بررسی نقاط قوت و ضعف گفتمان پارسی و گفتمان ملل دیگر در ایران
تعدادی بر این باور هستند که در ایران، دو گفتمان یا دو دیدگاه یا دو نوع نگرش اساسی و اصیل در جریان بوده و است. یکی از این دو گفتمان، دارای همه امکانات ممکن و قابل تصور در ایران است و از قدرت کافی برای تبلیغ و تلقین خود به افراد برخوردار است. همه توان مالی، اقتصادی، نظامی، امنیتی و حقوقز نهای های دولتی و غیر دولتی، سازمان ها و موسسات مختلف را در اختیار گرفته است و به یاری سرنیزه قوای مجریه، مقننه، قضائیه و سازمان های تابعه آن ها، همه را مجبور به پذیرش ظاهری این گفتمان کرده است. در مقابل اما گفتمان ملل تحت ستم مضاعف یا تحت اشغال و ملل محکوم قرار دارد که فاقد هیچ کدام از امکانات گفتمان تحت اداره و تحت خواست و کنترل دولت و نیروهای سرکوبگر دارای هژمونی ، گفتمان حاکم نیست. این گفتمان، نه می تواند و نه می خواهد، خودش را به زور به مردم بقبولاند. بلکه گفتمانی جدید در پاسخ به خواست ها و نیازهای مردمان در یک ضد سال اخیر به پیش می رود و خود را به روز رسانی می کند. گفتمان اول، گفتمان پانفارسیستی یا گفتمانپارسی و گفتمان دوم، گفتمان ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، تورک، کرد و ... است. ...