مهندسی جهل 098
در این جلسه، با کتاب "خسرو و شیرین" آشنا شدیم. خسرو و شیرین اثر معظم و جاودانی شاعر، متفکر، فیلسوف، عارف، دین باور، مسلمان تورک، یعنی نشامی گنجوی است. اما حدود پانصد سال قبل؛ یعنی در سال (995 - نهصد و نود و پنج) شاعری قدرتمند، اثر یکی از اجداد تورک خود را به تورکی برگردانده است. خود همین شاعر و نویسنده و مترجم، در معرفی نام این کتاب، چنین "هذا کتاب خسرو و شیرین فی لسان ترکی" گفته و نوشته است.
این کتاب و ترجمه ازآن اثر سترگ نظامی گنجوی، در دوره حاکمیت دولت عثمانی و به همت و حمایت مالی و مادی فردی با نام "شه مراد" به تورکی ترجمه شده است.
اگر چه و متاسفاه، به این تورکی زیبا، اصیل، دارای پدر و مادر، داری ریشه و تاریخ، مهر و انگی ضد ملی، ضد توسعه، ضد تورک، ضد پیشرفت، ضد تکگنولوژی، عربیزه و … شده اند و آن را از مردم و انسان تورک پنج نسل قبلی و کنونی دریغ کرده اند.
دشمنان به ظاهر دوست و دولتمردانی که به نام دفاع از توکیت ما بر ما حکومت می رانند، حتی بین تورکی رسمی-اداری و رسانه ای رایج در تورکیه امروزی و تورکی رایج در این نوع از آثار تمدنی تورکی تفرقه و حتی دشمنی ایجاد کرده اند.
آن ها در آموزش های رسمی و غیر رسمی، در رسانه ها، مدارس، دانشگاه ها، ادارات، نهادهای سیاسی، اجتماعی، حقوقی، نهادها و مراکز سیاست سازی، امنیتی و … نسل های مختلف انسان و ملل تورک را در مقابل هم قرار داده و به جان و جنگ همدیگر مجبور کرده اند.
همه این سیاست ها و برنامه ها بر اثر مهندسی جهل آشکار و پنهان، مانقورد سازی و شستشوی مغزی انجام می گیرد. ماموران معذور تورک، نام این همه خیانت و دشمنی با تورک ها و زبان، تاریخ، فکر، فلسفه، جهان بینی و خودآگاهی و خود شناسایی تورک ها را هم “خدمت به تورک و وطن”، “خدمت به ملت و وطن”، “خدمت به ملت و دولت تورک” نهاده اند تا مورد سوال قرار نگیرند و بتوانند نقشه ها و سیاست های دشمنان تورک ها را در “بی خود سازی” و “مانقورد سازی” تورک ها به خوبی پیش ببرند.
این هم بخشی از آن سیستم پیچیده و درهم تنیده مهندسی جهل جهانی بر ضد انسان و ملت تورک است که بعد از شکست دادن عثمانیه در ممالک تورک و حتی غیر تورک ها و بر علیه تاریخ، فرهنگ، تمدن فکری و مکتوب ملت تورک رخ داده و همه تورک ها و جهانیان را هم به آن دروغ های ساخته و پرداخته مهندسان جهل باورانده اند.
چنان که در ایران جعلی و جدید هم، و حتی در خود تورکیه امروزی هم به آن چه در همانند این کتاب ها نوشته شده است و استخوان بندی زبان، فرهنگ و تمدن زبانی-فکری و مکتوب انسان . ملت تورک را تشکیل می دهد، "تورکی" عثمانیه" نام داده اند. این دشمنان تورک ها، با تخصیص و انتساب تورکی به آل عثمان و منزوی کردن آن از تورک ها، از تورکی شکوفا شده و رشد یافته در بستر تاریخی و اجتماعی همین جوامع دشمن سازی می کنند.
یعنی عوامل دشمن که خودشان را به مانند دوست و دلسوز تورک ها و تورکی به نمایش گذاشته اند و علم تورک ها و تورکی را حمل می کنند، به طور مستقیم، ترک ها و زبان تورکی را به دو دسته تقسیم کرده و یکی را به عنوان “تورک و تورکی عقب مانده” و دیگری را به عنوان “تورک و تورکی پیشرو”، به ذهن انسان جاهل و عقب مانده و ناآگاه امروزی تزریق و تحمیل می کنند.
سپس، با آن تورکی و تورک ها که در اثر این آموزش ها، به دشمن تورک بدل کرده اند، دشمنی می کنند و سعی می کنند آن را که نه دستی در قدرت مادی، آموزشی، رسانه ای، حقوقی، امنیتی، و … دارد را از بین برده و زبانی جدیدی آمیخته با زبان های فرنگیان را به تورک ها تحمیل و تزریق بکنند و نام چنین حرکاتی را رفتار مدنی سازی، مدرن سازی، توسعه انسان تورک، همچنین معاصر سازی و رسیدن به غرب مسیحی و قبله توسعه خود نامگذاری کرده اند و حتی مبارزه با زبان تورکی اصیل را به ایدئولوژی دولتی و دولتمردان تبدیل کرده اند. آن ها تمامی بودجه ها و برنامه ها مرتبط با تورکی و تورک ها را در این راستا برنامه ریزی می کنند تا به اهداف دشمنان در میان ملت تورک جامه عمل بپوشانند.
