می دانیم که همه اعمال و رفتار و تفکر انسان از نوع نگرش او به هستی یا از جهان بینی او برمی آید. یعنی، اساس هر نوع رفتار و فکری که در فرد انسانی یا جامعه او پیدا می شود، در نوع ایدئولوژی تاریخی آن فرد و جامعه ریشه دارد.
باور اصلی ایرانیان و بخصوص فارس ها، ثنویت یا دوگانگی متضاد و ضد هم است که در آن دو فکر یا یک فکر و یک عمل در مقابل هم صف آرایی کرده اند. گر چه آن دو ضد هم، باید با هم بجنگند اما متاسفانه با خوبی و خوشی در کنار هم و در ایران زیست می کنند.
نمونه هایی از این دوگانه های متضاد در باورها و رفتارهای ایرانیان از این قرار هستند:
اهورا و اهریمن، خوبی و بدی، زیبایی و زشتی، فقر و ثروت، عدالت و ظلم، عشق و نفرت، دوستی و دشمنی، قانون و هرج و مرج، نظم و بی نظمی، وفاداری و خیانت، راستگویی و دروغگویی، امانتداری و خیانتکاری، مظلوم و ظالم، دزدی، اختلاس، رشوه، زورگیری، تجاوز به مال و ناموس دیگران، قتل و ...
این که در ایران بیش از 80 میلیون نفر زندگی می کنند، یک واقعیت انکار ناپذیر است و کسی هم آن را انکار نمی کند اما در همین ایران، بنا به دلایلی سیاسی و ترس، از تعداد جمعیت ملل تشکیل دهنده ایران کنونی خبری نیست. آن ها می ترسند که از تعداد تورکان آزربایجان، تورکمنان، قشقایی ها، عرب ها، بلوچ ها، گیلک ها، مازنی ها، لرها، بختیاری ها، و دیگر اقلیت های دینی و زبانی و نژادی و همچنین از تعداد نفوس فارس ها سخن بگویند.
در حقیقت، عمدا تلاش می کنند تا واقعیت های اجتماعی و جمعیتی، نژادی و دینی در ایران را انکار کرده یا نادیده بگیرند.
گرچه در ظاهر و در زبان مسئولان ارشد ایران، به عرب ها و تورکان حمله جدی نمی شود اما در تحقیر تورکان و عرب ها، کوتاهی نمی کنند و حمله به تورکان و عرب در اجتماع . رسانه های ایرانی، هر روز شدیدتر از روز قبل می شود.
زبان فارسی را به عنوان زبان ملی و اجباری مردمان در ایران بر همه انسان ها تحمیل می کنند و از رسمی و اجباری شدن آموزش دیگر زبان های مادری هراسان هستند و مخالفت می کنند.
زبان فارسی را به عنوان زبان ملی و اجباری مردمان در ایران بر همه انسان ها تحمیل می کنند و از رسمی و اجباری شدن آموزش دیگر زبان های مادری هراسان هستند و مخالفت می کنند.
هویت مردمان تورک، عرب، بلوچ، قشقایی و ... حتی هویت نژادی، تاریخی و سرزمینی قوم فارس را هم براساس منافع مورد نظرشان تحریف می کنند یا هویت های جدیدی که دلخواه و تامین کننده منافع پانفارسیسم باشد را جعل و ترویج می دهند.
از اجرای قوانینی داخلی و بین المللی که خودشان پذیرفته و بر اجرای آن ها متعهد شده اند، سر باز می زنند و اجرای آن ها را در تضاد با منافع ملی قوم فارس در حاکمیت می دانند.
سرمایه گذاری های سنگین داخلی و بین المللی، ایجاد اشتغال و درآمد برای شهروندان، سیاست های تغییر نسبت جمعیت ها در ممالک ایران، سیاست های تشویقی اعلامی و پنهان مهاجرت مردمان جویای کار و رفاه و آموزش به فارسیستان، عدم سرمایه گذاری در ممالکی که اکثریت جمعیت آن ها غیر فارس هستند، همه به ضرر ملل غیر فارس و به نفع فارس تظمین شده است.
اخلاق و روابط انسانی در جای جای ایران از بین رفته است. اعتماد عمومی نابود شده است. افراد و حتی اعضای خانواده ها به همدیگراعتماد ندارند.
تجاوز به کودکان دختر و پسر در کلاس های آموزش قران و مدارس ایران رواج یافته است.
تن فروشی تعداد زیادی از زنان و مردان به امری عادی بدل شده است.
