رکود اقتصادی و فروپاشی نظام از درون

مقدمه ای به "دیالوگ" هفتم "اپریل" 2018

انصافعلی هدایت

با استناد به آمار و ارقام منتشره و با توجه به گفته هایی مقام های حکومتی در ایران، بنظر می رسد که "رکود" عمیقی بر اقتصاد ایران حاکم شده است. در سال های اخیر، هزاران کارخانه و کارگاه بسته شده اند. صدها هزار فرصت کار و اشتغال از بین رفته است. مردم روز به روز فقیرتر می شوند و جان به لب شده اند.

سیاست های مالی-پولی و اقتصادی دولت، راه را بر چپاول هر چه بیشتر دارایی های مردم از طریق موسساتی "خودی" که با مجوز و تظمین های بانک مرکزی و دولت به کار پرداخته بودند، باز شده است. نه تنها این موسسات وابسته به آقازاده های حکومتی و سپاه، هزاران میلیارد تومان از پول مردم را دزدیده و از کشور خارج کرده اند، بلکه بانک های رسمی هم ورشکست شده اند.

به گفته کارشناسان اقتصادی که در برنامه های گذشته "دیالوگ"  شرکت کرده بودند، علاوه بر ورشکستگی بخش خصوصی در  صنعت و ساختمان سازی، موسسات اعتباری و مالی در ایران، "دولت ایران" هم ورشکسته شده است.

اقتصاددانان معتقدند که رکود اقتصادی، نمی تواند تداوم یابد و باید از این راه یک طرف ورشکستگی خارج شد. خروج از چنین بحران عمیقی، در نظام های دموکراتیک، کم هزینه تر است . با برکناری یک دولت و بر روی کار آمدن دولت دیگری، میسر می شود و سیاست ها اقتصادی و اجتماعی بشکل گسترده ای تغییر می کنند.

اما در کشورهای تمامیت خواه و غیر دموکراتیک، این تغییراتی که فرزند رکود اقتصادی هستند، می تواند به سقوط نظام سیاسی برای برون رفت از بحران هم منجر شود.

در چنین حالتی باید پرسید که:

بسیار از مردم تمایل دارند که این رژیم فرو بپاشد. آیا رکود حاکم بر اقتصاد، می تواند دفتر و دستک این رژیم را برچیند؟

عمق رکود اقتصادی در ایران چقدر است؟

کدام بخش های اقتصادی ایران سخت تحت تاثیر رکود اقتصادی هستند؟

آیا رکود اقتصادی حاکم طبق سیاست های کنونی، عمیق تر هم خواهد شد؟

آیا راحلی وجود دارد که مسئولان ایران بتوانند از فروپاشی کامل نظام سیاسی حاکم جلوگیری بکنند؟

این رکود، چه تاثیرهایی بر زندگی مردم کوچه و بازار جامعه خواهد گذاشت؟

شما برای برون رفت از این رکود چه راه حل های ی دارید؟

آیا این رکود اقتصادی تنها تاثیرات اقتصادی و سیاسی خواهد داشت یا در سطوح اجتماعی، اخلاقی، دینی، روابط اجتماعی،  اعتماد بین اقشار مختلف مردم و همچنین اعتماد بین ملت با دولت هم تاثیر خواهد گذاشت؟

این رکود بر روابط بین الملل ایران با دیگر کشورها چه از نظر سیاسی و چه از منظر اقتصادی، کدام تاثیرها را خواهد گذاشت؟

آیا ایران همچنان خواهد توانست تا به حمایت از تروریسم بین الملل و دخالت در امور داخلی دیگرکشورها ادامه بدهد؟

حسن روحانی؛ تلاش می کند که بودجه نهادهای دینی و حوزه های علمیه را دلیلی بر ورشکستگی اقتصادی ایران نشان بدهد.  آیا واقعا بودجه نهاد دینی چنین حجمی و سنگینی ای را بر

اقتصاد ایران تحمیل می کند؟

برای بررسی این موضوع در "دیالوگ" امشب، از آقایان:

دکتر محمد حسین یحیایی؛ دکترای اقتصاد

دکتر هوشنگ امیر احمدی؛ دکترای برنامه ریزی توسعه اقتصادی

 اسفندیار خلف؛ کارشنای اقتصاد سیاسی

و  فرامرز بختیار؛ دبیر کل حزب اتحاد بختیاری لرستانات

دعوت کرده ایم که در پانل امشب شرکت بفرمایند.

سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ۲۶۰ میلیاردتومان
وزارت جهاد کشاورزی ۱۶۷ میلیاردتومان
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماع ۱۶۲میلیارد تومان
سازمان اورژانس ۱۵۰ میلیارد تومان
سازمان بازرسی کل کشور ۱۲۸ میلیارد تومان
جمعیت هلال احمر ۱۲۵ میلیارد تومان
وزارت صنعت،معدن و تعاون ۹۷ میلیارد تومان
وزارت راه و شهرسازی ۸۱ میلیارد تومان
سازمان محیط زیست ۵۷ میلیارد تومان
ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز ۴۲ میلیارد تومان
سازمان غذا و دارو ۳۳میلیارد تومان
سازمان امور شهرداری ها و دهیاری های کل کشور ۲۱ میلیارد تومان
برنامه تامین دارو ۱۶میلیارد تومان
سازمان امور دانشجویان ۱۱میلیارد تومان
سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور ۱۱ میلیارد تومان
جمع کل بودجه چهار وزارتخانه و یازده سازمان 1.341 هزار میلیارد تومان است.
در حالی که  بودجه چند حوزه علمیه و سازمان های وابسطه به روحانیت:
مرکز خدمات به روحانیون و طلاب ۶۰۰ میلیارد تومان
شورای عالی حوزه های علمیه ۴۴۰ میلیارد تومان
جامعه المصطفی العالمیه ۳۰۰میلیارد تومان
حق بیمه طلاب و روحانیون غیرشاغل ۲۹۶میلیارد تومان
شورای سیاست گذاری حوزه علمیه خواهران ۲۵۸ میلیارد تومان
نهاد رهبری در دانشگاه ها ۱۲۹میلیارد تومان
شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی ۴۷ میلیارد تومان
مجمع جهانی اهل بیت ۴۷ میلیارد تومان
صندوق توسعه فرهنگ قرآنی ۴۰ میلیارد تومان
مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی 37 میلیارد تومان
نشر آثار امام خمینی ۲۶میلیارد تومان
راهیان نور 22 میلیارد تومان
آستان مقدس امام خمینی ۱۸ میلیارد تومان
ستاد اقامه نماز ۱۸میلیارد تومان
مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی ۱۶ میلیارد تومان
مراسم ارتحال امام ۹ میلیارد تومان
بودجه شانزده مرکز دینی و مرتبط با روحانیت 2.300 میلیارد تورمان است. یعنی تطمیع روحانیت حکومتی، حدود 1.72 برابر چهار وزارتخانه و یازده سازمان مهم هزینه صرف می شود.