اما اگر ما تورک ها و نسل های کنونی و آینده، با آثار تمدنی فکری امثال “خسر و شیرین تورکی” در این کتاب ها آشنا بشویم، با جنگی که دشمنان تورک ها، در بین تورک ها و زبان تورکی ایجاد کرده اند و آن ها را به خودی و دشمن تقسیم کرده اند، آشنا خواهیم شد.
در نتیجه هم، درک خواهیم کرد که زبان رایج در عثمانی و صفویه، تفاوت چندانی با هم نداشته اند و ندارند. از طرف دیگر، با این آگاهی، باز هم پی خواهیم برد که تفاوت هایی که امروزه بر سر ما می کوبند، ساخته دشمنان ملت تورک است.
در عین حال، به وجود تفاوت هایی در میان زبان جان های مختلف یک ملت هم پی خواهیم برد و ادراک خواهیم کرد که در تمدن مکتوب و فکری ما تورک ها تفاوت های طبیعی و برخاسته از موقعیت جغرافیایی و باورهای دینی و مذهبی هم وجود داشته اند و دارند.
آنگاه نتیجه خواهیم گرفت و ادراک خواهیم کرد که آن قدر اختلاف زبانی و ادراکی، فلسفی و دینی در میان نحله های فکری و دینی با فاصله های مکانی هم طبیعی است و هم در همه جوامع و ملل وجود داشته و خواهد داشت نباید با آن ها به عنوان دشمن رفتار بکنیم.
در مقایسه کتاب های دست نوشته تاریخی تورکی سانسور نشده، تصحیح نشده، مهندسی نشده و خارج از دسترس دشمنان ملت تورک، با تفاوت های بسیار ناچیزی روبرو خواهیم شد.
در برنامه قبلی، کتابی را از دوره صفویه تورق کردیم و متوجه شدیم که تفاوت چندان معنا داری با تورکی ادبی رایج در میان اهل ادب و ادبیات آزربایجان جنوبی و معاصر ندارد.
اگر به بررسی کتاب خسرو و شیرین برگردیم، خواهیم دید که همت و حمایت اصلی ئر نوشتن این اثر شگفت انگیز ادبی در زبان تورکی از طرف مرحوم شه مراد انجام گرفته است اما داستان را شاعری با نام "محمود کردان" با قلم و بیان خود به شعر تورکی در آورده است.
نه تنها مرحوم محمود کردان خودش را در بیت پایانی کتاب معرفی کرده، بلکه در کنار همان بیت، تاریخ پایان دادن به نوشتن و به شعر کشیدن این اثر را هم "حرره فی شهر شعبان المعظم 995" قید کرده است ولی معلوم نیست که در چه مدت زمانی چنین اثر فکری، ادبی، فلسفی، عرفانی، هنری و تصویری را خلق کرده است.
یکی از محاسن این کتاب، "صدا گذاری" یا اعراب گذاری حروف و کلمات است که متاسفانه تا پایان کتاب ادامه نیافته و ناقص مانده است. لذا بخش مهمی از کتاب و اشعار، بدون صداگذاری نوشته شده است. به نظر می رسد که صداگذاری حروف و کلمات، بعد از نوشتن . پایان متن داستان و شعر و در مرحله بعد از تکمیل کتاب روی می داده است که بر اثر بروز یک اضطرار و حادثه ناخواسته، ناقص مانده است.
این نقش در صداگذاری حروف و کلمات، تنها حسن و در عین حال تنها قبح این کتاب و اثر معظم نیست بلکه کادر بندی و حاشیه نوشته های کتاب هم ناقص مانده اند. همان طور که تیترها یا سرفصل های مطالب و اشعار هم ناقص مانده اند.
یعنی، شاعر مترجم، شعر متن نظامی گنجوی را به تورکی ترجمه می کرده و برای تیترگذاری هر بخش از مجموعه ای از اشعار و قصاید، فاصله و سفیدی مناسبی را خالی می گذاشته است تا در مرحله بعدی و در هنگام تکمیل ریزه کاری های کتاب، تیترها و عنوان ها را در آن جاهای خالی بنویسند.
با تورق کتاب، معلوم می شود که کارهای مربوط به انجام ریزه کاری های کتاب برای آماده سازی نهایی کتاب، در جهت تحویل به سفارش دهنده، از جایی و صفحه ای به بعد نیمه کاره رها شده است. تا حدود صفحه پنجاه با سرعنوان های مختلف برای هر بخش از اشعار و قصاید برو برو هستیم که با رنگ و قلم سرخ از دیگر مطالب جدا و تصویر شده است اما از صفحه پنجاه و سه به بعد، از کادر بندی و حاشیه سازی برای اشعار خود داری شده است. همان طور که از صفحه پنجاه و نه به بعد هم از نوشتن تیترو عناوین اشعار خودداری شده است.
