وقتی سخن از "ایران چیست؟ و ایران کجاست؟" می رسد، پانفارسیسم و پان ایرانیسم سر از دخمه های تنگ و تاریک، دور و دراز تاریخ در می آورد.
پانفارسیسم و پان ایرانیسم، در تاریخی تاریک، اسرارآمیز، اسطوره ای، نانوشته، رمان گونه و رومانتیک غرق شده و از خود بیخود می شود.
راستی، تاریخ اسطوره ای، اسرارآمیز، تاریک، نانوشته، رومانتیگ و رمان گونه، به چه درد انسان قرن بیست و یکم می خورد؟
چرا پانفارسیسم و پان ایرانیسم می خواهند در تاریکی تاریخ دور و دراز به دنبال زندگی و سرنخی برای توسعه بگردند؟
آیا تاریخ دور و دراز و غیر قابل دسترس، می تواند به دردهای و مسایل عصر ما، به عقب ماندگی های ما، به توسعه نیافتگی های ما، پاسخ و راه حل روشنی بدهد؟
چقدر از تاریخ در تاریکی ایران، قابل اعتماد بوده و قابل استفاده و بهره مندی در زندگی روزمره است؟
یکی از مهمانان "دیالوگ" در دو-سه هفته قبل، از عدم تدریس تاریخ در مدارس چند کشور اروپایی سخن گفت.
چرا در اروپا، نهضت عدم تدریس تاریخ در حال گسترش است؟
در مقابل، چرا در ایران، شیفتگی به تاریخ دور و دراز و غیر قابل اثبات در حال رشد است؟
آیا می توان در دنیای امروز، در دل تاریخ تاریک و اسطوره ای، زندگی کرده و مرفه بود؟
آیا کشورهایی که از تاریخ خود در راستای تجهیز مردمان به ناسیونالیزم افراطی استفاده می کنند، توسعه یافته هستند یا عقب مانده؟
برای پاسخ به این قبیل سوال ها، چهار متفکر در برنامه امروز حضور خواهند داشت تا دیدگاهی خودشان را بیان بکنند.
جناب شاکر شهریاری؛ منتقد تاریخ و مدعی عدم تدریس تاریخ در اروپا - تورک
جناب ناصر کرمی؛ طرفدار سرسخت تاریخ اسطوره ای و تدریس تاریخ - فارس
جناب جلیل آزادیخواه؛ منتقد تاریخ رسمی و آموزشی در ایران - کرد
جناب احمد اوبالی؛ از مخالفان سر سخت تاریخ تحریف شده ایران - تورک
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
نوزدهم (19) دسامبر 2019
hedayat222@yahoo.com
No comments:
Post a Comment