نه تنها مردان حق ازواج با چهار زن را دارند بلکه جامعه ایرانی دچار چنان بلایی شده که اغلب زنان و مردان، علاوه بر زن یا شوهر خود، دارای چندین دوست پسر یا دوست دختر هستند و با آن ها زنا می کنند ولی وجدان جمعی ایرانیان، مانند گذشته، عکس العمل نشان نداده و نگران هم نیست.
دزدی، کلاهبرداری مالی، اختلاس های ریز و بسیار درشت، رشوه، زیر میزی ها، چک های بلامحل، دستمزدهای بسیار پایین، سودهای بسیار بالا، اقتصاد ایران را فلج و جوامع را در آستانه انقلاب قرار داده است.
نژادپرستی و مخالفت با حقوق فردی و جمعی انسان ها، خود برتر بینی، ضدیت با همه کس و همه چیز، این که ایرانی (فارس) بر همه برتر است و دیگران در همه چیز، از اینان کمتر و پایین تر هستند، اندیشه غالب شده و نژادپرستی، بطور روزانه، در تزاید است و ایرانیان را به خون خواهد کشید.
نه تنها همه رده های دولت ایران فاسد شده و افکار دولتمردان ضد انسانی است، آموزش های رسمی در مدارس و دانشگاه ها و آموزش های غیر رسمی در رسانه های عمومی عقب مانده اند بلکه افراد ملل و روشنفکران جوامع هم عقب مانده و اکثرا فاسد هستند.
تجاوز به ناموس دیگران (چه مرد و چه زن)، زورگیری پول، ملک و اموال دیگران، ضرب و شتم و توهین به دیگران و آن هم در جلو دید همگان، چاقو و قمه کشی در خیابان ها، کشتن انسان ها توسط همدیگر، قتل افراد توسط احکام دادگاه ها در خیابان ها، به امری رایج بدل شده است.
این همه در حالی است که هم دولتیان، هم دینداران، هم رسانه های عمومی، رادیو، تلویزیون ها، منابر و مساجد، تک تک افراد، خود را انسان هایی انسان دوست، اخلاقی، با ناموس، ضد خشونت، راستگو، درستکار، فهیم، خوشرو، خوش اخلاق، وفادار به زن یا شوهر یا خانواده، علاقه مند به اجرای قانون و عدالت، مخالف با دزدی، رشوه، اختلاس، کلاهبرداری، تجاوز به ناموس و اموال دیگری، مخالف دستمزد کم و طرفدار دستمزد عادلانه، طرفدار حقوق افراد و جوامع، روشنفکر و خواهان ترقی کل جامعه، قابل اعتماد، و ... می دانند و تصور می کنند که مخالف هر نوع تبعیض حقوقی، استخدامی، آموزشی، زبانی، دینی، اقتصادی و ... هستنند.
سوال این است که چرا در میان رفتار فردی، جمعی، دینی، اجتماعی، دولتی و قانونی ایرانیان این همه تضاد وجود دارد؟
آیا این تضاد، یک بیماری در فکر و ایدئولوژ و جهان بینی ایرانیان و بخصوص فارسیزم نیست؟
ریشه این همه تضاد در میان فکر، سخن و رفتار ایرانیان در کجاست؟
آیا ایرانیان به این سیستم فکری متضاد تاریخی عادت نکرده اند؟
چرا ایرانیان این همه در تضاد، آن هم در همه زمینه ها مبتلا شده اند؟
آیا این زندگی متضاد فردی، خانوادگی، جمعی ایرانیان، باعث فروپاشی اجتماعی و جنگ همه علیه هم در ایران و در منطقه نخواهد شد؟
آیا می توان ایرانیان را از این سیستم دوگانه یا ثنویت متضاد رهایی داد؟
آیا بدون تغییر این نگرش و بدون سلب قدسیت از تاریخ، دین، باورهای مقدس شده تاریخی و بدون حذف آن ها از آموزش های عمومی رسمی و غیر رسمی، امکان اصلاحات فکری و اجتماعی، در ایران وجود دارد؟
آیا اصلاحات اصلاح طلبان، بدون اصلاح مشروعیت همزیستی باورها و رفتارهای متضاد دو گانه، صوری نخواهد بود؟
آیا منتقدان اقتصادی، اجتماعی، آموزشی، سیاسی، دینی، ایدئولوژیک و ایرانی و غیر ایرانی، راه حلی برای تغییر بنیادین این همزیستی سیستم متضاد دارند؟
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
دوم (2) جون 2018
hedayat222@yahoo.com
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
دوم (2) جون 2018
hedayat222@yahoo.com
No comments:
Post a Comment