ENSAF

  ایرانی‌ها، کدام ملت هستند؟ اگر شما تورک‌ها، تورکمن‌ها، قشقایی‌ها، عرب‌ها، بلوچ‌ها و ... را ملت نمی دانید، پس ... پس ملت چیست و کدامین مشخصه های تعریفی علمی را دارد؟ آیا مقصود شما از ایران همان مفهوم پانفارس‌ها است؟ فعلا که منظور پانفارس ها از ایران، فقط فارس‌ها هستند. چرا مه فارس‌ها، خودشان را در خارج از ایران، ایرانی معرفی نمی کنند، بلکه پرشین معرفی می کنند. یعنی ایران برای فارس ها، مساوی فارس یا فارس‌ها است. در این صورت، بقیه که فارس نیستند، چه هستند؟ بقیه ای که فارس‌ها را قبول ندارند، چه هستند؟ بقیه ای که می خواهند کشورهای مستقل خودشان را داشته باشند، چه هستند؟ چرا نمی توان آن ها را ملت نامید؟ چه اشکالی برای شما دارد که نمی توانید آن ها را ملت بنامید؟ آیا اگر آن ها را ملت بنامید، باید حقوقی برابر و مساوی فارس ها داشته باشند و شما از این وضع نگران هستید؟ نگران هستید که منافع شما از بین برود؟ نگران هستید که زبان فارسی نابود بشود؟ آیا این تفکری استعماری نیست؟ چرا می توان در کانادا، هر استانی را ملت نامید ولی در ایران نه؟ چرا در آمریکا، «ایالات متحده آمریکا» یعنی...

  خاصیت روابط بین الملل دوست من، در مبارزه برای استقلال یک ملت و کشور، باید حمایت کشورهای بزرگ را در عرصه بین المللی جاب و جذب بکنید والا هیچ کاری نمی توانید بکنید. در مباحث سیاسی، باید منصف بود و اعتراف که کردها از ما موفق‌تر بوده‌اند و توانسته اند فعالیت سیاسی خود را تداوم ببخشند و از نسلی به نسل دیگر منتقل بکنند و دارای تجربه بسیار مفیدی هم هستند. همچنین دارای خود آگاهی فردی و ملی هم هستند و این خود آگاهی به نفع فارس ها از آن ها گرفته نشده است. چیزی که در ما تورک‌ها، تجربه مبارزاتی ما، از نسلی به نسل دیگر منتقل نشده و نوعی از آگاهی و خود آگاهی در ما پدید نیاورده است. ما خیلی راحت‌تر از کردها شیتشوی مغزی شده و آسیمیله شده ایم. چرا؟ برای این که بعضی از کشورها آنها را برسمیت شناخته و از آن ها حمایت های‌ سیاسی، نظامی، تسلیحاتی، پولی و ... می کنند. در مقابل، هیچ کشوری، از ما، در هیچ زمینه ای، حمایت علنی و  نمی کند. طبیعی است که هیچ کشوری، از یک گروه سیاسی-نظامی حمایت خالی و بدون بده و بستان انجام نمی دهد. این، هم هیچ ربطی به کرد بودن و یا یک گروه سیاسی خاص ندارد. همه ک...

Qəhrəmanliq, ıdeoloji və liderlik çagi bitibmi? Qəhrəmanliq çağı, heç bir zaman geçmez. Hər zaman, qəhrəman lazim dir tabir toplumu ve bir milləti hərəkətə gəçirsin. Amma farsların eşşəyi sudan geçdiyi üçün, onlar deyirlər ki Qəhrəmanlıq və habelə İdeoloji çağı geçib. Taki bu şozə inanan millətlərin, heç birinin lideri, qəhramanı və ideolojisi olmasın. Qəhrəmansız, lidersiz ve ideolojisiz bir millet, məhv olmağa məhkumdur.

