کاست سوالگران و پاسخ نگویان

باید به انبوه سوال های روشنفکران و مردم عادی تورک از سیاهفکر فارس جواب داده شود ولی تجربه من، می گوید که فارس ها و ایرانچی ها خودشان را کر و کور خواهند کرد تا این گونه سوال ها را ندیده و پاسخ ندهند.

 بدین گونه تلاش خواهند کرد تا صورت مسئله را پاک کنند. غافل از آن که، هر سوالی که جواب نگیرد، با ده ها سوال دیگر، تقویت و تشدید خواهند شد و به اندازه ای از رشد و تنوع و تکثر و تزاید خواهند رسید که بین سوال کنندگان و پاسخ نگویان فرضی، فاصله ای نه بر حسب تعداد سوال ها که بر حسب میزان و عمق بی توجهی به سوالگران و سوال ها، ایجاد خواهد شد.

این بی توجهی به سوال و سوالگر، به همه و بخصوص به سوالگر نشان خواهد داد که پاسخ دهندگان مفروض، سوال گنندگان را لایق همنشینی، هموطنی، همفکری، همشهری، همریشه ای، همنژادی، همخاکی، و ... نمی دانند. 

چرا؟ 

در پاسخ، علل و ریشه ها را باید در نژادپرستی و تعلق به طبقه و نژاد برتر آنان که پاسخ نمی دهند، جستجو کرد. 

پاسخ نگویان، خودشان را در کاست و طبقه ای می بینند که نمی توانند با نجس های سوالگر همکلام شوند. 

نجس هم تو (!)  سوال کننده هستی، لابد!