در مقابل ایران، نوبت ترکیه و آذربایجان شمالی است

این مطلب متعلق به گوناز تی وی است

http://gunaz.tv/?id=2&vmode=1&sID=63125&lang=2

سال هاست که ایران به طور علنی و عملی در امور داخلی جمهوری آذربایجان دخالت می کند. به این کشور تروریست و جاسوس می فرستد و هزینه های سیاسی، امنیتی و اقتصادی فراوانی را بر آذربایجان شمالی تحمیل می کند اما آذربایجان سکوت می کند و با بازی سیاسی و منطبق بر قوانین بین المللی خود، تلاش می کند تا همسایه مذهبیش را به تن دادن به قوانین بین المللی مقید سازد ولی ایران به هیچ صراطی مستقیم نمی شود.

برای سال های طولانی، ایران و تشکیلات وابسته به حکومتش، در میان مردم فقیر آذربایجان شمالی که تازه مزه استقلال را چشیده بودند، پول توزیع می کردند و در پی اجیر کردن مذهبی ها بودند تا در زمان مناسب، بر حاکمیت این کشور جوان فشار بیاورند.

ایران سال ها بود که با تهدید آشکار و پنهان و دخالت در امور این کشور، اجازه نمی داد تا رسانه های مستقل، احزاب و جمعیت های سیاسی جمهوری آذربایجان و حتی مقام های سیاسی، بر اساس مقتضای آزادی و استقلالی که بدست آورده بودند، رفتار کنند. آنان را مجبور به خودسانسوری در کشور خودشان می کرد. 

ایران، آذربایجان شمالی را به مانند یکی از استان های خود می دید و می بیند و به استقلال آذربایجان شمالی بهایی نمی دهد. بوی این بی ادبی سیاسی در حق ملت و کشور آذربایجان شمالی، در همه مطبوعات وابسته با حاکمیت در ایران به مشام می رسد.

ایران سال ها بود که جمهوری آذربایجان را به خاطر رابطه با اسرائیل تحت فشار قرار داده و بارها در این کشور و علیه یهودیان اقدام مسلحانه انجام داده است که عوامل آن ها، در اغلب موارد، قبل از اجرا لو رفته و دستگیر شده اند.

ایران با نگرش استعماری و برتری طلبانه اش در منطقه خاورمیانه، نه تنها در امور این کشور همسایه که در امور داخلی دیگر کشورها و از جمله ترکیه و کشورهای عربی دخالت می کند. در بحرین و امارت، عربستان سعودی و سوریه و ... به طور آشکار، دخالت نظامی کرده و دخالتش ادامه دارد. به آن ها سلاح می فرستد و طرفدارانش را به قیام مسلحانه و تجریه طلبانه مجبور می کند.

 

ایران این حق را به خودش می دهد که در خاک و امور داخلی همه همسایه ها دخالت کند. روابط آنان با آمریکا و غرب را مختل ساخته و آنان را از رابطه با اسرائیل، آمریکا و ... منع کند اما همان حق را به همسایه ها نمی دهد که به طور متقابل، در امور داخلی ایران اظهار نظر کنند. در غیر این صورت،  بلافاصله، آنان را به "دخالت در امور داخلی" ایران متهم می کند.

عرب ها، ترکیه، جمهوری آذربایجان و ... دیگر کشورهای همسایه، با 34 سال مماشات خود در قبال افزون طلبی های ایران در امور داخلیشان، در رهبران ایران، تصور غلطی از قدرت ایجاد کرده اند و ایران به توهم سیاسی مبتلا شده است .

 

در نتیجه سکوت های کشورهای همسایه، ایران خودش را یکه تاز میدان قدرت در منطقه خاورمیانه می بیند و این را حق خود می داند که در امور داخلی آن ها هر طور که صلاح می داند، دخالت کند.

باید کشورهای منطقه در مقابل افزون طلبی های ایران بایستند و آن را به احترام و رفتار سیاسی متقابل وادار و مجبور سازند.