  حیزبین دوغال ایشی لیدرلیک دیر دوستوم، حیزب و پارتی‌لرین میللت (ائل) و وطن (ئورد) اوچون‌ بیر خیاللاری و ایدآللاری اولمالی دیر. او خیال و ایدآللاری‌ عمله‌ گتیرمک‌ اوچون دورکی، دولتی اله‌ گئچیرمه‌لی‌ دیرلر. یانی رئیس‌ اولمالی دیرلار. ایله یازمیسیز کی ایله بیل، رییس اولماق ایستی‌ین‌لر بیر گوناه‌ ایشدیرلر. یوخ دوستوم، ایشین‌ قورالی‌ و قاداسی‌ بو دور. بیر دوشونجه‌‌نی ایشه قویماق اوچون دور کی فردلر یا پارتی‌ لیدرلری رئیس‌ اولماق‌ ایستیرلر. رئیس‌ اولماقی پیسله‌مک، ایران‌ رئژیم‌لرینین‌ بئیین‌ یئخاماسیندان‌ دوغولموس‌ بیر فیکیردیر. هر بیر دوغال توپلومدا، هر کس رئیس اولماق ایستر و رییس اولماق، هر خانیمین و هر آغانین دوغال حاققی دیر حتی اگر ایدآلی بئله اولماسا. چچ

  من به لهجه ام افتخار می کنم!!! چرا؟ چون: 1. من دو، سه، چهار زبان بلدم. تو یکی. 2. مغز من قوی تر از بی لهجه هاست. مغز تو ضعیف است. 3. تارهای صوتی من قدرتمند هستند. 4. دانستن هر زبان، به معنی یک فرد اضافه‌تر است. من چند زبان= انسان عاقل را در خودم جمع کرده ام. تو در حد هیچی. 5. من، می توانم با چند ملت ارتباط برقرار بکنم. تو نمی توانی. 6. من، به تنهایی، چندین ملت، فرهنگ و تمدن هستم. تو نیستی. 7. من می توانم از محصولات فرهنگی، هنری و نوشتاری مللی که زبانشان را می‌دانم، استفاده بکنم. تو نمی توانی. 8. من مولتی کالچرالم و به نوعی جهان وطن هستم. تو نیستی. 9. من بخاطر زبان هایی که می دانم، ذاتا، دموکرات هستم. تو نیستی. 10. من بخاطر زبان هایی که می دانم، به زبان ها و فرهنگ‌ها و درنتیجه به انسان ها احترام می گذارم. تو چون زبان نمی دانی، به فرهنگ‌ها، زبان ها و انسان ها هم احترام نمی گذاری. 11. یک زبانگی، دیکتاتوری زبانی است. چون تو دارای لهجه نیستی، به دیکتاتوری زبانی مبتلا هستی. 12. دیکتاتوری زبانی، به دیکتاتوری فکری و رفتاری منتهی می شود و تو دیکتاتوری. 13. هر زبانی، یک‌ طرز...

  رمز اسارت تورک ها به فارس ها شرایط منطقه ای ما تورک‌ها در آزربایجان جنوبی خیلی بهتر از کردها در این منطقه بوده است. ولی شیعه‌گری و تقلید مذهبی از شیعه‌گری فارس‌ها، ما را، هم از مبارزه و انتقال تجربه‌های مبارزاتی-سیاسی و هم از جهان تورک جدا نگه داشت. در نهایت هم شیعه‌گری فارس، ما تورک‌ها را به عنوان یک ملت و کشور، به مستعمره شیعیان فارس درآورد. آیا شیعه گری فارس، همین دیدگاه را نسبت به شیعه‌های عراق، جمهوری آزربایجان، سوریه و لبنان و ... ندارد؟ و آیا آن شیعه‌ها را عمیق استراتژیک و قربانیان خط مقدم جبهه پانفارسیسم دینی نمی بیند؟ فرق کردها با ما در این است که  کردها، زنجیر اسارت مذهبی، زبانی، پوشش، و سیاسی شیعه گری فارسی را به گردن نکشیدند و بشکا یک‌ملت به اسارت فارس‌ها در نیامدند. ولی ما تورک های آذربایجان جنوبی، ابتدا، اسیر مذهبی فارس ها شدیم. در مرحله بعدی به اسارت فکری، سیاسی، جغرافیایی، اقتصادی و نظامی فارس‌ها درآمدیم. گناه را بگردن دیگران نیندازیم. ما خود، آنهم داوطلبانه، اسارت مذهبی، فکری، سیاسی و استعماری فارس‌ها را پذیرفته ایم. رهایی از این اسارت هم بدون شکست...

