"روز ما فرداست. فردا روشن است"

(دوستان و همکارانی که می خواهند این نامه را امضا بفرمایند، لطفا در جمله ای به ما اجازه بدهند تا نامشان را در لیست امضا کنندگان قرار بدهیم و آن را در یکی دو ساعت آینده به ما برسانند تا به ایران فاکس بکنیم. موفق باشید)

Hedayat222@yahoo.com

"روز ما فرداست

فردا روشن است"

دبیر محترم انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران:

سرکار خانم بدرالسادات مفیدی

با احترام

با خبر شدیم که اعضای محترم آن انجمن، برای بررسی انسداد وفشار هایی که در راستای آزادی اطلاع رسانی و کار حرفه ای روزنامه نگاران ایران پیش آمده است، اجتماع خواهند کرد.

ما امضا کنندگان، گر چه از شما و رنج هایی که اکنون می کشید، دوریم اما می دانیم که در این روزها، فشار بیسابقه ای را بر شما وارد می کنند. دولتی که باید از حقوق و آزادی های شما در مقابل فشارها و نفوذهای عوامل آشکار و پنهان، دفاع کند، خود، آزادی های مصرح در قوانین ایران و جوامع بین المللی را را نادیده می گیرد. قوانینی که در همه جای دنیا، در مورد فعالیت های حرفه ما برسمیت شناخته شده اند. دولتی که تعداد زیادی از شما را دستگیر و زندانی کرده است و راه های بیان آزاد افکار و اندیشه و اطلاع رسانی را به روی شما بسته است.

گر چه، ما به عنوان همکاران شما و اعضای آن انجمن، هزاران کیلومتر از شما دوریم اما دل هایمان با شماست. با شما هستیم و همبستگی و پیوستگی خود را با شما در این روزهای سخت اعلام می کنیم.

از قوای مقننه، قضائیه و مجریه ایران هم که مدعی استقلال و التزام به قوانین هستند، می خواهیم تا حافظ قوانین مربوط به آزادی روزنامه نگاران، خبرنگاران، نویسندگان، ارباب رسانه ها و آزادی های مصرح در قوانین داخلی ایران و مقررات بین المللی باشند. ازهمه مسثولین می خواهیم، نقش کلیدی خود در پایان دادن به دستگیری روزنامه نگاران درچند روز اخیررا ایفا کنند. امنیت روانی و شغلی را به آنان باز گردانند. به ارعاب آنان پایان دهند و سدهای ایجاد شده در سر راه اطلاع رسانی آزاد را از میان بردارند و نیروهای سرکوب را بر سر جایشان بنشانند.

طبق همان قوانین داخلی و مقررات بین المللی پذیرفته شده، هیچ کس حق ندارد، پیش از انتشار نشریات، بر مندرجات آن ها نظارت کرده و جراید را مجبور به خودسانسوری و سانسور نماید که در این روزها- بر خلاف نص صریح قوانین-تخلفاب بیشمار، رخ داده و می دهد. این همان روشی است که تنها دستگاه ها و حکومت های مطرود و چکمه پوشان منفور و دیکتاتورها از آن بهره گرفته اند. عوامل سرکوب، وارد محل های امن روزنامه نگاران شده و نا امنی ایجاد کرده اند. اما می دانیم که تاریخ، نام شایسته ای را بر عوامل سانسور و فشار بر اهل مطبوعات و رسانه ها، به خاطر نمی آورد و به همه گوشزد می کند که دستگاه های فشار و سرکوب، در طول تاریخ، به بدنامی محکوم بوده اند.

ما روزنامه نگاران ایرانی که به اجبار مام میهن را رها کرده و اسیر غربت شده ایم، امیدواریم، حکومتیان درک کنند که سراشیبی محکومیت تا منفوریت، بسیار تند است. بهتر آن است که نام خود را در فهرست ننگنامه های منفور شده، نگنجانند که نه تنها نتیجه ای برای آنان - در بلند مدت- نخواهد داشت، بلکه نفرت و لعن ملت ایران و ملل آزاده جهان، گریبانشان را خواهد گرفت.

1 همکاران ارجمند!1

بارها پای ما هم در مسیر کار حرفه ای مان به سیاه چال های حکومتی کشیده شده که همچون شما، گناهی جز انجام درست وظیفه حرفه ای در مقابل ملت و قانون، نداشتیم. در این روزها ما را در کنار خودتان بدانید. قلب ما با شماست و به تجربه اندوخته ایم که گذر از این سختی ها، همت، بردباری و پشتکارشما را می طلبد.

در این روزگار سخت، تنها با اتحاد و نزدیکی هر چه بیشتر با هم است که می توانیم از تلخی فشارهای غیر قانونی حکومت، اندکی بکاهیم. با اتحاد و همدلی، هوای هم را داشته باشیم. همکارانتان در شهرستان ها را فراموش نکنید که در فشاری به مراتب بیشتر از مرکز قرار دارند. بخشی از اخبارتان را به حوادثی اختصاص دهید که بر همکارانتان در مرکز و شهرستان ها می گذرد.

ما همکاران شما، صدای شما در خارج از کشور خواهیم بود تا جهانیان را از آن چه بر شما می گذرد، آگاه سازیم و خواست های شما را به گوش جهانیان و رسانه های آزاد برسانیم.

پیروز، سر بلند و آزاد باشید

1. محمدباقر صمیمی

2. انصافعلی هدایت