چرا هر کدام از ملل غیر فارس هم مانند فارس، ملت محسوب نمی شوند؟

"اقلیت" توهین آمیز است

در این روزها، ویدئویی در شبکه های مجازی دست بدست می شود که مجری یکی از شبکه های تلویزیون ایران، با یک تورک اردبیلی به تورکی گفتگو می کند و می گوید "من و بسیاری از همکارانم، با افتخار تورک هستیم." سپس از مرد تورک اردبیلی می خواهد که بزبان "اقلیت" فارس هم به آن اقلیت، پیامی بدهد.

در فردای چنان گفتگویی در تلویزیون ایران، نه تنها آن مجری اخراج می شود بلکه یکی از برنامه سازان یا مسئولان تلویزیون، در یک برنامه زنده، در حالی که اضطراب و نگرانی، از لرزش صدایش آشکار است، از فارس ها عذرخواهی می کند که به آن ها "اقلیت" گفته شده است.

آیا بکار بردن صفت "اقلیت" توهین آمیز است؟

از کجا می فهمیم که یک کلمه یا جمله، یک تصویر یا فیلم و سریال توهین آمیز است؟

آیا اگر هر گونه کلمه یا جمله یا متنی، تصویر یا فیلمی یا حتی حذف تصویر رایجی یا مخالفت با مفهومی رایج، باعث بروز احساس حقارت، ناراحتی، افسردگی و عکس العمل در بخشی از مردمان بشود، توهین تلقی می شود؟

اگر کلمه "اقلیت"، توهین است، پس چرا در همه برنامه های همین شبکه های رادیویی، تلویزیونی و همچنین در مطبوعات، فیلم ها، سریال ها، تاترها، سخنرانی ها، کتاب های درسی و غیر درسی، در دانشگاه ها و ... از تورک ها، تورکمن ها، قشقایی ها، عرب ها، لورها، بلوچ ها، کردها،  و ... بطور رسمی، علنی و تکراری و تکراری و تکراری با عنوان "اقلیت" یاد می کنند؟

اچرا کلمه اقلیت، در نسبت با فارس ها، توهین آمیز می شود؟ ولی در نسبت با ملل دیگری همچون تورک ها، تورکمن ها، قشقایی ها، عرب و .... توهین آمیز محسوب نمی شود؟

چه مفاهیم و معانی، حقوق، بهره مندی ها و محرومیت های اجتماعی  خاصی در کلمه "اقلیت" است که باعث شده تا فارس ها به آن عکس العمل اعتراضی داشته باشند؟

بارها، افراد فارس، وجود قوم یا ملتی به نام فارس را انکار کرده اند. چرا و چگ.نه، در پی اقلیت خوانده شدن فارس، چیزی به نام فارس پیدا شد؟

اگر فارس ها اقلیت نیستند، پس چه هستند؟

چرا هر کدام از ملل غیر فارس هم مانند فارس، ملت نیستند؟

کلمه "ملت" چه مفاهیم، معانی، حقوق، بهره مندی ها، امتیازات و ویژگی ها را با خود حمل می کند؟ و به کدام ملت تعلق می یابد؟

چرا سیستم و حاکمیت ها در ایران، از معیارها و ارزش ها و استانداردهای دوگانه برای ملل ساکن در ایران استفاده می کنند؟ یعنی چرا کلمات با بار معنایی محدود کننده، محروم گر، با حقوق اندک و بدون حقوق انسانی به "اقلیت ها" نسبت داده می شوند و کلماتی که بار معنایی مثبت، بهره مندی، برخورداری از حقوق فردی، اجتماعی و ملی را دارند به ملت که منظورشان، "فارس" است، نسبت داده می شود؟

چرا فارس ها، در مقابل اولین کاربرد کلمه اقلیت در تلویزیون رسمی ایران، اعتراض کردند؟