دوست من، در مبارزه برای استقلال یک ملت و کشور، باید حمایت کشورهای بزرگ را در عرصه بین المللی جاب و جذب بکنید والا هیچ کاری نمی توانید بکنید. در مباحث سیاسی، باید منصف بود و اعتراف که کردها از ما موفق‌تر بوده‌اند و توانسته اند فعالیت سیاسی خود را تداوم ببخشند و از نسلی به نسل دیگر منتقل بکنند و دارای تجربه بسیار مفیدی هم هستند. همچنین دارای خود آگاهی فردی و ملی هم هستند و این خود آگاهی به نفع فارس ها از آن ها گرفته نشده است. چیزی که در ما تورک‌ها، تجربه مبارزاتی ما، از نسلی به نسل دیگر منتقل نشده و نوعی از آگاهی و خود آگاهی در ما پدید نیاورده است. ما خیلی راحت‌تر از کردها شیتشوی مغزی شده و آسیمیله شده ایم. چرا؟ برای این که بعضی از کشورها آنها را برسمیت شناخته و از آن ها حمایت های‌ سیاسی، نظامی، تسلیحاتی، پولی و ... می کنند. در مقابل، هیچ کشوری، از ما، در هیچ زمینه ای، حمایت علنی و  نمی کند. طبیعی است که هیچ کشوری، از یک گروه سیاسی-نظامی حمایت خالی و بدون بده و بستان انجام نمی دهد. این، هم هیچ ربطی به کرد بودن و یا یک گروه سیاسی خاص ندارد. همه کروه‌ها و کشورها، رفتارها و تعهد...

  سطح آی‌کیوی ایرانیان و عقب ماندگی متوسط هوش ایرانی‌ها 84 است. متوسط هوش مغول ها 101  است. دیگران را مسخره، تحقیر و مسئول عقب ماندگی ذهنی، فکری و شعوری خود نکنیم. دیگران را مقصر عقب ماندگی خود نشماریم. فعالیت‌های اصلاحگرانه اجتماعی، اقتصادی و زیستی و آموزشی، در این منطقه، با ناصرالدین شاه تورک آغاز شد. آن اصلاحات، با جنبش مشروطه که از بالا به پایین بود، تکامل یافت. اما آن اصلاحات، با کودتایی علیه رشد اجتماعی، سیاسی، حقوقی، آموزشی و اقتصادی ملل در این منطقه، نابود شدند. در پی کودتای رضا میرپنج، رشد واپسگرایانه و عقب ماندگی به این ملل تحمیل شد. و شدیه، ان عقب مانده های فکری که هستیم. نتیجه صد سال عقب ماندگی، خود ما و جامعه ماست. نمی توانیم انکار بکنیم. در چنین حال و اوضاعی، تحقیر دیگران، نشانه‌ای از عمق عقب ماندگی و حس حقارتی است که در درون خود ما و‌ جوامع ما زیست می کند. ما نه تنها عقب ماندگی فکری را که حقارت درونی و فکری را هم زندگی می کنیم. تحقیر دیگران، برون ریخت حس حقارت درونی است که خود آن شخص، آن جامعه، آن فرهنگ و آن سیستم سیاسی، آموزشی و حقوقی زیست می کند. و ...

سیاست‌های پانفارس‌ها و پان‌ایرانیست‌ها برای اجبار به کوچ تورک‌های آزربایجان از وطن تاریخیشان، از زمان کودتا بر ضد تورک‌ها و مشروطه، و از هنگام به روی کار آوردن رضا کودتاچی تا امروز تداوم داشته و دارد. اما در حدود صد سال بعد و در جمهوری اسلامی ایران پانفارس، سیاست مهاجر کردن تورک ها، با خشکاندن دریاچه ارومیه، به اوج خود رسید. تورک‌هایی که مخالف کوچ از وطنشان بودند، در شهرهایشان، به راهپیمایی مسالمت آمیز، اعتراض بر سیاست های فارس‌ها، در اصرار بر خشکاندن دریاچه ارومیه دست زدند. فرمان مجازات‌های سنگین تورک‌ها، کشتار، دستگیری، زندان، اخراج از کار، اخراج از دانشگاه، آتش زدن اماکن خصوصی و عمومی در شهرهای تورک توسط پلیس و لباس شخصی ها و غارت اموال مردم توسط عمال دولت و پانفارس‌ها ... صادر شد. تعداد بیشماری از تورک‌های معترض به سیاست‌های پانفارس‌ها، در این اعتراض‌های مسالمت‌ آمیز کشته شدند. صدها تن زخمی، صدها تن دستگیر و زندانی، صدها تن هم از زندگی عادی و تحصیل محرومانده شدند. در آزربایجان و هر نقطه ای که تورک ها زندگی می کردند، حکومت نظامیان و بگیر و ببند برقرار شد. تمامی رسانه های پانف...