دور جدید تحریم ها و مذاکره رویا روی رهبران آمریکا-ایران

سال هاست که جنگ ایران و آمریکا آغاز شده است و آغازگر این جنگ، ایران بود. هر چه جلوتر می رویم، این جنگ، چهره هایی جدیدی از خودش را نشان می دهد. این جنگ دقیقا در 13 آبان 1358 و با حمله "دانشجویان پیرو خط امام" به مرزهای آمریکا و اشغال بخشی از خاک آن کشور آغاز شد. جنگ زمانی شدت گرفت که آیت الله خمینی، اشغال خاک آمریکا را "انقلابی مهمتر از انقلاب اول" نامید. 
جنگ با کشورهای دور و نزدیک، تنها با اشغال سفارت آمریکا پایان نیافت بلکه فرزندان تروریست سپاه پاسداران، از دیوارهای چند کشور دیگر در تهران و شهرهای دیگر هم بالا رفته و امنیت ملی آن ها را بخطر انداختند. 
با پرتاب موشک و با اعزام تروریست هایش، امنیت عربستان و کشورهای دیگر عربی را مخدوش کرد و در صدد تغییر رهبران و سیستم سیاسی آن ها برآمد. آخرین تلاشس ایران در این مسیر، برگزاری مانوری نظامی سپاه، برای بستن تنگه هرمز است که منافع ملی اغلب کشورهای دور و نزدیک را بخطر می اندازد.
مهم آن است که آن کشورها، حتی در زمان اشغال بخشی از کشورشان و گروگان گیری سیاستمدارانشان در ایران، منافع ملی خودشان را در آغاز جنگی با کشتار و خونریزی، در پیش نگرفتند بلکه راه تحمل و سیاست را پیشه کردند.
تا این که دولت آمریکا اعلام کرد: اگر ایران 12 شرط آن ها را بجا نیاورد، به تحریم های جدیدی بر ضد ایران اقدام خواهد کرد که در تاریخ، کم نظیر خواهد بود. اما چندی بعد، ترامپ؛ رئیس جمهور، برای تامین حداکثر منافع ملی آمریکا و گریز از جنگ بین ایران و همچنین تحمیل فقر بیشتر بر مردمان ایران، اعلام کرد که حاضر است با رهبر ایران در هر کجا و در هر زمانی که آن ها بخواهند و بدون هیچ نوع پیش شرطی که قبلا مطرح کرده بودند، دیدار بکند.
این راهی بود که می توانست، حداکثر منافع ملی همه ایرانیان را تامین کند و حتی سایه جنگ و کشتار را از سر ملل در ایران دور سازد اما بجای این که رهبران و سیاستمداران ایران، به این مسئله مهم جواب بدهند، تروریست های سپاه پاسدارن پاسخ دادند و هر نوع دیدار و مذاکره بین رهبران آمریکا و ایران را (آن هم از زبان مردمان ایران) محکوم کردند. می توان گفت که فرماندهان ارشد سپاه پاسداران، رهبران سیاسی ایران را هم تحدید کردند و رهبران سیاسی ایران در سایه فرماندهان سپاه قرار گرفتند. معلوم شد که قدرت واقعی سیاسی در دست خامنه ای و روحانی به عنوان رهبر و رئیس جمهور ایران نیست بلکه همه قدرت، در دست سپاه است و رهبران ایران بدون اجازه سپاه، حقوق و قدرت سیاسی ندارند.
بدین سان، سپاه پاسدارن، هم رهبران ایران را تهدید کرد و هم به رئیس جمهور آمریکا گفت که اگر خواستار مذاکره هستید، نه با رهبران سیاسی، دینی و ایدئولوژیک ایران که باید با فرماندهان تروریست ها، طرف بوده و سر میز مذاکره بنشینید.
ما در برنامه های مختلف "گوناز تی وی" و حتی در همین برنامه "دیالوگ" در چهار ماه گذشته، بارها به بینندگان خود یادآوری کرده بودیم که دارایی و اموال آن ها، بخاطر سیاست های تروریستی سپاه در خطر است و باید پول و ثروت خودشان را از ورشکستگی که سپاه و دولت ایران، و با سیاست های غلط، به مردم تحمیل می کنند، نجات دهند.
هنوز بخش اصلی سری جدید تحریم های شدید آغاز نشده، دارایی مردمان ایران، به یک سوم کاهش یافته است. با اعمال تحریم های شدیدتر، وضعیت مردمان ایران به کدام سمت پیش خواهد رفت؟