 

باید با ایران همانگونه رفتار کنند که او با همسایگانش رفتار می کند و رفتار کرده است. زمانی، استراتژی ایران "موشک جواب موشک" بود. باید کشورهای ترک و عرب همسایه از همین سیاست در مقابل ایران استفاده کنند تا آن را سر جای خود بنشانند. چرا که ایران، این زبان (زبان زور) را بهتر از زبان سیاست می فهمد.

 

اگر ایران گروهایی را بر علیه منافع همسایه ها مسلح می کند، آن ها هم باید گروه های ناراضی مذهبی و ملی را در داخل ایران مسلح کنند.

 

اگر ایران علیه ملت های همسایه، ده ها رایو و تلویزیون و به زبان های آن ها براه انداخته است، باید آنان هم در مقابل ایران همین کار را انجام داده و ده ها رادیو و تلویزیون بر علیه ایران براه بیندازند و بر ضد ایران و یکپارچگی آن تبلیغ کنند.

 

اگر ایران به در خانه آن ها لگد می زند، باید بر درش لگد بزنند.

برای یکبار دیگر، موقعیت و شرایط موشک جواب موشک در مقابل ایران، هم اکنون مهیا شده است و تعدادی از مطبوعات وابسته به علی خامنه ای، نمایندگان مجلس فرمایشی و غیر مردمی، در امور داخلی ملت آذربایجان شمالی دخالت کرده اند و به طور صریح و آشکار، خواستار نقض حاکمیت ملی جمهوری آذربایجان و پیوستن آن به ایران شده اند. این دخالت آشکار در امور داخلی آذربایجان و نقض قوانین بین المللی برای از بین بردن استقلال این کشور مستقل است.

با پیشرفت روز افزون اقتصادی جمهوری آذربایجان، طمع ایران به آذربایجان هم افزایش خواهد یافت و در آینده نه چندان دور، دخالت هایش علنی تر و خشن تر هم خواهد شد.

به ایران چه ربطی دارد که ملت آذربایجان شمالی با برادرانش در آذربایجان جنوبی چه نوع رفتار سیاسی دارد؟ در رابطه با جنوبی ها در مطبوعات و رسانه هایش چه می نویسد و چه می گوید؟ چه سمینارهای سیاسی را در حمایت از حقوق جنوبی ها برگزار می کند؟ مگر دیگر ملت ها در رابطه با سمینارهایی که ایران برای تورک ها یا عرب ها در تهران برگزار می کند، اشکال می گیرند که ایران اعتراض می کند؟ مگر این کار دایمی ایران بر علیه دیگر کشورها نیست؟

اجلاس "جبهه آزادی ملی برای آذربایجان جنوبی" در حالی در باکو به پایان رسید که رسانه های وابسته به علی خامنه ای و نمایندگان مجلس خواستار الحاق آذربایجان شمالی به ایران شدند.

یکبار دیگر و با این سخنان، ایران خواسته، نیت و خواست اصلی خود در آذربایجان شمالی را نشان داد و ثابت کرد که اگر ایران به سلاح اتمی مجهز شود، هدف اصلی ایران، اشغال کشورهای کوچک همسایه مانند جمهوری آذربایجان، بحرین، امارات و ... خواهد بود تا با تهدید دنیا با بمب اتم، این کشورها را به زیر سلطه استعماری خود در آورد.

طبیعتا، اگر ایران، بمب اتم داشته باشد، همان گونه که هیتلر به سلاح های سنگین مسلح بود، دنیای غرب در مقابلش کوتاه خواهد آمد و به ایران امتیاز خواهد داد. همان گونه که در مقابل هیتلر کوتاه آمد و در نهایت به جنگ جهانی، ویرانی و کشتار منتهی شد.

 

برای همین هم، ایران افکار عمومی داخلیش و همچنین افکار عمومی طرفداران مسلمان و غیر مسلمانش را آماده می کند که در شمال ایران، کشورهای مستقل وجود ندارند. بلکه کشورهای کوچک و ضعیفی هستند که از ایران جدا شده اند و باید به ایران برگردانده شوند و در گذشته، جزو آران بوده اند.

