نگران نباشید، دیوارها فرو می ریزند

 

دوستی به نام‌ جناب شهبازی را از دور و از طریق نوشته هایش در ایننرنت می شناسم. عقایدی دارد و من که تمایل زیاد به آشنایی با عقاید انسان ها دارم، بعضی از مطالب ایشان را می خوانم. معمولا هم بیصدا می گذرم.

ایشان، از چند سال قبل، از وضعیت فعالیت‌های  جنبش ملی وطن‌پرستان آزربایجان ناراضی بوده و تلاش می کرد تا این جریان اجتماعی از مرحله عکس العمل و انفعال، به مرحله عمل و ابتکار برسد. برای همین هم بر روی نظریه "سیاست عملی" متمرکز شده بود.

طبیعی است که چون ایشان در داخل زندگی می کنند، نمی تواند این مهم را بیش از آنی که کرده است، تشریح بکند. انتظاری بیش از این هم معقول نیست.

از مدتی قبل و بخصوص بعد از اجتماع باشکوه تورک ها در تبریز در حمایت از اعتراضات عرب در الاحواز، ایشان ضمن دو نوشته کوتاه، با ورود وطن‌پرستان تورک به عرصه سیاست عملی همراه نبوده و به مسائلی مانند نفوذ ماموران و خبرچینان اطلاعاتی در میان فعالان تورک و ..‌ اشاره می کند که دغدغه درستی هم است. 

ولی من با نگاه ایشان همراه نیستم و برای اولین بار، می خواهم بر دغدغه های ایشان از منظری متفاوت بنگرم.

  جناب شهبازی، نیروهای لازم برای بازی در عرصه شطرنج سیاست را یا باید در دانشگاهها و سپس در سازمان های اجرایی آموزش داد و یا در میدان آزمون و خطا.

تورک ها از دولت و صحنه مدیریت در ایران حذف شده اند و آن هایی هم که نقش هایی جزئی در اداره امور دارند، ضد تورک و ضد آزربایجان هستند.

پس، ما، نه دانشگاه در اختیار داریم و نه اداره‌هایی برای اندوختن تجربه های سیاسی و اداری.

پس برای تربیت و آموزش عملی سیاست، باید کار کرد؟ کجا می توان این نیرو ها را برای اهداف ملی و وطنی تربیت کرد؟

تنها راهی که نه تنها ملت تورک در ایران بلکه برای ملل غیر فارس (تجزیه شده از ایران) می ماند، میدان آزمون و خطا در عرصه عمل در خیابان و شهر و کوچه و بازار است.

 حتما می پذیرید که نیروهای وطن‌پرست و ملی تورک در  سی سال قبل، بسیار کم بودند ولی ما، هم اکنون هزاران نیروی مجرب با تجربه در مقابله با دولت ایران، پانفارسیسم، پان ایرانیسم، و ... داریم.

در عرصه تئوری بسیار پیش رفته ایم. بدنه هرم وطن پرستان تورک، دارای تحصیلات عالی هستند.

ده ها نشریه تئوریک منتشر می کنند.

 از نظر نیروهای میدانی هم، به میلیون ها دست یافته ایم.

تورکمن صحرا و قشقائیستان‌ هم در حرکت و خیزش همراه ما هستند.

ملل غیر فارس را یا همراه خودمان کرده ایم و یا در این راه پیش می رویم.

 این در حالی است که در هیچکدام از این زمینه ها، آموزش های تخصصی و تجربه ای نداشته ایم.

 اکنون مانند صد سال گذشته، تنها نیستیم. ملل دیگر هم‌ با ما هم صدا هستند.

در گذشته، ابتکار عمل، کمتر در دست نیروهای وطن پرست و ملی تورک بود و بیشتر عکس العملی رفتار می کردیم.

ولی مدت‌هاست که از این فاز گذشته ایم. هم در صحنه تئوریک ابتکار عمل در دست ما تورک‌های وطن‌پرست است و هم در عرصه میدانی و شهری ابتکار عمل را بدست می گیریم.