جنگ ایران بر علیه آمریکا و غرب، بر چه پایه ای استوار است و کدام منافع ملی همه ملل در ایران را تامین می کند؟

آیا می توان آغاز جنگ ایران و غرب را با اشغال سفارت آمریکا همزمان دانست؟

آیا تحریم های آمریکا و همراهان غربی و شرقی او، بخشی از جنگ چهل ساله ایران علیه غرب، نیست؟

تحریم هایی که در این روزها اعمال خواهد شد، چه تفاوت هایی با تحریم های قبلی خواهد داشت؟

رابطه بین گرانی دلار یا سقوط ارزش ریال، در مقابل ارزهای خارجی، کدام بخش از این جنگ است؟

آیا این تحریم ها از بین بردن ثروت و دارایی مردمان و افراد در ایران را هدف گرفته اند یا می خواهد به سپاه و رهبران ایران ضربه بزند؟



چرا سپاه پاسداران مخالف دیدار و مذاکره میان ایران و آمریکا است؟

آیا رهبران ایران و فرماندهان سپاه نمی توانستند، با استقبال از دیدار و گفتگوی رویا روی رهبران آمریکا و ایران، مانند رهبران جوان و کم تجربه کره شمالی، حداکثر منافع ملی و مردمان ایران را تامین بکنند؟

اگر رهبران ایران با رئیس جمهور آمریکا دیدار می کردند، چه تاثیری منفی یا مثبتی در وضعیت مردمان ایران می گذاشت؟

آیا دیدار رهبران ایران با رئیس جمهور آمریکا، بر ضد منافع ملی ایرانیان هست؟

چگونه می توان، در این شرایطی که مردمان در ایران قرار دارند، حداکثر منافع ملی ایرانیان را تامین کرده و از فشارهای زیادتر اقتصادی بر مردم جلوگیری کرد؟

ضدیت ایران با غرب و کشورهای عرب همسایه، تا کجا می تواند ادامه بیابد؟

چرا ایران نمی خواهد از فکر تجاوز به کشورهای عربی و سرنگونی دولت های آنان، موشک پرانی به خاک آن ها و ایجاد ترور و ناامنی در آن ها خودداری بکند؟

جنگ یکطرفه ایران بر علیه عرب ها، کدام منافع ملی ایرانیان را تامین می کند؟

آیا سپاه پاسداران در اعتراضات اخیر مردمان ایران، نقشی دارد؟

آیا سپاه پاسداران در پی آن نیست که رهبران سیاسی و دولت ایران را فلج کرده، خود ابتکار مذاکره با آمریکا را بر عهده بگیرد؟

چرا سپاه پاسداران، از مذاکره رهبر یا رئیس جمهور ایران با رئیس جمهور آمریکا نگران است و می خواهد مانع این نوع از دیدارها باشد؟

برای پاسخ به این قبیل از سوال ها، از آقایان :
1. دکتر محمدحسین یحیایی؛ اقتصاددان تورک
2. دکتر شهسوار کریم زاده؛ اقتصاددان و استاد فلسفه در انگلستان؛ از بلوچ ها
3. جناب فرامرز بختیار؛ کارشناس سیاسی از آمریکا و مسئول "حزب اتحاد بختیاری لرستانات"، از لرها
4. جناب محمد المدحجی؛ روزنامه نگار اقتصادی از مردمان عرب
دعوت کرده ایم.

انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
سوم (3) آگوست 2018
hedayat222@yahoo.com

Comments

Popular posts from this blog

سیاست، جسورلارین میدانی دیر