سوال هایی نه برای سوال که برای فریب و شستشوی ذهنی ما
دوستی در اینستاگرام و در زیر پوشش طرح یک سوال، می خواهد نظر دشمنانه خودش را به من و شما (خوانندگان سوال) تزریق بکند.
دوم؛ همین دوستمان، با این پیش فرض ادامه داده است که زلنسکی دموکراتیک بوده ولی علی یئف دیکتاتور است.
سوم؛ این پیشفرض را به ما تزریق می کند که علی‌یئف در سطح بین المللی محبوبیت ندارد.
برای این که ما به نیت نویسنده، بد بین نباشیم، او، انگشت خودش را روی نقطه ضعف من (خواننده تورک) می گذارد و «آرزو» می کند تا دولت دموکراتیک جمهوری آزربایجان بعد از علی یئف، از «آزربایجان جنوبی حمایت» بکند.
در پاسخ به او و نقد پیشفرض‌هایش باید نوشت:
یک ؛ چرا فکر می کنید که زلنسکی در جنگ است ولی الهام علی یئف در جنگ نیست؟
دو؛ چرا فکر می کنید که پرزیدنت الهام علی یئف فرار می کند؟
سه؛ چرا فکر می کنید، جمهوری آزربایجان کمتر از اوکراین دموکراتیک است؟
چهار؛ چرا آرزو می کنید تا مخالفان الهام علی یئف، او را برکنار بکنند؟
پنج؛ از کجا و بر اساس کدام منبع، مطمئن شده اید که محبوبیت الهام علی یئف در جمهوری آزربایجان، در ایران فارسزده، در کشورهای تورک، کشورهای منطقه، در میان ملل مسلمان و در سطح جهانی کمتر از زلنسکی بوده است؟
دلایل علمی و تحقیقاتی شما در اثبات ادعا‌هایتان در پوشش سوال چیستند؟
آیا این افکار و پیشفرض‌ها و قضاوت ها را تبلیغات رادیو تلویزیون ها و رسانه های پانفارس در شما و دیگران ایجاد نکرده اند؟
آیا در این نوع افکار و پیش فرض ها، نوعی شستشوی مغزی و تبلیغات دشمنانه با تورک‌ها، آزربایجان و بخصوص با جمهوری آزربایجان دیده نمی شود؟
جناب علی‌یئف را با رهبران ایران مقایسه بکنید که بعد از گذشت بیش از چهل سال از انقلاب، هنوز هم از شرایط انقلابی سخن می گویند و وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی روز را با توسل به دشمن خارجی توجیح می کند. بسیاری را بر همین اساس «اعدام انقلابی» کرده اند و اعدام‌ها ادامه دارند.
آیا وضعیت مردم و اقتصاد آزربایحان بهتر از گذشته و بهتر از اوکراین و ایران نیست؟
آیا الهام علی‌یئف در مقابل دشمن و اشغالگر، مقاومت نکرده و وضعیت جنگی را بسیار شایسته و قابل تقدیر، کنترل و‌مدیریت نکرده است؟
جمهوری آزربایجان از اولین ماه‌های استقلالش تا کنون، نه تنها در شرایط جنگی و نابرابر با اشغالگر بسر می برد، بلکه یک پنجم اراضیش هم تحت اشغال دشمنی به نام ارامنستان بود.
آیا در چنین شرایطی، اوکراین یا هر کشور دیگری به احزاب مخالف اجازه فعالیت می دهند؟
جمهوری آزربایجان در هیچ مقطعی از شرایط جنگیش، علنا وضعیت جنگی اعلام نکرد. مانند زلنسکی، خروج و پناهندگی مردان را ممنوع نساخت. از ورود اتباع بیگانه، تحت نام توریست، جلوگیری نکرد و به این شدت دموکراسی را محدود نکرد.
برای نمونه، ایران بعد از چهل و‌چند سال، نه تنها اجازه فعالیت به احزاب ملل غیر فارس نداده است، بلکه حتی نمی خواهد اصل پانزده قانون اساسی و فصل حقوق ملت از همان قانون را اجرا بکند.
ولی احزاب مخالف دولت در جمهوری جنگزده آزربایجان، نه تنها فعالند، بلکه اقوام کوچکی مانند «تالشی» ها و ... به زبان مادری خودشان تحصیل می کنند و از حقوقی برخوردارند که بیش از چهل میلیون تورک در ایران، از آن حقوق محرومند.
پاسخ به پیش فرص پنج؛
الهام علی‌یئف، با بازسازی اقتصاد، تولید، واردات، صادرات و ... و آبادانی خرابه‌های بجای مانده از دوران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، همچنین تشکیل ارتشی مدرن با سلاح های مدرن، آزادسازی بخش بزرگی از سرزمین‌های تحت اشغال ارمنستان، و ... قلوب صدها میلیون تورک و بیش از یک میلیارد مسلمان را اشغال کرده است.
در دنیای امروز و در میان کشورهای منطقه، چه کسی بعد از پرزیدنت اردوغان، به پای محبوبیت پرزیدنت الهام علی‌یئف می رسد؟
Comments
Post a Comment