، طبیعی و عمومی می دانند. یکی به خود حق می دهد که آن سیاست ها را نه تنها با شدت اعمال بکند بلکه حق اعتراض از قربانیان را هم گرفته است و از قربانیان نژادپرستی، درخواست می کند تا از سیاست های نژادپرستانه او حمایت بکنند. اکثریت قربانیان هم تن به رضایت و سکوت به سیاست های نژادپرستانه داده اند.در این میان، کشته شدن یک سیاه پوست آمریکایی توسط پلیس آمریکا، مردمان و قربانیان سیاست های نژادپرستی را در بعضی از کشورها به خیابان ها آورد. آن ها نه تنها خواهان از بین رفتن هر نوع نژادپرستی هستند، بلکه خواهان اصلاحات عمیق در تشکیلات پلیس و یا انحلال پلیس و تاسیس سیستم جدیدی غیر نظامی هستند.
در این میان، ایرانیان بحث اصلی نژادپرستی را از رسانه هایشان حذف کرده اند و تلاش می کنند تا اذهان مردمان را از نژادپرستی قانونی و رایج در ایران و راه های مبارزه با نژادپرستی منحرف بکنند.در حالی که در کشوری همچون کانادا، با آن که نژادپرستی غیر قانونی است اما رئیس دولت فدرالش، می پذیرد که از گذشته های دور، پدران موسس کانادا، سیستم های مختلف سیاسی، اجرایی، حقوقی و کاری را دانسته یا ندانسته، بر اساس نژادپرستی بنا گذاشته اند که باید با آن ها مبارزه کرده و در کوتاهترین زمان، از خطاها بازگشت و اصلاحات عمیق در همه زمینه ها را اعمال کرد.
در ایران اما بحث را به افول سرمایه داری یا نابودی آمریکا تقلیل داده اند. در حالی که آمریکا و سرمایه داری، دست به اصلاحات ساختاری خواهد زد.فعالیت های ضد نژادپرستی یک صد سال اخیر، در میان ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، و ... چه بوده اند؟
چرا مردمان و تحصیل کردگان با این تاریخ آشنا نیستند؟

رابطه دنیای معاصر و انسان قرن بیست و یکم با نژادپرستی چیست؟
چرا نژادپرستی در ایران را موضوعی نه چندان مهم، بی ارزش و غیر قابل بحث نشان می دهند؟
آیا در ایران، نژادپرستی، قانونی و عرفی شده است؟
آیا می توان از نژادپرستان انتظار داشت که نژادپرستی نکنند و آیا با التماس از نژادپرستان، می توان آن ها را ضد نژادپرست کرد؟
نژادپرستی بر روی انکار چه حقوقی و کدام جنبه هایی از انسانیت استوار یافته است؟
نژادپرستی چه خطرهای سیاسی، امنیتی، اجتماعی دارد؟
آیا نژادپرستی منطقه را به سوی جنگ و خونریزی نمی برد؟
چرا قربانیان نژادپرستی، متوجه عمق نژادپرستی در سیستم های دولتی و آموزشی و رسانه ای و همچنین متوجه قربانی شدن خودشان نمی شوند؟
اگر هر فردی متوجه بشود که قربانی نژادپرستی است، چه اقداماتی را انجام می دهد؟
پیش زمینه های لازم برای مبارزه با نژادپرستی چیست؟
آیا طبقه متوسط، تحصیل کرده و روشنفکر ایرانی متوجه عمق نژادپرستی در ایران نیست؟ چرا در باره این فاجعه سکوت می کند؟
آیا قربانیان نژادپرستی، از نظر اخلاقی، حقوقی، انسانی، اجتماعی و فلسفی حق مبارزه با نژادپرستی را دارند یا نه؟
آیا درست است که استاندارد اندازه گیری این که یک فرد، روشنفکر است یا نه، میزان مبارزه او با نژادپرستی است؟
چرا در ایران، مطبوعات، رسانه ها، احزاب سیاسی و ... در باره انواع نژادپرستی نمی نویسند و مباحث را عمومی نمی کنند؟
آیا مردم در ایران، شناختی از انواع و روش های اعمال سیاست های نژادپرستانه را دارند؟
آیا نژادپرستی می تواند ایران را به سمت تجزیه براند؟آیا کشورهای خارجی نژادپرستی را به ایران و ایرانیان تحمیل کرده اند؟
آیا تا زمانی که سیستم نژادپرستی از ایران برچیده نشود، می توان از عدالت، برابری، مالک یا ملک مشاع همه ایرانین و همه ملل و افراد بر ایران سخن گفت؟
در چه شرایطی، نژادپرستی از ایران ریشه کن خواهد شد؟
بعضی ها، در کانال های تلویزیونی نژادپرست فارس زبان می گویند و وانمود می کنند که آگاهی به هویت های ملی و نژادی انسان ها و ملل، یک عمل ارتجالی است. چرا آن ها با آگاهی افراد به هویت های فردی و ملی_جمعی خودشان مخالفت کرده اما بر تحمیل هویت پانفارسیسم بر ملل غیر فارس تاکید می کنند؟
مرز بین ارتجاع قوی و آگاهی مای -قومی در کجاست؟

به این قبیل از سوال ها، با حضور یه مهمان از سه ملت تورک، عرب و بلوچ پاسخ خواهیم داد.انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
دوازدهم (12) جون 2020
hedayat222@yahoo.com