این یک روند تجربی- آموزشی تدریجی است. اغلب فعالان دارند در دانشگاه سیاست عملی متخصص می شوند.

در گذشته، توان سازماندهی و بسیج ما بسیار ضعیف بود ولی داریم وارد مرحله سازماندهی می شویم.

برای همین، نباید از دستگیر شدن وطن پرستان تورک ترسید.

 این واقعیت است که وقتی نیروهای وطن پرست تورک دستگیر می شوند، ما هزینه های سنگینی را متحمل می شویم.

 اما از یاد نبریم که آجرهای یک ساختمان محکم و پایدار، در کوره ها ساخته و سوخته و سخت می  شوند. بتدریج چیده، دیوار و بنا را شکل می دهند و بنا را قابل سکونت امن می کنند.

 دوستانی که دستگیر و زندانی می شوند و هزینه هایی که بر خانواده ها، جامعه و ملت و اقتصاد تورک ها وارد می شود، بسیار سنگین هستند ولی کادرها و بدنه جنبش تورک هم با سیستم و چگونگی کارکرد سیستم مسلط بیشتر آشنا می شوند.

با تئوری ها بیش از گذشته درگیر می شوند.

در میدان سیاست عملی کار آزموده تر می شوند.

هر کدام از زنان و مردانی که دستگیر و زندانی شده اند، به یک لیدر با تجربه بدل شده اند.

در افکار و اندیشه های وطن پرستانه تورکی آبدیده‌تر شده اند.

بر عکس برداشت حضرتعالی، رسانه ها و سیاستمداران ارشد تورک و جهان با رهبران شناخته شده و ناشناخته تورک ها در ایران، در ارتباط هستند.

 فیلم ها و سریال های تورکی به این ملت بیش از گذشته جایگاه ویژه را داده اند و می دهند.

 رئیس جمهور تورکیه و سیاستمداران کشور برادر، از ما و تاریخ ما سخن می گویند. تورک های آزربایجان به بخشی از زندگی روزمره تورکیه و آزربایجان بدل شده است.

 این ها به همین سادگی بدست نیامده است. در حالی که در رسانه های داخل ایران بایکوت و محاصره و تحریم شده ایم، در رسانه های منطقه عربی، تورک و انگلیسی زبان دیده و شناخته شده ایم.

به عقیده من، ملت و وطن پرستان تورک، باید ناف تفکر و نگرش (فلسفه) خودشان را از ایران و ایرانیت قطع بکنند.

باید رژیم هم دندان طمع خودش را از نیروهای وطن‌پرست تورک قطع بکند.

برای رسیدن به این نقطه دو طرفه و تعمیق شکاف میان تورک و فارس و تجزیه ایران بدست فارس ها، باید ما در خیابان ها باشیم. باید شورش بکنیم. باید دستگیر بشویم.

تا پانفارسیسم، ایران و سیستم، بر علیه تک تک ما پرونده تشکیل بدهد.

در این صورت، پانفارسیسم نمی تواند از نیروهای ما استفاده بکند. نمی تواند به ما اعتماد بکند. همان اتفاقی که در رابطه با عرب ها، بلوچ‌ها، کردها و تورکمن‌ها اتفاق افتاده است.

در این صورت است که فارس، تنها و بدون‌متحد داخلی می ماند. توسط نیروهای مخالف پانفارسیسم (ملل غیر فارس) محاصره می شود. به تله‌ای می افتد که برای دیگران‌کار گذاشته بود.

با این کار، ناف تورک های وطن پرست از ایران و پانفارسیسم بریده می‌شود.

تا زمانی که به دشمنی مثل پانفارسیسم و پان ایرانیسم امید داشته باشیم، بازنده خواهیم بود. زمانی به سمت پیروزی حرکت خواهیم کرد که از آن ها ناامید شده و از فارس ها گدایی نکنیم.

