دانشگاه یک بنگاه مصرفی است

 

دانشگاه یک بنگاه مصرفی است

دوستی نوشته: نمی دانم چرا در ایران بیش از سیصد و پنجاه دانشگاه موجود است. در حالی که بزرگترین کشورها کمتر از ایران دانشگاه دارند.

پاسخ من:

 دانشگاه در ایران یک موسسه و بنگاه فروش محصولات خارجی غیر قابل مونتاژ در ایران است. دانشگاه در ایران، همانند هر بنگاه دیگری، برای عرضه چیزی به نام "دانش" در "دانشگاه" (مانند بنگاه املاک) است. 

یعنی، دانشگاه محل عرضه محصولی شیک و باکلاس به متقاضیان علاقه مند به این محصول است. 

ارزش دانش در ایران، ارزش ذاتی و بخاطر نوآوری، تولید فکر، تولید یک محصول یا افزایش ارزش فراورده، یا بهبود کیفیت محصول نیست بلکه برای ایجاد یک نوع حس برتری، رضایت خاطر و تبختر‌ اجتماعی نسبت به کسانی است که آن کالا را ندارند. 

داشتن عنوان دانشگاهی در ایران، مانند خرید و داشتن یک مارک خارجی بسیار گران قیمت است. مانند خرید یک اتومبیل بسیار گران است تا با آن در میان همشهری‌هایی که آن را ندارند، پز داده و از این که من دارم و دیگران ندارند، لذت ببرد. 

تنها یک احتمال دیگر در باره دانشگاه هست که علاوه بر افتخار و رضایت خاطر، در میان فامیل و دوستان و اجتماع، ممکن است راه را به استخدام و نوکری دولت در ادارات هم باز بکند.

 فرق بنگاهی به نام دانشگاه با کارخانه در تولید یک کالا در ایران این است که می‌توان یک کالا را در ایران مونتاژ کرد ولی محصولی که دانشگاه های ایران عرضه می کنند، قابل مونتاژ یا افزایش کیفیت نیست و مصرفی جز پز دادن ندارد.

این مورد بخصوص در رشته های علوم انسانی، بیش از بقیه رشته ها قابل احساس است. 

حال سخن این است که چرا مردم برای خرید این محصول از بنگاه دانشگاه، سال‌ها از عمر خودشان را تلف می کنند؟ 

پاسخ این است که: مردم حاصرند، برای هر چیزی، هزینه ای پرداخت بکنند. همان طور که برای خرید یک تابلو نقاشی مانند مونالیزا که دردی از آن‌ها را دوا نمی کند، حاضرند صدها بلکه هزاران میلیون دلار  بپردازند تا آن را بدست آورده و احساس رضایت و شادی درونی بکنند، نیاز برای بدست آوردن یک عنوان دانشگاهی برای ایرانیان هم همان معنی و احساس را دارد. 

منتهی پول لازم برای خرید و احساس رضایت چنان تابلوهایی را ندارند، توانشان به خرید مدرک دانشگاه می رسد.

انصافعلی هدایت

تورنتو - کانادا

01.04.2023