ایران در پسا ریاست جمهوری دونالد ترامپ

 ایران در پسا ریاست جمهوری دونالد ترامپ

الف - بعد از پیروزی در انتخابات و قبل از آغاز ریاست جمهوری:

حذف گروه های مسلح و تروریستی وابسته به فارس ها

حذف ایران و فارس ها از فلسطین، غزه، لبنان، سوریه،

تضعیف ایران در یمن و عراق

حذف رهبران فکری، سیاسی و نظامی گروه های وابسته به ایران

ایجاد جنگ محدود در بین ایران و اسرائیل

برآورد پراتیک و عملی از توان نظامی و سازماندهی ایران و آمادگی های ایران

مانوری برای برآورد دقیق توان حرکت نیروهای وابسته به آمریکا و جهان غرب و اروپا در داخل ایران (جاسوسان)

شناسایی مراکز مهم نظامی، اتمی، انرژی، سیاسی سری ایران

نقشه برداری استراتژیک از توان ایران در همه زمینه ها

نقشه برداری از توان و مراکز پراکنده ایران 

اعمال جنگ محدود نظامی، الکترونیک و سایبری در ایران

حذف بخشی از توان دفاعی ایران

ایجاد هماهنگی در میان کشورهای همسایه ایران برای ضربه زدن به ایران

ایجاد اتحاد بر علیه ایران در میان کشورهای عربی

ایجاد تنش بیشتر در روابط ایران با دو جمهوری تورکیه و آزربایجان

درگیری لفظی و نظامی و توده وار با افغانستان و افغانستانی ها

شکاف در میان جبهه ها و گروه های حامی رژیم در داخل

افزایش انتقادها از خودی ها در داخل و در رسانه ها

افشاگری های روزانه از فسادهای مختلف رهبران و اعضای خانواده آن ها چه در داخل ایران و چه در خارج ایران

تزلزل هر چه بیشتر مشروعیت رژیم

کشتار بالاترین مقام ها و مهمانان رژیم در مهمترین روز و جریان سیاسی درژیم

ب - آغاز ریاست جمهوری دونالد ترامپ:

جذب بزرگترین سرمایه داران آمریکا در تیم خود (مدیریت سرمایه داری جهانی)

جذب میهن پرستان آمریکایی در حاکمیت جدید و یکدست

سخنرانی بسیار قدرتمند در آغاز ریاست جمهوری

 ایجاد اتحاد در داخل 

ترسیم نقشه راه آینده برای افکار عمومی

ترسیم راه های تامین منافع ملی آمریکا و آمریکاییان

ایجاد امید به زندگی بهتر برای آمریکایی ها

آمریکایی ها از استراتژی های اصلی ترامپ و تیم او برا آمریکایی ها در داخل و در بیرون بطور خلاصه آگاه هستند

آمریکایی ها با نقشه ترامپ و هزینه هایی که در چهار سال آینده خواهند پرداخت آشنا شده اند

هزینه فایده ها را می توان سنجید

ج - حرکت برای مقابله با کانون های قدرت و اغتشاش:

نقشه راه ترامپ برای مقابله با کانون های قدرت و اغتشاش در جهان آماده است

تیم ترامپ یکدست و آماده است

زمینه های اتحاد تمامی سازمان های بین المللی بر علیه ایران، بانک جهانی، آی اف تی اف، انرژی اتمی، شورای امنیت، و … آماده است

آمادگی همکاری تمامی کشورهای اروپایی و عضو ناتو با هرگونه عملیات نظامی بر علیه ایران

آماده مذاکره با پوتین

تحمیل فشار مالی و سرمایه های دلاری به چین در صورت عدم همکار ی با آمریکا

ایجاد اتحاد در میان کشورهای عربی بر علیه ایران

عدم مخالفت رهبران کشورهای عربی با حمله به ایران

اجازه استفاده از قلمروهای زمینی، دریایی و هوایی کشورهای عربی بر علیه ایران

ایجاد ترس در میان همه کشورهای منطقه و اروپا درباره توان حملات موشکی ایران (توان حمله موشکی دوربرد ایران و فوق صوت ایران)

