چرا بخش هایی از جوامع ایرانی، آنچه ادعا می کنند نیستند؟

چرا بخش هایی از جوامع ایرانی، آنچه ادعا می کنند، 

نیستند؟

جناب دکتر هوشنگ امیر احمدی پرسیده اند که چرا افرادی که یک ادعایی دارند، بر اساس ادعایشان فکر نکرده و رفتار نمی کنند؟

من (انصافعلی هدایت) در چند دقیقه کوتاه، این جواب را برایشان نوشتم (امیدوارم در آینده جواب لازم و شایسته را بدهم).

من چندین دلیل را به اختصار در اینجا می شمارم که چرا یک عده همانی نیستند که ادعا می کنند: 

اولا، یکی این که از قدرت مالی، نفوذ و هژمونی بخش حاکم نگران هستند(دولت، فارس ها، رسانه های فارس، قربانیان یک قرن تبلیغات سیاسی و تربیت هدفمند افراد برای خدمت به یک فکر حاکم).

دوم: رسانه ها و اکثر میدیا در اختیار یک طیف خاصی قرار دارند و هر چیزی را که بخواهند، مد روز قرار می دهند و هر چیزی را از صحنه میدیا بیرون می برند.

ثالثا، بخش های بزرگی از هژمونی حاکم، بی ادب و فحاش هستند و به جای نقد افکار، خود افراد یا روابط عاطفی و خانوادگی افراد را هدف توهین های خودشان قرار می دهند.

 رابعا، توان و ظرفیت تحمل عقاید مخالف در میان همه اقشار ایرانیان بسیار ظریف است و حتی می توان از رواج و قدرت گیری عدم  تحمل فکر و رفتار مخالف خواست و تبلیغات هژمونیک سخن گفت. 

خامسا، یک نوع عمیق و گسترده ای از لمپنیسم در کنار پاپولیسم یا عوامگرایی بر جامعه سیاسی و فکری مسلط شده و رهبری حرکت های فکری و سیاسی را بدست خود گرفته است.  

سادسا،  در یک قرن اخیر، روشنفکری واقعی و خدمت به مردم (نه هژمونی و قدرت) را خیانت تصویر کرده اند.

 سابعا، عوامزدگی و قربانی شدگان پروپاگاندای یک قرنی، جسارت متفاوت اندیشیدن و مقلد نبودن را در ایرانیان کشته اند.  

و نهایتا این که خود تولید کنندگان فکر در ایران، قربانی تقلید، پروپاگاندا، عوامگرایی، بی جسارتی، نداشتن توان نقد، تسلیم کامل در مقابل نام های معروف در اجتماع و ... هستند.
انصافعلی هدایت
تورنتو - کانادا
بیست و دوم جون 2018
hedayat222@yahoo.com