سیاست مداران ایران مدت هاست، از 17 شهر نام می برند که جزو ایران بوده و باید به ایران برگردانده شوند. یکی از این شهرها: "باکو"؛ پایتخت جمهوری آذربایجان است.

 

سیاستمداران ایران، در سخنان خودشان اشاره هایی کرده اند که باید جوانا این شهرها به پا برخیزند. آیا این سخنان اشاره به طرفداران و اجیر شدگان احتمالی ایران است تا سر بر شورش بردارند یا معنای دیگری هم دارد؟

 

اکنون زمان آن است که ترکیه، جمهوری آذربایجان و همه جمهوری های ترک و همچنین کشورهای عربی در مقابل ایران همپیمان شده و جامعه یا جوامع همپیمان برای دفاع از هم در مقابل تهاجم خارجی و بخصوص در مقابل ایران را شکل دهند و به اعتراض یکپارچه در مقابل دخالت ایران در امور داخلی شان برخیزند.

اولین گام فوری جمهوری ترکیه و جمهوری آذربایجان در مقابل خواست مقام های سیاسی ایران برای نقض حاکمیت آذربایجان شمالی، استراتژی موشک جواب موشک است. این دو کشور باید ملت های تورک، عرب، بلوچ، ترکمن، کرد و ...  ساکن در ایران کنونی  را برای استقلال از ایران یا برای ملحق شدن به آذربایجان شمالی یا ترکیه یا الحاق به  پاکستان، افغانستان یا کشورهای عربی تشویق کنند.

این ملت های تورک، برای ایستادگی در مقابل ایران، باید این موضوع را به پارلمان هایشان ببرند و به طور آشکارا، از ملت های ساکن ایران بخواهند که برای استقلال از ایران یا ماندن در ایران استعمارگر، در یک رفراندم شرکت کنند.

ملت آذربایجان می تواند راه استقلال یا الحاق به آذربایجان شمالی یا الحاق به ترکیه را انتخاب کند. 

کردها می توانند برای استقلال از ایران یا الحاق به ترکیه یا عراق رای بدهند.

 

بلوچ ها برای استقلال یا الحاق به پاکستان رای بدهند.

ترکمن ها هم استقلال یا الحاق به ترکمنستان یا آذربایجان را در برنامه خود داشته باشند.

 عرب ها در جنوب ایران هم به استقلال یا الحاق به یکی از کشورهای ثروتمند عرب رای بدهند.

همین حمله متقابل به خانه شیشه ای ایران، ایران را به عقب نشینی و عذر خواهی رسمی خواهد کشاند. نباید جمهوری آذربایجان و ترکیه  کوتاه بیایند. در غیر این صورت، در آینده، تاوان سختی را خواهند داد.

خانه شیشه ای ایران بسیار شکننده تر از خانه های فولادی آذربایجان و ترکیه است. ملت های ساکن در ایران فعلی با رژیم نژاد پرست و استعماری ایران در حال مبارزه هستند. اکثر آن ملت ها برای کسب استقلال از ایران، سلاح بدست گرفته اند اما ترکیه در پایان راه خاتمه دادن بر بحرات تروریست های کرد در این کشور است. آذربایجان هم مسئله ای به نام "ملت های ناراضی" ندارد که از طرح این مسئله نگران باشد.

اگر ترکیه، آذربایجان شمالی و کشورهای عرب اکنون بیدار نشوند و در مقابل ایران مقاومت نکنند، فردا که ایران به بمب اتمی مجهز شود، جز تسلیم کامل در مقابل مطامع استعماری ایران، چاره ای نخواهند داشت. ایران مانند هیتلر خواهد بود که کشورهای سازمان نایافته و متحد ناشده همسایه (ترک و عرب) در مقابل آن تسلیم خواهند شد و هر روز بیش از روز قبل به ایران برتری طلب و استعماری، امتیاز خواهند داد.

اکنون نوبت ترک هاست تا موشک را به زمین ایران بفرستند و گر نه، بازی را خواهند باخت.

انصافعلی هدایت

تورنتو - کانادا