چ - داخل ایران:

اقتصاد فروپاشیده است

تورک غیر قابل کنترل است

فساد ها بخاطر ترس از آینده تاریک، در لایه های مدیریتی ایران در تمامی سازمان ها و نهاد رو به گسترش است

توان اعمال کنترل و سانسور از طرف رژیم بسیار کاهش یافته است

در داخل نیروهای وفادار به رژیم شکاف های بزرگی رخ داده است

جناح های رژیم همدیگر را متهم کرده اند و می کنند

مشروعیت زدایی از جناح های رژیم از رسانه های نیمه رسمی

مخالفت های پی در پی با پیام هایی صلحی که پزشکیان می فرستد 

ایرانیان به دو طبقه بسیار فقیر و بسیار ثروتمند تقسیم شده اند

طبقات فقیر آماده مرگ و کشتار و غارت طبقات ثروتمند هستند 

طبقات ثروتمند آماده فرار از ایران، با آغاز موج جدیدی از عصیان های اجتماعی هستند

زنان، دانشجویان، کارگران، بازنشستگان، بازاریان، معلمان آماده خیزش هستند

بانکها و موسسات مالی نیمه مستقل و به ظاهر مستقل ورشکسته شده اند

خزانه دولت خالی است

دولت توان تامین حقوق ماهیانه کارمندان و نظامیان و قوای مسلح خود را ندارد.

دولت ایران مجبور است تن به افزایش قیمت فرآورده های انرژی و مواد مورد نیاز روزانه مردم بدهد تا بتواند حقوق ماهیانه نظامیان و کارمندانش را بدهد

روحانیت و مذهب توان و کارکرد تاریخی اجتماعی خود در کنترل مردم و جوامع را از دست داده است

رهبران جدیدی در میان ملل در ایران ظهور و نمود یافته و هدایت افکار عمومی را از دولت، نهادها، دانشگاه ها، رسانه ها، روحانیت، گرفته اند

انواع شکاف ها و شکست های گسیل های اجتماعی و ملی در ایران رخ خود را بطور گسترده و عمیق نشان می دهند.

ایران، علاوه بر شکاف های طبقاتی و صنفی، با شکاف های ملیف فکری و سیاسی، حقوقی آشکاری روبرو است.

ایران علنا و در سال های گذشته با شکاف و گسل های عمیق و متضاد فارس ها، و ملل تورک آزربایجان، تورکمن صحرا، قشقاییستان، خراسان، عرب ها، بلوچ ها، کردها، لورها، بختیاری ها، گلیک ها، مازنی ها، و … رو برو شده و زیسته اند.

شکاف های ملی در ایران طبیعی و تاریخی هستند که با زور سرنیزه و اعدام در نود سال گذشته با سریشم ایرانیت به هم چسبانده شده بودند.

شکاف های ادیان و مذاهب، بی دینی، سکولاریسم، … عمیق تر شده اند.

اخلاق، دین و دینداری، ایمان، سرمایه های اجتماعی، تحکم خانواده، وفاداری، اعتبار قانون، و … از بین رفته اند.

چه در داخل و چه در بیرون از ایران، اپوزیسیون، به دو بخش ایرانی و ضد ایرانی تقسیم شده اند.

اپوزیسیون، از مخالفت با رژیم عبور کرده اند

اپوزیسیون طرفداران ایران طرفدارن اندکی در ایران دارند.

شعارها، خواست ها، حقوق مورد نظر اپوزیسیون ایرانی طرفداران چندانی ندارند و جذاب نیستند. 

افکار و برنامه ها و شعارهای اپوزیسیون ایرانی عقب مانده هستند.

 افکار، شعارها، سیاست ها، استراتژی های ایرانگرایان همه گیر و اینکلوسیو نیستند. 

گفتارف برنامه ها، شعارها، حقوق مورد نظر اپوزیسیون ایران خواه نه تنها دربرگیرنده همه ملل در ایران نیستند بلکه مخالف پرور و گریزاننده هم هستند.

