نمی دانم چقدر با من موافق هستید که اغلب نویسندگان، مترجمان و کتاب های یکصد سال گذشته در ایران، ابرازهای دولت مستقر برای شستشوی مغزی بوده اند؟
شاید اگر سه مثال بزنم، موضوع روشن تر بشود. اغلب ما نسل میانسالان و پیران، انقلاب 1357 را بخاطر داریم. لابد، کمی جلوتر و عقب تر از انقلاب را هم در ذهن خود داریم. در دوران بعد از انقلاب که ملاها مانند کودتاگران، بر ملل و جوامع مسلط شدند، کتاب هایی که در آن ها کلمه شاه یا عکس شاه آمده بود را تسویه و تصفیه نکردند؟ نویسندگان و روزنامه نگاران دوران شاه را مجازات و بیکار نکردند؟ احزاب و جریان های غیر مذهبی و حتی مذهبی غیر همراه و تا حدودی مخالف ملایان حاکم را حذف نکردند؟ کتاب خانه های عمومی را از کتاب های غیر خودی خالی کرده و به آتش نسپردند؟ آیا با حاکمیت چنان جو روانی، خفقان، کشتار، تصفیه، بیکاری، و ... می توانیم بگوییم که افرادی به عنوان نویسنده و مترجم مستقل می توانند کتاب هایی بنویسند . ناشران هم آن کتاب هارا چاپ بکنند که در آن کتاب ها و مقاله ها، افکاری در مخالفت با حکومت ملایان آمده باشد؟
محمدرضا پهلوی با یک فرمان، در یازدهم (11) اسقند 1353 همه احزاب و ارگان ها یا نشریات احزاب را توقیف و غیر قانونی اعلام کرده و دستور تاسیس یک حزب وابسته به شخص خودش، با نام "حزب رستاخیز ملت ایران" را داد. آیا همه احزاب و جمعیت های موجود حذف نشدند؟ یا به زیر زمین پناه نبردند؟ آیا احزاب قبلی توانستند در مقابل فرمان شاه ایستادگی بکنند؟ نویسندگان و مترجمان کتاب و روزنامه ها آن احزاب به چه چیزهایی در دست دولت بدل شدند؟
خاطره حکومت ملی آزربایجان هم هنوز در ذهن و جامعه تورک ها زنده است. می دانیم که قشون و نیروهای مسلح خارجی، وقتی وارد شهرها و روستاهای آزربایجان شدند، همه کتاب ها را سوزاندند. موافقان و همراهان حکومت ملی را اعدام و زندانی و تبعید کردند. اموال همراهان و موافقان حکومت ملی را مصادره کردند. جشن کتابسوزان براه انداخته، تمامی کتاب های درسی و غیر درسی که به زبان تورکی منتشر شده بود را آتش زدند. نویسندگان و مترجمان تورک و تورکی نویس را اعدام و زندانی و شکنجه کردند. روزنامه نگاران پرشور آذربایجان را به جوخه های اعدام سپردند. منتقدان حاکمیت پانفارسیسم در ایران را بشدت مجازات کردند. احزاب ملی و آزربایجانی و تورک را توقیف و اعضای آن ها را بسختی مجازات کردند.
آیا در پی چنین شرایطی، نویسندگان تورک، می نتوانستند، جز در باره مشروعیت اشغال آزرذبایجان، قهرمانی محمدرضاشاه و قشون او، تعریف و تمجید از ایران، از زبان فارسی و عظمت ایران باستان وبازگشت آزربایجان با آغوش مام وطن، تعریف و تمجید از ایران و مخالفت با تورک، توکی و آزربایجان و در عیم حال، فرار از وطن و زندگی گمنامانه در میان توده های فارس و ... راه دیگری برای زیستن انتخاب بکنند؟ آیا آن ها راه دیگری، بغیر از حمله به آزربایجان، تورک، حکومت ملی، زبان تورکی و تاریخ تورک ها و ... در کتاب ها و مقاله هایشان برای ابراز تنفر از تورک ها و اعلام وفاداری به پانفارسیسم، چاره دیگری داشتند تا زنده بمانند و حق زیستن داشته باشند؟ آیا نویسندگان بعد از اشغال آزربایجان، از ترس مجازاتی هایی که دیگر نویسندگان، مترجمان و روزنامه نگاران و اعضای احزاب تورک کشیدند، داوطلبانه، به ابزار ایدئولوژیک دولت پهلوی بدل نمی شدند؟ آیا آن ها و کتاب هایشان، می توانستند ابزار شستشوی مغزی نشوند؟
این سه مثال نشان می دهند که چرا کتاب های تاریخ پر از فحش و فضیحت نسبت به تورک ها و عرب ها و قاجاریه هستند؟ چرا در دوران بعد از کودتای رضا میرپنج که بعدا به رضاشاه بدل شد، همه نویسندگان، به سیاه نمایی تورکان و قاجارها و عرب ها پرداختند؟ چرا با زبان های مادری ملل غیر فارس مخالت شده و حتی بسیاری از کسانی که خواهان نابودی زبان های مادری خودشان و آموزش اجبازی زبان فارسی بودند، تورک و عرب و ... بودند.
چرا در یکصد سال گذشته (جز در چند مقطع کوچک تاریخی) در بخش اعظم تاریخ یکصد سال اخیر، هیچ فکر آلتیرناتیوی در ممالک محروسه دیده نمی شود؟
چرا هیچ جزبی فعالیت نمی کند؟
چرا هیچ کتابی، نظر و فکری دومی از جهان خارج از ایران را در اینجا مطرح نمی کند؟
چرا افکار متضادی در جامعه دیده نمی شود؟
چرا خفقان و ترس بر جامعه و انسان ها حاکم است؟
چرا در روزنامه ها، صدایی جز صدای دولت و ایدئولوژی حاکم شنیده نمی شود؟
آیا بعد از کودتا علیه مشروطیت توسط رضا میرپنج، همه نویسندگان، مترجمان و روشنفکران مردند یا از ترس انواع مجازات های بعد زا کودتا، مانند شکست خوردگان، تسلیم حکومت شده وبه ابزار هایی در دست دولت رضاشاهی برای شستشوی مغزی نسل های کتابخوان بدل شدند؟
ما در برنامه امروز خواهیم دید که آیا نویسندگان، روزنامه نگاران، مترجمان و کتاب ها و نشریات و احزاب سراسری در ایران به ابزارهایی برای شستشوی مغزی بدل شده اند یا نه؟
انصافعلی هدایت
سیزدهم (13) فوریه 2021
تورنتو - کانادا
hedayat222@yahoo.com
.png)
No comments:
Post a Comment