من می خواهم بحث های مختلف مرتبط با "موانع حاکمیت دموکراسی در ایران" را در لیستی شمارش کرده و بطور سیستماتیک و در چند هفته، در برنامه "دیالوگ" مورد کنکاش قرار بدهم. می توانیم موضوعات مرتبط با این مسئله را در گفتگوهایی با هم در یک لیست قرار بدهیم.
می
دانم و مطمئن هستم که شما هم دغدغه فهم درست و ترویج دموکراسی در ایران را
دارید.
شاید با همفکری هم بتوانیم افکار جدید و فهم خودمان از موانع حاکمیت
دموکراسی در ایران را شمارش کرده و در باره آن ها برنامه هایی را آماده
کنیم.
Yashil
سلام. ممنون که مرا شئیر کردید. فکر می کنم برای اقوام ایرانی، مساله زبان مادریشان و امکان تحصیل بزبان مادریشان، در شرایط کنونی مساله مهمی است. با قبول و فهم شرایط کنونی،
بیایید بحث کنیم چطور می توان این مساله را به واقعیت رساند و حکومت را به
قبول این درخخواست واداشت. راهکارها و اقدامات لازم چیست؟ چه اقداماتی
باید برای به واقعیت رساندن تحصیل بزبان مادری برای اقوام در ایران ،
انجام داد؟
Yashil
بحث جالب و تحلیلهای جالبی داشتید آقای هدایت.
راهکاری
هم که ارائه دادید قابل انجام است اینکه مقامات استانی و نمایندگان را
همراه کنیم. بنظر می آید برای عملی کردنش باید از رسانه ها هم مدد بگیریم
همین بحثی که فررمودید را رسانه ای کنیم و برای حرف روز کردن بین مردم و
مسئولان تلاش کنیم. یعنی سعی کنیم به یک مسأله ملی و مهم تبدیلش کنیم. در
حال حاضر همه چیز در ذیل مساله جنگ خاورمیانه و تروریست، قرار گرفته است.
باید برای در صدر قرار دادن مساله رسمیت زبان اقوام و از جمله تورکی در
ایران، تلاش کنیم
Yashil
و راهکارهای عملی را دنبال کنیم و به فکر راهکار و پیاده کردن آن باشیم
بسیار ممنونم یاشئل گرامی.
به نظر من رهبران ایران سال هاست که متوجه انزوا رو به افزایش خود شده اند. برای همین هم از "گسل اقوام" سخن می گویند. آنها برای غلبه بر این گسل هایی که در حال گسترش است، باید کارهایی بکنند که بتوانند حداقل در داخل سرزمین های خود اتحاد و همدل ایجاد کنند. برای همین حاضر هستند که برای ایجاد اتحاد، چیزهایی را قربانی کنند.
گر چه از داخل علایمی می رسد که ضد همین رفتار هم از آن ها سر زده است. اخباری غیر موثق داریم که علی خامنه ای در یک فرمان حکومتی شفاهی از نمایندگان خواسته تا از سفره فراکسیون تورک ها برخیزند و به خانه های خود رهسپار شوند ولی به هر حال باید اقدام هایی کرد
Naser
جناب انصاف علی ما حاضریم سخنان و پیشنهناد های نهانی آنان را بشنویم!
دوست گرامی، آن ها در قدرت هستند و اگر هم در موضع ضعف باشند، نمی خواهند آن را بپذیرند و می خواهند نشان دهند که ضعیف نیستند/ از طرف دیگر، نمی خواهند در قدرت هیچ فکر و نهاد و تشکیلاتی را شریک کنند. برای همین، ما باید خودمان به آن ها نزدیک شویم و اطراف آنان را پر کنیم و آن قدر این افکار از طرف های مختلف به آن ها عرضه شود که در درون اتمسفری از آزربایجانی و آزربایجانی و منافع ملی آزربایجان قرار بگیرند و تسلیم فضای افکار عمومی شوند. اگر ما از قدرت و قدرتمندان دور باشیم، فرصت هر نوع احتمال رد و بدل فکری و مذاکره و نشان دادن قدرت افکار عمومی را از دست می دهیم. می دانیم که نه تنها باید افکار عمومی را ساخت بلکه باید آن را بهع قدرت و شدت به قدرت و مدیریت سیاسی و اجرایی تحمیل کرد. اگر ما کنار بنشینیم و تصور بکنیم که هم افکار عمومی ساخته خواهد شد و هم رفتار و نگرش مدیران اجرایی و سیاسی را دگرگون خواهد کرد و هم مستقیم و غیر مستقیم با قدرتمندان مذاکره خواهیم کرد و چیزی خواهیم داد و چیزهایی خواهیم گرفت، درک درستی از هیچ کدام این مباحث نداریم
Naser
دوست عزیز، ما باید اول بتوانیم خودمان را اصلاج کنیم!
Comments
Post a Comment