حق تعیین‌ سرنوشت ملل؛ استاندارد دوگانه ایران

در برنامه دیالوگ این هفته (21 اکتبر) در باره موضوع

حق تعیین‌ سرنوشت ملل؛ استاندارد دوگانه ایران  بحث و گفتگو خواهیم کرد.

اخیرا و بعد از پیروزی های رزمندگان تورک آزربایجان بر اشغالگران ارمنی، اشغالگران پانفارس در مطبوعات، رسانه ها و خبرگزاری های خودشان (طرفداران حاکمیت و مخالفان حاکمیت) مقاله ها، مصاحبه ها و تحلیل هایی را نوشته و منتشر می کنند که در آن ها بر "حق تعیین سرنوشت" چند هزار ارمنی در قره باغ، حق حاکمیت آن ها و حق طبیعی چند هزار ارمنی برای پیوستن به ارمنستان و یا تشکیل یک کشور مستقل ارمنی در قره‌باغ از طریق رفراندوم و مراجعه با آرای ارمنی ها تاکید می کنند.

1. بنظر می رسد که ایران و نویسندگان پانفارس دارای استانداردهای سیاسی متضاد و دوگانه هستند.

2. اگر تاسیس و تشکیل حکومتی جمعی و مردمی در راستای منافع پانفارسیسم باشد، در نگرش سیاسی پانفارسیسم آن تعداد حق تجزیه طلبی و تشکیل حکومت خودشان، اعم از مستقل یا وابسته را دارند. برعکس، اگر ده‌ها میلیون انسان تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، گیلک، مازنی و ... در پی  تاسیس حاکمیت ملی خودشان باشند اما تاسیس   و تشکیل کشور مستقل آن ملل در راستای منافع پانفارسیسم نباشد، نه تنها با حق تعیین سرنوشت آن ملل مخالفت می کنند بلکه با همه حقوق انسانی، طبیعی، ملی و جمعی ملل غیر فارس هم مخالفت می کنند.

3.  ارمنستان با استفاده از قدرت نظامی خود، تلاش کرده بود تا در قره باغ اشغالی، کشوری برای چند هزار ارمنی تاسیس بکند و ایران و پانفارسیسم با بی تفاوتی یا طرفداری علنی، از تاسیس آن کشور حمایت کردند.

آیا کشورهای دیگر حق دارند برای استقلال و یا حق تعیین سرنوشت ملل دیگر از قدرت نظامی خودشان استفاده بکنند؟

4. ایرانی ها در حمایت از حق تعیین سرنوشت چند هزار ارمنی در قره باغ، به قوانین بین المللی در باره حق تعیین سرنوشت استناد می کنند. 

5. در این صورت، چرا حق تعیین سرنوشت را برای ملل تحت اشغال ایران قبول ندارند 

6. با توجه به اشغال قره باغ و اجبار به پناهندگی حدود یک میلیون تورک مسلمان از سرزمین های مادری و تاریخیشانو برسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت و حق حاکمیت ارمنی ها در قره باغ، آیا  دولت های تورکیه، آزربایجان، ترکمنستان شمالی، عرب های اطراف خلیج و حتی پاکستان حق دارند تا از حقوق تورک ها، تورکمن ها، عرب ها و بلوچ های تحت اشغال ایران، به عملیات نظامی دست زده و این سرزمین ها و ملل تحت اشغال ایران و پانفارسیسم را آزاد بکنند؟

7. آیا ایران با به رسمیت شناختن اشغال قره باغ در زیر عنوان "حق تعیین سرنوشت"، حق دخالت نظامی کشورهای خارجی در امور داخلی دیگر ملل یا اقلیت‌ها را نمی پذیرد و  بر ضد قوانین بین المللی رفتار نمی کند؟

8. چرا ایران برای تحقق حق تعیین سرنوشت ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لور، گیلک، مازنی و ... نه تنها به رفراندم نمی رود بلکه با حقوق انسانی، طبیعی، ملی و جمعی ملل غیر فارس را نمی پذیرد؟

9. چرا پانفارسیسم حقوق ملی ملل غیر فارس در ایران را برسمیت نمی شناسد؟

10. چرا ارمنی های ایرانی با جمعیتی کمتر از 130.000 نفر دارای حقوق زبانی، آموزشی، تاریخی، هنری ویژه ای هستند ولی ملل غیر فارس و غیر ارمنی فاقد آن حقوق هستند؟

برای پاسخ به این قبیل سوال ها و بررسی استانداردهای ضد و نقیض یا دوگانه پانفارسیسم در باره حق تعیین سرنوشت ملل و اقوام، دو مهمان در برنامه خواهیم داشت.

جناب دکتر محمدحسن حسین بر؛ حقوقدان بلوچ

جناب احمد هاشمی متخصص روابط سیاسی بین الملل و کارشناس سابق وزارتخارجه ایران

انصافعلی هدایت

تورنتو - کانادا

بیستم (20) اکتبر 2020

hedayat222@yahoo.com