:سلام دوست عزیز

آقای فرشاد ابراهیمی

همان طور که ملاحظه می فرمایید، این نامه در باره حقوق "اقلیت های مذهبی" که در

قانون اساسی ایران، نام آن ها برده شده، نوشته شده است. زور سمبه ایرانگرایان یا نژاد پرستان فارس باستانگرا که زرتشتی را در مقابل اسلام قرار می دهند، در پشت سر زرتشتی ها قرار داشت. همان طور که این موضوع در باره ارامنه هم صادق است. آن ها اقلیت هایی هستند که از نظر تعداد، بسیار اندکند. ولی دارای مدرسه، کتاب به زبان خود و ... هستند. اما ترک ها، ترکمن ها، عرب ها، کردها، لرها، سیستانی ها، بلوچستانی ها، گیلانی ها، مازندرانی ها، و ..."اقلیت" و اندک نیستند. اما "بدون حقوق اولیه انسانی" هستند. آیا "اقلیت "یعنی محروم از حقوق اولیه در میان ایرانیان، معنی نمی دهد؟ تو که مثل من به این ریز معنی ها توجه می کنی؟ علاوه بر این که آنان در بسیاری از استان ها در اکثریت مطلق عددی قرار دارند. اما یک برگ کاغذ هم در مدارس ایران حتی در آن استان ها، در زبان این "ملت ها" وجود ندارد. چه برسد به یک کتاب. ترکی، کردی، و ... مانند کفر است. معادل تجزیه ایران تلقی می شود. متاسفانه، باستانگرایان و ایران پرستان هم نمی خواهند به این واقعیت اعتراف کرده و از حقوق این همه انسان دفاع کنند. آیا به نظر شما آن ها در این گفته ها که "همه ایرانیان، ایرانی و برابر هستند" راستگو هستند؟

ارادتمند

انصافعلی هدایت