تعدادی بر این باور هستند که در ایران، دو گفتمان یا دو دیدگاه یا دو نوع نگرش اساسی و اصیل در جریان بوده و است.
یکی از این دو گفتمان، دارای همه امکانات ممکن و قابل تصور در ایران است و از قدرت کافی برای تبلیغ و تلقین خود به افراد برخوردار است. همه توان مالی، اقتصادی، نظامی، امنیتی و حقوقز نهای های دولتی و غیر دولتی، سازمان ها و موسسات مختلف را در اختیار گرفته است و به یاری سرنیزه قوای مجریه، مقننه، قضائیه و سازمان های تابعه آن ها، همه را مجبور به پذیرش ظاهری این گفتمان کرده است.
در مقابل اما گفتمان ملل تحت ستم مضاعف یا تحت اشغال و ملل محکوم قرار دارد که فاقد هیچ کدام از امکانات گفتمان تحت اداره و تحت خواست و کنترل دولت و نیروهای سرکوبگر دارای هژمونی ، گفتمان حاکم نیست. این گفتمان، نه می تواند و نه می خواهد، خودش را به زور به مردم بقبولاند. بلکه گفتمانی جدید در پاسخ به خواست ها و نیازهای مردمان در یک ضد سال اخیر به پیش می رود و خود را به روز رسانی می کند.
گفتمان اول، گفتمان پانفارسیستی یا گفتمان‌پارسی و گفتمان دوم، گفتمان ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، تورک، کرد و ... است.
آیا این حقیقت دارد که در ایران چنین گفتمان های متضادی وجود دارند؟
آیا این گفتمان ها در تقابل با هم قرار دارند؟
چرا این‌گفتمان ها نمی توانند مکمل همدیگر باشند؟
پایه های اساسی گفتمان پارسی یا پانفارسیسم چیستند؟
بنیان های گفتمان پانفارسیسم یا پارسی مشروعیت‌شان را کجا گرفته اند؟
آیا بنیان های گفتمان پارسی، دارای مشروعیت عقلی، حقوقی، اخلاقی، دینی، سیاسی، اجتماعی و ... بوده و مورد اقبال عمومی هستند یا طرد شده اند؟
تاثیرات گفتمان فارسی در داخل و در میان ملل در ایران و در میان مردم منطقه خاورمیانه و آسیا چیست؟
آیا گفتمان پارسی می تواند به حیاط خویش ادامه بدهد و یا محکوم به فنا و شکست است؟
آیا گفتمان فارسی در زمینه اخلاق، فلسفه، سیاست، اقتصاد، علم، تکنولوژی، اجتماع، فرهنگ و هنر، و ... برای مردمان چیزی دارد؟
آیا گفتمان پارسی دارای نقاط قوت در سطح جهانی است؟
آیا گفتمان پارسی دارای ارزش های جدیدی برای بشری است؟
این گفتمان چه دستاوردهایی را به جامعه بشری، ملت فارس و ملل تحت اشغال عرضه می کند؟
آیا گفتمان پارسی تحول زا است یا ایسنا بوده و بطور ارتجاعی عمل می کند؟
گفتمان ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، کرد و ... چه است؟
بنیان‌های اساسی گفتمان‌ملل تحت ستم یا تحت اشغال چیست؟
آیا اصول بنیادین گفتمان‌ملل تحت اشغال دارای مشروعیت هستند؟
آیا این اصول و بنیان های گفتمان ملل غیر فارس مورد اقبال عمومی قرار گرفته اند؟
نقاط قوت گفتمان ملل تحت اشغال چیستند؟
آیا گفتمان ملل تحت اشغال، فاقد نقاط ضعف است؟
گفتمان ملل تحت اشغال در ایران، چه دستاوردهایی را برای ملل غیر فارس در ایران و همچنین ملت فارس و دیگر ملل منطقه خاورمیانه به ارمغان خواهد آورد؟
اگر گفتمان ملل تحت اشغال در ایران، رو نوشتی از گفتمان پارسی باشد، آیا می تواند جریان جدید و جدی را بوجود بیاورد؟ و آیا می نواند تحول زا باشد؟
کدام گفتمان هم در سطح ملل در ایران و هم در سطح منطقه و جهان قابل دفاع بوده و طرحی جدید دارد؟
آیا این دو گفتمان در ایران، به موازات هم حرکت می کنند یا در مسیری هستند که همدیگر را تقطیع خواهند کرد و یا از هم فاصله روز افزونتری خواهند گرفت؟
نتیجه تئوریک و عملی این دو گفتمان در ایران و منطقه چه به بار خواهند آورد؟
کدام یک از این دو گفتمان، می تواند اکثریت انسان ها را به سمت خوشبختی، صلح، رفاه، آرامش و امنیت، آزادی، دموکراسی، و حقوق بشر پیش ببرد؟
کدام یک از این دو گفتمان بطور دائم، به نقد خود می پردازد؟ و حق نقد و انتقاد را برسمیت می شناسد؟
برای پاسخ به این نوع سوال هد، سه مهمان از سه ملت در ایران مهمان برنامه این هفته "دیالوگ" خواهند بود.
جناب یوسف عزیزی بنی طرف - عرب
جناب دکتر ماشاالله رزمی - تورک
جناب جلیل آزادی خواه - کرد
مهمانان برنامه این هفته خواهند بود.
انصافعلی هدایت
تورنتو-کانادا
بیست و هفتم (27) آگوست 2020
hedayat222@yahoo.com
No comments:
Post a Comment