Közərirəm atəş kimi eşqındən

Közərirəm atəş kimi eşqındən

Salam ey canıma məna vərən dilbər o dildar

yeni anlam gətirən vucuduma ey güli bi xar

dunən tokülən gözyaşımı saxlamasaydım

əyər cari olsaydı çeşmeyi rəvan kimi

həbibim, ey təbibim yanseydik birlikdə

ənqayi eşq olsaydıq, pərvaz etsəydik birlikdə

uzaqlara, kəndi lanəmizə köçseydik birlikdə

sabahdan qaçırdım, axşam görəm səni

yaxından olur olsun ya uzaqdan görəm səni

eşidəm səsivi tutam sıcaq əllərivi

olsa opəm ləblərini gizlincə, dadlı atəş tutam genə

olmasa, ey hicran sənə lənət deyib oturam baxam sənə

məstidim bilirəm saxlırdım yenə ozümü

bəhanə axtarırdım hiss edəm kənarımda səni

ölmüşdüm gütrənim yoxudur dünən gecə

çəşmin zində edirdi məni dünən gecə

abi həyət içirdim sənə baxdıqca dünən gecə

ey mənim dəniz pərim uzaq dolanma məndən

uzaq olduqca atəş çəkirəm səni görəndə

qaçma gəl bu atəşə abi tök gizlincə

sənin ləbindən tökülən nar busələri

xamuş edə tənimdə qaladığın odları

təbibim dərman et, atəşimə damən yandırır məni

mən dayana bilmirəm, sən dayandırma məni

qaçın mənilə, dərin hicranilə dəryayi ğəmə salma məni

qörsəm səni ey naz, tez tez, dərdim azala bəlkəm

görməsəm bilirəm tufani atəş olacaq zavallı atəşim

milyonları dünyada gizlicə sevişir hər gün

gizlinlik niyə həram mənə olub bilmirəm ey nazlı quşum

gəl gizlində daldada atəşi hicana su tökək

opüşək dişləyək, bu hicrana son qoyaq ey çəxmi nərgisim

kim biləcək biz daldada sündürdük atəşi

bəlki aram o ram oldu dəlilik, ağıl dündü mənə ey yar

məndə adam kimi yazdım heç olmasa çeşmim giryan olmadı

sevdim sevişdim qadanlandım pəri pərvazilə

uçdum sərd zəminidən sən verən pəri pərvazilə ey quş

çoxları yaxın dost, əqrəba dir gizlində sevişənlərin

qorxma gəl sevişək bir ər arvad kimi ey dost

bizdə dost u bir ciyər kimi sevişaq, dil alax verax

salmayaq həbsə dilləri polis kimi ey dost

zinciridən azad edax can u tənimizi ey dost

söz verirəm yeyib qurtarmiyəm səni

hərdən bir diş vurub, çöx öpərəm, sorram səni ey nar

bu qara kömür nəqədər qızarsa atəş qabağında ey dost

əl tutuşun, busələrün bəlkə xamuş edə zoğali vöcudimi atəşi

dəli olub İnsaf, nəbilir ətrafində nə geçir

bu qədər ki fəryad etmir, özü bir əfsanədir ey dost

Ensafali Hedayat

Toronto- Canada

Saturday. March 10. 2012

 Second edit: 11:58






***   ***   ***   ***