پیمان عارف در فیس بوکش با شادی فراوان از کشف یک خبر رسانه های تورکیه، نوشته است
:
كمال كيليچ داراوغلو امروز در سخنانى بى سابقه در نشست فراكسيون نمايندگان حزب جمهوريخواه خلق در مجلس ،
رجب طيب اردوغان رئيس جمهور تركيه را ديكتاتور فساد و "آك ساراى" -كاخ رياست جمهورى تركيه- را
"كاخ فساد" خواند!
و من: انصافعلی هدایت در پاسخ نوشته ام
:
طوری می نویسید و حرف می زنید که انگار در اروپا و آمریکا این قدر از آزادی وجود دارد. طبیعی است که در زمان صلح و آرامش و امنیت، همه کشورها حرف های قشنگ می زنندو از هم نقد می کنند.
ولی شما توجه بفرمایید به فرانسه؛ مهد آزادی و دموکراسی در دنیا که تنها با یکی دو انفجار و کشتار 129 نفر، در حقیقت حکومت نظامی اعلام کرده است.
با فقط یکی دو عملیات تروریستی، مقام های سیاسی و حقوقی آن خواستار تغییر قانون اساسی شده اند تا بتوانند آزادی های اجتماعی و سیاسی و حتی حقوق شهروندی افراد را محدود سازند.
به کشورهای پیشرفته ((اتحادیه اروپا)) توجه کنید که آن همه از حقوق بشر سخن می گفتند اما تنها با هجوم دسته محدودی از آوارگان و پناهندگان به اروپا، مرزهای ((اروپای متحد)) از هم پاشید. وحدت سیاسی و جغرافیایی اتحادیه اروپا به گذشته های دور و وجود ده ها کشور اروپایی با مرزهای دیواری و سیمخاردار برگشت.
نیروهای نظامی و مسلح تک تک کشورهای اتحادیه حقوق بشر اروپایی از خوابگاه هایشان به لب مرزها آمدند. حتی رو در روی هم قرار گرفتند و عملن، اتحادیه اروپا پاشید.
با سرازیر شدن تعداد اندکی پناهنده (در مقایسه با تورکیه) به اتحادیه اروپا،سیم های خاردار از نو در مرزهای بتونی روییدند. قانون پاسپورت از نو در میان اروپای مسیحی برقرار شد.
سیاست ها و شعارهای پیشرفته و اتهام های حقوق بشری اتحادیه اروپا که از بحران دور بود، با نزدیک شدن به بحران، از برنامه ها و سیاست های اتحادیه اروپا رخت بر بست.
حال، اوضاع و احوال مجموعه کشورهای اتحادیه اروپایی را با تورکیه مقایسه بفرمایید که کردهای تروریست هر هفته چندین انفجار خونین و تروریستی ایجاد می کنند و هر هفته ده ها انسان بی گناه را به قتل می رسانند.
در کنار این مجموعه ترورها، میلیون ها پناهنده سال های سال است که در تورکیه ساکن هستند و هر روز، ده ها هزار آوراده جدید بر تعداد پناهندگان مقیم تورکیه افزوده می شود.
در حالی که اروپا از مرزهای مناطق بحران بسیار فاصله دارد، تورکیه هم مرز با مناطق بحران زا است و بالطبع تحت تاثیر بحران های همجوار قرار می گیرد. ولی با وجود همه این موارد و بسیاری از موارد دیگر، آزادی و دموکراسی در تورکیه را می توان با اروپا و آمریکا مقایسه کرد.
آیا در چنین شرایطی که تورکیه دارد و در همین حال و اوضاع که اتحادیه اروپا افتاده است، احزاب و جمعیت های بسیار دموکرالت اروپایی در تک تک کشورهای اروپایی می توانند، انتقادهایی در این سطح در دولت مردان خودشان بکنند و متهم نشوند؟
Comments
Post a Comment