زمانی پیروز خواهیم شد که تنها و تنها، به خودمان و به ملت خودمان، به نیروهای ملی خودمان، به سرمایه های ملی خودمان و ... بسنده بکنیم.

در نتیجه،  هر چه بیشتر به خیابان ها بیاییم و بیشتر دستگیر و زندانی بشویم، بر تعداد کادرهای ما افزوده می شود و بیش از پیش ملت تورک و وطن‌پرستان تورک از فارس ها جدا می شوند.

می دانیم‌که تنها متحد استراتژیک فارس ها در منطقه، ملت تورک آزربایجان است.

اگر با دستگیر شدن ده ها هزار نفری ملت تورک و محکومیت آن ها به زندان، توسط پانفارس ها، در  اتحاد استراتژیک فارس با تورک، آنهم، در جهت تامین منافع صد در صدی فارس‌ها و در جهت تضییع منافع ملت تورک، شکاف های میان ملت تورک و فارس عمیق تر خودهد شد.

در نتیجه، فارس ها، در عمل، ایرانی را که پدران تورک ما ساخته بودند، تجزیه خواهند کرد.

یعنی، بدون حضور ملت تورک، سقوط حاکمیت و نابودی منافع انحصاری همه‌جانبه پانفارسیسم سرعت خواهد گرفت.

شما تصور نکنید که دستگیر شدن وطن‌پرستان تورک، تنها به ما ضربه مهلکی می زند.

 نه. بلکه، دشمن ما، تنهاتر از روز قبل می شود. نیروهای ما برای آزادی و استقلال، بیش از گذشته ایمان می آورند.

مگر شما نبودید که از سیاست عملی سخن می گفتید؟ چرا حال که مردم، ملت تورک و وطن‌پرستان تورک وارد سیاست عملی شده و ابتکار عمل سیاسی و اجرایی را بدست گرفته اند، مشوش شده اید؟

من و ما هم‌ می دانیم که نیروهای نظامی و امنیتی پانفارس و پان ایرانیست، در میان ما لانه کرده اند و تلاش می کنند تا مسیر وطن‌پرستان تورک و ملت تورک را مهندسی بکنند ولی هر چه ما بیشتر دستگیر می شویم، با شگردها و سیستم، نقاط قوت و ضعف آن ها بیشتر هم آشنا می شویم.

سخن آخر: مهمترین دستاورد رفتار سیاسی در میان هر ملتی و ملت تورک وطن‌پرست در ایران هم، فرو ریزی و از بین رفتن یا کاهش مساحت بنیاد ترسی است که دشمن در اذهان ما ساخته‌ است.

ترس، ذهن ها و رفتارهای فردی و جمعی را فلج می کند. هر چه جامعه بیشتر هزینه بدهد، بخش بیشتری از جامعه، از سلطه دایره ترس و وحشت خارج می شوند. این بزرگترین پیروزی ملت تورک تا این جاست.

هر راهپیمایی و اعتراض علنی، به بخشی از ترسی که در صد سال گذشته بر روح و جان ملت تورک حاکم کرده اند، فرو می ریزد و بنایی که بر روی ترس ملت تورک ساخته شده بود، تخریب می شود.

شما حرکت های میدانی را دست کم نگیرید. چرا که در این تمرین سیاست ورزی در میدان، ابهت مصنوعی رژیم و نظامی ها و امنیتی ها فرو می ریزد.

هر چه، عمق شکاف، در این بنای ترس، همراه تخریب بیشتر و عمیق تر باشد، تجزیه ایران توسط سیاست های انحصارگرانه پانفارس ها حتمی تر و سریع‌تر می شود.

و تورک ها و دیگر ملل، به پیروزی و دستیابی به استقلال وطن و ملت نزدیک‌تر می شوند.

انصافعلی هدایت

انصافعلی هدایت

کوبک - کانادا

 بیست و هفتم (27) جولای 2021

hedayat222@yahoo.com