علل این که در نوشتن این کتاب، چنان عنایت هایی به زیبا سازی ظاهر کتاب می شده اما بعد از حدود پنجاه و نه صفحه، انجام آن کارهای ضریف و هنری و ادبی ناقص مانده و ادامه نیافته است، می توانند متعدد باشند ولی به احتمالی،یک اضطرار به وجود آمده و بر دست اندر کاران هنری و ریزه کاران فشار آورده اند تا کتاب را سریعتر به حامی آن تحویل بدهند.
چرا که شاعر مترجم، کار خود را به انتها رسانده و کتاب و اشعار را نوشته بوده و جای لازم و سفیدی کافی را برای نوشتن تیترها در صفحان باز گذاشته بوده است.
لذا، معلوم است که در مرحله پایانی تدوین و ترسیم کتاب که دور اشعار کادر و چارچوب رسم می کرده اند و در جاهایی که باید تیرها نوشته می شدند هم آن ها را می نوشتند، عجله ای، بیماری، مشتری و حادثه ای ناخواسته رخ داده، یا کمبود مالی در کار افتاده است. در نتیجه این اثر معظم را ناقص تحویل داده اند.
با این همه، گر چه این کتاب در دوره حاکمیت دولت عثمانی نوشته شده است اما معلوم نیست که در چه شرایطی از دست تورک ها خارج شده؟ چرا در میان ملت تورک نیست؟ چرا آن را به بیگانه گان فروخته اند؟
اکنون، آن اثر معظم تورکی، دست نوشته، خطی، تاریخی، بی نظیر در کتابخانه ای، در یکی از کشورهای اروپایی که ما قادر به خواندن زبان آن ها نبودیم، نگهداری می شود ولی به یمن تکنولوزی، اکنون، پی دی اف آن در دسترس ما قرار دارد.
این اثر، برای زبان تورکی و علاقه مندان به شعر، هنر، زبان و تاریخ کتابت تورکی بسیار مهم است. در عین حالی که هر مصراع کتاب حاوی و پر از کلمات و اشارات و مفاهیم فلسفی، عرفانی، دینی، و ... اسلامی و رایج در میان علمای اسلامی است، اما بسیار ساده نوشته شده است و برای خواننده ای همچون ما که در خواندن و فهم ریزه کاری های ادبی و چنین شاهکارهایی، هیچ آموزش مدرسه ای و دانشگاهی ندیده ایم هم سهل و آسان است.
در عین حال، از یک طرف نمی توانیم و از طرف دیگر حق هم نداریم که تصمیم نگیریم تا کتاب های قدیمی، دست نوشته، خطی تورکی را نخوانیم و برای نخواندن آن نوع از کتاب ها که سخت و دشوار می نماید، انواع بهانه ها را بتراشیم.
اگر دولتی نداریم یا اگر دولت هایی داریم که در اثر مهندسی جهل، هم خودشان جاهل مانده اند و هم برای جاهل ماندن نسل های کنونی و آینده همت کرده اند و فعالیت می کنند و سیاست می ریزند و بودجه های کلانی را مصروف می کنند، آن ها یا آگاهی به وجود چنین منابع عظمی فکری، ادبی و هنری، تاریخی تورکی ندارند و یا ابتداء، چاره رهایی از مهندسی جهل حاکم بر جهان تورک و اسلامی را در تکمیل توسعه مادی، تکنولوژیکی و آماده سازی زیرساخت های صنعتی و آموزشی جوامع می دانند.
در نتیجه، آموزش زبان تورکی و دسترسی به آثار تمدن فکری تورک ها در گذشته را به آینده ای نامعلوم محول می کنند.
عدم وجود دولت، عدم سرمایه گذاری بر آموزش و آماده سازی کتاب های قدیمی از طرف دولت ها و یا حتی دشمنی دیگران با زبان و تمدن تورک ها، دلیلی نمی شود که خود افراد ئ انسان تورک، برای آموزش خود خواسته خود و آشتی با تمدن فکری و مکتوب نسل های پیشین خود اقدام نکند و به تماشا بنشینند تا این موجود زنده ای که هر روز، تحت تاثیر زبان ها، فرهنگ ها، تمدن های رقیب و دشمن قرار گرفته و ضعیف تر می شود، چنان تضعیف بشود که نتواند بر روی پاهای خود بایستد یا همانند دیگر زبان هایی که آثار زیادی از آن ها به جا نمانده است، از بین برود.
ما، من، تو، او تورک، حق انمتخاب تنبلی نداریم. باید خودمان آستین همت و همیت بالا بزنیم و آینده را از همین امروز و تنها با تغییر خود خودمان و به تنهایی و بدون مدد از دیگران شروع بکنیم.
انصافعلی هدایت
29.06.2025
No comments:
Post a Comment