چرا ما به عنواد افراد، جوامع، ملل و کشور، هنوز عقب مانده هستیم؟

 در باره علل عقب ماندگی ما به عنوان افراد، جوامع، ملل و کشور، نظریه پردازی های زیادی شده است. اغلب هم رو نوشت و تقلیدی از دیگران بوده است و ما نسبت عقب ماندگی و خودمان را عمیقا بررسی نکرده ایم. چرا که در پس آن همه نقل قول ها و جمله های آب و تاب دار و نان دار، هیچکدام از گره های کور عقب ماندگی ما باز نشده است. چرا که در باره عقب ماندگی های خودمان، جوامع‌مان، ملل‌مان و کشورهایمان نظریه پردازی نکرده ایم. چرا که به نوعی برتر بینی نژادی مبتلا هستیم که به ما اجازه نمی دهد، واقعیات خودمان به عنوان، فرد، جمع، ملل، و کشور را ببینیم.

این در حالی است که بسیاری از کشورها، همزمان با ما وارد مباحث و ریشه یابی علل عقب ماندگی شده بودند ولی آن ها با پشت سر گذاشتن شناخت موانع عقب ماندگی، توسعه یافته اند و یا در حال توسعه هستند.

مثلا فرض بر آن بود که با افزایش تعداد معلمان، اساتید، حقوقدانان، پزشکان، مهندسان، تاسیس هر چه بیشتر مدارس، دانشگاه ها، مراکز تعلیم و تربیت تخصصی،  بیمارستان، افزایش تعداد تخت بیمارستانی، افزایش گیرنده های رادیویی، تلویزیونی، دسترسی به برنامه های ماهواره ای، دسترسی به اینترنت، افزایش:تیراژ نشریات و تعدد آن ها، تاسیس احزاب و ان‌جی‌او‌ ها، کشیدن راه، راه آهن، فرودگاه و ... توسعه اتفاق خواهد افتاد. میلیون ها فارغ التحصیل مدرسه، دانشگاه داریم، دکتر و مهندس، وکیل، احزاب، راه و راه آهن و فرودگاه ، بیمارستان و تخت و اتاق حراجی و هزاران نشریه و صدها ایستگاه بیست و چهار ساعته رادیو و تلویزیون داریم، به ماهواره و اینترنت هم دسترسی داریم ولی توسعه ای رخ نداده است.

من مایلم، به جای این که با کلیاتی، همه کشورها و ملل و حکومت های کشورهای جهان سومی یا عقب مانده را بررسی و تحلیل روشنفکرانه بکنیم، با سرکردن در کشوری که زندگی می کنیم، کشورها و ملل خودمان را بررسی و تحلیل بکنیم.

 ما باید به بررسی همه جانبه و موشکافانه روابط سیاسی، حقوقی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی، دینی، خرافاتی، نارضایتی از شخص خودمان بعنوان یک فرد و تمایل شدید به تغییر چهره در افراد بطور اپیدمی و همه‌گیر، کپی برداری ناقص و معیوب از دموکراسی، آزادی، سیستم های سیاسی-حقوقی، اقتصادی، مالی، آموزشی، ایدئولوژیک و .. از غرب، بیسوادی در سطح دانشگاهی و ... علاقه و تمایل مردمان به زیستن در وضعیت و شرایط بی حقوقی، تمایل به تماشای اعدام ها و دیدن صحنه های واقعی خشن و حتی لذت بردن از آن صحنه ها، ، اعمال خشونت در خانواده، کوچه، خیابان، بازار (هم از طرف مردم و هم از طرف دولت) عدم شک صحت و سقم هیچ چیزی، فقر فکری و سیاسی و اقتصادی و مالی شدید خودمان‌در سطح روشنفکران، تمایل به گول خوردن مجدد و مجدد از طرف دروغگویان سیاسی، اقتصادی و مالی، شرکت مجدد در انتخابات بدون تاثیر، و ... از این قبیل مسائل و ... بپردازیم و باید راه حل خروج از این وضعیت را بحث بکنیم.

نقش دولت، نقش مجلس و نهادهای قانونگذار، نقش افراد، جوامع و ملل و کشور، نقش نهادهای آموزشی، نقش آموزش ایدئولوژیک در مدرسه و دانشگاه و رسانه ها، نقش نژادپرستی نقش حاکمیت مطلق و دیکتاتوری مطلق نه تنها در دولت بلکه اکثریت افراد ملت مسلط و بخصوص طبقه ای که از آن ها با عنوان الیت و روشنفکران نام برده می شود، نقش عدم اعتقاد به حقوق انسان ها در میان افراد مردم و دولت، نقش روشنفکران ایدئولوژیک و نژادپرست در تداوم عقب ماندگی و تولید افکار عقب مانده و ترویج آن ها توسط روشنفکران، نقش روشنفکران در عدم احترام به حقوق ملل و رعایت خواست های ملی و حقوقی و سیاسی آن ملل و ... عدم آگاهی ملی ملل به اهمیت و جایگاه انسانی، حقوقی، سیاسی و ... خودشان، استعمار و استعمار زدگی ملل غیر فارس و ... بپردازیم.

در اغلب موارد، مسائل و علل و موانع رشد را نادیده گرفته ایم. چرا که رفع آن موانع، باعث از بین رفتن منافع بخش بزرگی از ملت مسلط می شود. براز تداوم تامین منافع پانفارسیسم و پان ایرانیسم، نباید علل واقعی عدم توسعه در ایران را دید، بررسی و موشکافی کرد.

برای همین، بسیاری از مسائل جاری در جوامع، در میان اقشار و ملل   کشور بدون پاسخ مانده اند ولی آیا جواب هایی که به بعضی از این مسائل داده شده اند، توانسته اند، به مسائل و مشکلات ایران جواب داده و به حل آن ها کمک بکننند؟

یا نیاز هست که ما مجددا سر در وطن خودمان فرو برده و بدون تعصب و با دید انتقادی و بی رحمانه، آن وضعیت و نمودهای بارز و پنهان عقب ماندگی را نه تنها در سیستم های کلان بلکه در افراد و در بستر جوامع هم‌دیده و آن ها را بحث کرده و برایشان راه حل بیابیم؟ 

آیا نباید همه مسائل مرتبط با عقب ماندگی را دیده، بیان کرده و برایشان راه حل های خروج از این بحران ها و شرایط را پیدا بکنیم؟

آیا با تغییر حکومت ملاها، و با استقرار عقده ای های اپوزیسیون، آیا وضعیت و شاخصه های عقب ماندگی در آن منطقه تغییر خواهد کرد؟

برای خروج از وضعیت جهان سومی، عقب مانده و ناتوسعه  یافتگی چه باید کرد؟

از کجا باید آغاز کرد؟

انصافعلی هدایت

تورنتو-کانادا

هیجدهم آگوست 2020

 hedayat222@yahoo.com