البته در اپوزیسیون ایران، احزابی با نام ایران و برای ایران وجود دارند. اما منظور آن ها از ایران و برای ایران، ملل تورک، عرب، بلوچ، کرد، لور، گیلک، مازنی و … نیستند. ایران آن هاف ایرانی فارسی و برای فارس هاست.

در میان اپوزیسیون ضد ایران، بخشی متمایل به حفظ ایران با تغییرات عمیق حقوقی، سیاسی، مدیریتی، جغرافیایی، ملی، زبانی، مالی-پولی، اداری و در کل مرکز گریز هستند.

در میان اپوزیسیون ضد ایران تمامی احزاب و جریان ها از نام ایران و فارس متنفر هستند. هیچ حزبی و حجریابی نام ایران را حمل نمی کند.

اپوزیسیون های ضد ایران بر روی هویت سیاسی، حقوقی، ملی، جغرافیایی، تاریخی، و مدیریتی مستقل ملی ملت خود تاکید می کنند.

اپوزیسیون های ضد ایران بر جدایی ملت و مملکت خود از ایران تاکید می کنند.

از نظر آماری هم اپوزیسیون های ضد ایران بیشترین نفوذ را در میان ملل در ایران سیاسی دارند.

اپوزیسیون های ضد ایران برعکس اپوزیسیون طرفدار ایران-فارس، از نظر سیاسی، حقوقی، اندیشه، رفتار، مدرن بودن، و … نوآور، جسور بوده، ریسک پذیر و آماده همکاری با نیروهای پیشرو جهانی هستند.

پ - تیم دونالد ترامپ از گسل ها و شکاف های اجتماعی طبیعی و مدیریتی و اداری ایران بیشترین بهره برداری را خواهد کرد.

دموکراسی خواهان آماده همکار با ترامپ هستند.

آزادی خواهان آماده همکار با ترامپ هستند.

زنان و طرفداران حقوق و آزادی های زنان و دختران آماده همکار با ترامپ هستند.

طبقه فقیر، بیکاران، بازنشستگان، معلمان، دانشجویان، بازاریان و حتی بخش مهمی از کارمندان دولت هم آماده همکار با ترامپ هستند.

کسانی که در سالهای گذشته مال و اموالشان را باخته اند، آماده همکار با ترامپ هستند.

ملل تورک آزربایجان، تورک قشقایی، تورک تورکمن صحرا، تورک خراسان، عرب، بلوچ، کرد، لور، گیلک، مازن، طالش و … هم که در نود سال گذشته محروم از حقوق انسانی، ملی و … بودند و توجهی به خواست های ملی آن ها نمی شد هم آماده همکار با ترامپ هستند.

ایران نمی تواند با طرح اتهام بر علیه رهبران این شکاف ها و گسل های اجتماعی آن ها را کنترل کرده و از همکاری با کادر ترامپ منصرف بکنند.

اما تیم ترامپ می تواند با دامن زدن بیشتر به این شکاف ها و گسل های اجتماعی، بر روند تغییر رژیم در ایران تاثیر زیادی بگذارد.

ف - آینده ایران در دوران دونالد ترامپ:

صلح با آمریکا: احتمال صلح ایران و امریکا و تن دادن ایران به تمامی خواسته های آمریکا محتمل تر از بقیه احتمالات است.

جنگ در بین ایران و آمریکا: این احتمال بسیار ضعیف است و تمامی جناح های رژیم مخالف جنگ هستند اما از جنگی رخ بدهد، ایران بسیار تخریب خواهد شد. زیرساخت های بخصوص مرتبط با نظامی، نفت، بنادر، فرودگاه ها و … از بین خواهند رفت.

جنگ محدود ایران با اسرائیل: مانند دور اول موشک پرانی ایران به اسرائیل بسیار محدود خواهد بود. با این جنگ محدود، تمامی منابع و مخازن و انبارهای موشکی، کارخانجات، و همچنین مراکز مرتبط با فعالیت های اتمی ایران از بین خواهد رفت و راه را بر تسلیم راحت تر ایران هموار خواهد کرد.

مرگ یا ترور خامنه ای: خامنه ای بخاطر سیاست و شعارهایی که در این همه سال داده است، مانع عمده صلح و روابط ایران با دنیا است. برای ایجاد این همکاری و تسلیم ایران-فارس ها، برداشتن خامنه ای از قدرت یک ضرورت سیاسی و تاریخی است.