چه شد که حاکمیت، صدای اعتراض فارس ها به توهینی مانند اقلیت شدگی را شنیده و عذر خواست اما تورک ها، عرب ها، تورکمن ها، قشقایی ها، بلوچ ها، لورها و ... یا اعتراض نمی کنند و یا اگر هم اعتراض بکنند، کسی صدای اعتراضات آن ها را نمی شنود و عذرخواهی نمی کند؟

چرا وقتی تورک ها، تورکمن ها، قشقایی ها، عرب ها، بلوچ ها، لورها، کردها و ... به توهینی در کتاب ها، برنامه های درسی و تاریخی، در فیلم ها، سریال ها، تاترها، سخنرانی ها و ... اعتراض می کنند و حتی به خیابان ها می آیند و اعتراضشان را در خیابان ها نشان می دهند، دولت و حاکمیت جواب آن ها را با گلوله و زندان می دهد و آن ها را به اراذل و اوباش بودن متهم می کند؟

چرا وقتی تورک ها، تورکمن ها، قشقایی ها، عرب ها، لورها، بلوچ ها، و ... به توهین هایی که به آن ها می شود، اعتراض می کنند، رسانه ها، روشنفکران، احزاب، جمعیت ها و نمایندگان مجلس ساکت می مانند و موضعگری نکرده و هر نوع توهین به انسان ها و ملل و جوامع را محکوم نمی کنند؟

اکنون در حدود یک قرن است که بطور رسمی، علنی و در کتاب ها، رسانه ها و سخنرانی ها به ملل غیر فارس ساکن در ایران توهین، آن هم هر روز توهین می شود. چرا حاکمیت اجازه نمی دهد تا قانونی تصویب بشود که هر نوع توهین، تحقیر، جوک نسبت به ملل در ایران کنونی، ممنوع شده و با مجازات رو برو بشود؟

آیا تنها واژه "اقلیت" توهین آمیز است؟

آیا کلماتی همچون، نسبت دادن محلی، بومی، قوم و قومی، خرده فرهنگ در مقابل کلان فرهنگ یا فرهنگ ایرانی، آذری در مقابل تورک، آذری زبان، عرب زبان، ایرانی در مقابل عرب ایرانی، ایرانی در مقابل تورک یا آزری ایرانی، ایرانی در مقابل کرد ایرانی، زبان ملی در مقابل زبان محلی، زبان رسمی در مقابل زبان ممنوع یا زبان غیر رسمی یا زبان قاچاق، زبان توسعه یافته در مقابل زبان های عقب مانده محلی، زبان مکتوب و علمی در مقابل زبان های شفاهی و عقب مانده روستایی و محلی ... هم توهین آمیز هستند؟

برای مقابله با "توهین" علیه همه ملل بخصوص ملل غیر فارس، چه راه کارهایی وجود دارند؟

نتایج کاربرد رسمی، علنی، مکتوب کلمات، جملات، عکس ها، فیلم ها، سریال ها، کتاب های درسی و غیر درسی توهین آمیز چه خواهند بود؟

آیا حاکمیت های فارس، نمی توانند درک بکنند و یا توانایی درک آن را ندارند که کاربرد کلمات توهین آمیز، جوک هایی که علیه ملل ترویج می شوند، چه ضررهایی به امکان متحد ماندن ایران در آینده نه چندان دور می زند؟

آیا سیاست های توهین آمیز، جوک گویی ها، تحقیرهای فارس نسبت به ملل غیر فارس نیستند که فکر تجزیه ایران را ایجاد می کنند؟

آیا فارس ها، با سیاست های توهین آمیز و تحقیر آمیزشان در پی تحمیل تجزیه به ممالک محروسه هستند؟

 برای پاسخ به چنین سوال هایی، سه مهمان از سه ملت در برنامه دیالوگ این هفته حضور خواهند داشت.

جناب دکتر ضیاء صدرالاشرافی؛ محقق و نویسنده تورک
جناب یوسف عزیزی بنی طرف؛ محقق و نویسنده عرب الاحواز
جناب جلیل آزادیخواه؛ محقق و نویسنده کرد

انصافعلی هدایت

تورنتو - کانادا

اول (01) ماه می 2020

hedayat222@yahoo.com