Dan ulduzum darıxıram
Dan ulduzum
Qaranlıq gecələrim
uzun olur ay Dan Ulduzum
sən bulut
arxasında qalarkən
məni bimarın,
yanıram, gizlin təbilə
hicranım uzun
olduqca səndən dan ulduzum.
Ey …
Hardasan … ay
mənim dan ulduzum
bilirsən …
doğuram
hər zaman fərağında
analar necə döğan
kimi
ərkəkliyim
gedir uzaqlara
həvəsim ölür
və təkcə bir
ruhi xalıs
bir eşq,
bir tufanım
qalır, ay dan ulduzum.
və mən,
sənə,
hamilə
qalıram
mənə tay dəli
ərkək olmasan,
nə bilərsən
bunu ay dan ulduzum.
aşiq həmişə
hər zaman
gizlicəsinə,
xəfada
hamilə dir
və mən
sənin
uzaqlığından
hər gün varım
min bir
zayimanım ay dan ulduzum.
Məni hər gün
minlər kərə
döğdurur
döğmusan mı
biləsən döğma dərdimi
hər gün
döquram fərağında ay dan ulduzum.
Mən sənə hər
gün açıram sirri dərdimi
ya ki gündərirəm
hər gün elçimi
o zam,
toxmi cəninim içimdə boylanır
umud
qanadlarım can alır,
havalanır
həvəslənir
uçur şoqi
eşqindən
və
hər gün, sən
gələndə
zayımanım
başlayır, həm sən gedəndə dan ay ulduzum.
Sən,
Sən hardasan
ay …
gecəm … gündüzüm
qaranlıqdır, hicranım kimi ay dan ulduzum.
indisə burdan
baxıram iki
pencərəmdən dışarı,
hər yan
bulanlıq
qaranlıq bulut
dur
heç bir sitarəm
belə yuxdur
asımanı pişimdə
dəmir başında
əlovlanır
kiçik lampalar,
xiyabanda
xəlvətdə əmma
atəşi eşqi
pünhan
çəkir əlov mənə ay dan ulduzum.
Nə zaman, sənlə
mən
iki bikəran
fasilədən
qaçıb əl ələ
verib
bərabər bir ulduz
mu olacayıq ay dan ulduzum?
Baxıram bu şəbi
fərağımda
pencərəmdən
dışarı
hər kimsə öz munisilə
qol boyun,
mənisə lakin
hicrınlə həm
ağuşəm ay dan ulduzum.
Kimsəyə bu
hicranidən
həmən atəşi
suzanidən
bu şirin dərdi
ponhanidən
söz açmaqmı
olar
kimsımi inanar
bu hicranıma ay dan ulduzum?
Yatmıram
dərdi hican
yandırır,
yaxır məni
hətta sən belə
…
sən mənə inanmırsan ay dan ulduzum.
Hər gün sənə
dərdimi əyan
edirsəm əyər
bir an
belə inanırsan
mənə ay dan ulduzum?
Canimdə həm də
ruhum da
minlər təəssüb
küfrü var
min qorxu
min bəla
min ordu
qaçmaq mümkün
deyil ay dan ulduzum.
Dayana bilmirəm
ki hiç
qaçıb getməyi
uzaqlarda kəndimi
topraqa təslim
etməyi bacarmıram ay dan ulduzum.
Nə üsyan aləmi
vardır məndə
üsyangərlik
pişə qılam
nə bir arif
var içimdə
nə məcnun aləmi
var məndə
nə həllac kimi
dədrə dözüb, vəsli qazanma
nə
xösrov kübrası var məndə
yoxdur
asımanımdə səndən sevay sitarəm ay dan ulduzum.
Etiraf etsəm əgər
bir zaman
şahi
vucudidim özümə
gəl gedim,
fikri xiyalım varidi
indisə əzizim bir zəlil
bi xaniman
divanə
dəli
ağıl məndə
qaçıb, qalmayıb əsəri
olmuşam bir sərsəri
dərdimi
süylürəm
hey …
sabahdan bəri
sən amma
qaçırsan mandən ay dan ulduzum.
Bu səmada görəsən
bir nuri umid
bir çirağı
nuri sifid
bir həkimi təbib
dərdimə dərman
taparmı ay dan ulduzum?
Çıx pərdeyi
inkarıdən,
danma məni
gəl ver əlini
eşqım əlimə
gəl qaçaq
burdan
mənə tay ol dəli
ay dan ulduzum.
Bilirəm
mən özüm təbibi
həkiməm
həkim, lazim
deyil mənə
dərdi bidərmanimə
dərman
bir busəndir
lakin bilirəm
busə xiyalı
bir vəsvəsə dir
busən
girandır bilirəm
mənə bir tələdir
ay dan ulduzum.
Qoy
ay baharın
nişanəsi
ay canimın nəfəsi
ay novruzun gəlmə
səsi
bax o xumar
gözün güşeyi çəşmindən mənə
baxışın dəvadır, dərdimi kəsədir
gəl, kəsmə bu
nazi nəməti məndən ay dan ulduzum.
Ətraf dolu
xarilə … bilirəm
sən, dolu
iftixarilə … bilirəm
məni divaniyə
yox çarə … bilirəm
etməliyəm dərdimi
kəndimlə avarə … bilirəm ay dan ulduzum.
Əlim üzülsə əlindən
dan ulduzum
ləbim ayrılsa
ləbindən can ulduzum
gözlərim
baxmasa bir an roxi siminivə
həyatım payanə
çatar ay dan ulduzum.
Ləbi xəndanın
dan ulduzum
çeşmi asımanın
dan ulduzum
qulqun quneyi
qulüzarın
qaçmır bir an
xiyalımdan ay dan ulduzum.
Təbində …
giriftar
olmayan varmı
ləbində …
çeşmi zarı
olmayan varmı
yözləri fəda
olub
o şuxi nərgisə
mənə tay
divanə olmayanın varmı ay dan ulduzum.
Sən, bi-payan
bəhr-sən
mənis, bir
kiçik damla
sən, asimani bi-kəransan
mənisə bir zərrə
sinisə xorşidsən
mənisə bir gərdə
qoy dolanım
başına sənin mənzumeyi şəmsində ay dan ulduzum.
Nazlı mənzumədə
dolanır ətrafına
həddən şumarə
heyranların
səndən ruzi alan
iltimaslə baxanlarin
mənisə
batmışam xaki rəhində toza
əcəba, şansım
oyanırsa,
öpərsən məni
bir gün ay dan ulduzum?
Qorxuram şəhpər
açıb
uçasan, qaçasan
yoxsa fəryad
çəkib
divanələr
içində səs açardım
bir zərrəyi
ahən olub
ahəni rubayan
çatmağa nə var ay dan ulduzum.
Yiyərəm hər dəm
ləbini
əmirəm
cismindən tərini
şəhdi şəhvətlə
xiyalımda
tuturam hər
iki əllərini ay dan ulduzum.
March 04. 2012
Sahat: 04:25
Ensafali
Hedayat
Toronto-
Canada
* * * *
Comments
Post a Comment