سپاه در ارتش ادغام خواهد شد و تمامی امکانات و منابع سرمایه ای سپاه از چنگ آن خارج شده، در اختیار دولت خواهد بود.

تمامی رسانه های فارسی موجود در خارج از ایران، به تبلیع بر ضد ایران مشغول خواهند شد و افکار عمومی را برای تغییر رژیم آماده خواهند کرد.

دولت ها و سرمایه دارانف به تاسیس رادیوها و کانال های تلویزیونی جدید بر علیه ایران اقدام خواهند کرد.

ملل تورک، عرب، بلوچ، کرد، لور، و … در سیاست هایی تغییر رژیم در ایران نقش جدیدی خواهد گرفت.

رسانه هایی برای این ملل تاسیس خواهند شد.

نیروهای اپوزیسیون ایران گرا و ضد ایران، در دو جبهه متمرکز و متحد خواهند شد.

دولت هایی که خواهان تضعیف یا نابودی ایران بودند، فرصت و مجالی برای بازی در میدان جدید خواهند داشت.

شکاف های اجتماعی و گسل ها پررنگ تر از گذشته رخ خودشان را نشان خواهند داد و از توان کنترل ایران و رژیم عبور خواهند کرد.

حتی اگر ایران تسلیم خواست های غرب بشود و تمامی توان های عملی و پتانسیل هایش نظامی، اتمی، موشکی، تروریستی و مالی ایران محو بشود، باز هم شکاف ها عمیق تر خواهند شد.

اجتماعات و ملل منفجر خواهند شد.

انقلاب های خوشه ای در سراسر ایران و در میان ملل تورک، عرب، بلوچ و … رخ خواهند داد.

در صورت جنگ یا تسلیم، مشروعیت و توان نظامی و اعتماد بنفس رژیم و طرفدارانش از بین خواهد رفت.

روحیه کارمندان و نظامیان و نیروهای مسلح برای دفاع از ایران و رژیم نابود خواهد شد.

فرماندهان میانی تا ارشد نظامی فراری یا پنهان خواهند شد.

توان اداره و فرماندهی و سلسله مراتبی به هم خواهد خورد.

ریزش نیروهای وفادار به رژیم و فرار آنها آغاز پایان راه رژیم خواهد بود.

طبقه فقیر، مالباخته، ستمدیده، زندان رفته، شکنجه شده، محروم از تحصیل و کار، اخراج شدگان از مشاغلی، ناراضیان از رژیم و روحانیت، ناراضیان از سپاه، بسیج و نیروهای سرکوب، و …. لات ها و لمپن ها به انتقام گیری و کشتار دست خواهند زد.

توان اراده مرکزی رژیم و اعتماد بنفس و مشروعیت اعمال زور (قانون) بشدت از میان خواهد رفت.

بطور طبیعی زاغه ها و پادگان ها به تصرف نیروهای اپوزیسیون و ملل و گسل های اجتماعی در خواهند آمد.

رژیم توانایی اعمال و تامین حداقل امنیت با تاکید بر سلاح و نیروهای نظامی را نخواهد داشت و به سمت دره سقوط حرکت خواهد کرد.

در این فرصت تاریخی اپوزیسیون های ضد ایران، دولت های ملی خود را اغ=اعلام خواهند کرد.

اپوزیسیون ها و دولت های ملی جدید، به تامین امنیت، مالکیت بر سلاح ها، تاسیس نیروهای مسلح جدید برای استفاده از سلاح و زور برای تامین امنیت و اعمال قانون روی خواهند آورد.

هر دولت ملی که بتواند حمایت های سیاسی، نظامی، مالی، اداری و … علنی دولت های خارجی بیشتری را کسب بکند، به قدرت برتر تبدیل خواهد شد. 

هر کدام از این ملل و دول جدید بتوانند سریعتر سازماندهی و مجهز شده، حمایت خارجی بیشتری جذب بکنند، سرزمین های بیشتری را به خود الحاق خواهند کرد.