ملتی که برای حقوقی بجنگد، دارای حقوق می‌شود، ملتی که نجنگد، فاقد حقوق است

 

ملتی که برای حقوقی بجنگد، دارای حقوق می‌شود، ملتی که نجنگد، فاقد حقوق است

ا

بسیار ممنونم از تبریکتان. 

من، هیچ‌ توقعی از  پزشکیان ندارم. او پزشکیان و رئیس جمهور ایران و حامی منافع دولت پانفارس محور است.

پزشکیان، نه فعال ملی است، نه میللتچی، و نه پان‌تورک معتقد به تامین و تظمین منافع ملی تورک‌ها است.

لذا پزشکیان نمی تواند در درون سیستم ضد ملل تحت اشغال در ایران، به تنهایی کاری بکند.

او یا باید سیستم حاکم در ایران را از "نو بسازد" که انقلابی بسیار مدرن و مهم خواهد بود یا باید در درون همین سیستم هضم شده و با سیستم موجود همراه بشود که به نظر می‌رسد، چاره ای هم جز همراهی با سیستم حاکم نخواهد داشت.

ولی امیدوارم که ملل حاشیه، در پسا انتخاب پزشکیان، به خودشان، به توان و پتانسیل‌های خود و قدرت حاصل از اتحادشان و پتانسیل‌های همکاری در میان ملل خودشان آگاه بشوند.

امیدوارم که ملل پیرامون، به فکر و عمل ایجاد مرکز فکری و فرماندهی واحد (در تبعید) برسند.

امیدوارم ملل تحت اشغال فارس-ایران بتوانند بعد از یکصد سال فرصت سوزی، به مرحله فرصت سازی و استفاده از فرصت‌های خودساخته، دشمن ساخته و فرصت‌های ساخته شده بین‌الملی در بحران‌ها واقف شده باشند.

امیدوارم که ملل مستعمره فارس-ایران بتوانند فرصت‌های خودساخته و دشمن ساخته را در مسیر منافع ملی ملل خود مدیریت بکنند.

 "مدیریت فرصت‌ها" موضوع بسیار مهمی است که در آن بسیار ضعیف هستیم و دشمن می تواند ما را در عدم استفاده از  فرصت‌ها مدیریت بکند.

امیدوارم که ملل ممنوعه بتوانند بر اساس رویاهای ملی خود و بر اساس آنچه ملل خود را لایق  آن‌ نوع از زندگی، رفاه اجتماعی و فردی می دانند و می خواهند و بر اساس شناختی که از خودشان و لیاقت‌هایشان دارند، به سمت اداره و مدیریت زندگی ملی خیز بردارند.

امیدوارم که این ملل در اسارت یکصد ساله، با توان و پتانسیل‌های ملی خود و ملل همرزم آشنا شده، به توانایی‌های خودشان ایمان بیاورند و برای حقوقی که خودشان را لایق زیستن آن حقوق تصور می‌کنند، بجنگند.

 چون، هیچ کسی و هیچ ملتی، هیچ حقی ندارد الا آن که برای آن حق یا حقوقی که خودش را لایق زیستن آنها می داند، جنگیده باشد. 

داشتن دولت ملی، حاکمیت ملی و مستقل، آزادی، رفاه، امنیت و ‌... حقوق مادر زادی افراد و ملل نیستند.

یعنی، باید برای بدست آوردن و زیستن آن‌ حقوق ملی و فردی جنگید و برای جنگیدن باید قدرتمند شد. 

کسان و مللی که فاقد قدرت و اراده جنگیدن هستند، نمی توانند بجنگند و ملل یا کسانی که نمی جنگند، حقوقی را بدست نمی آورند و محافضت نمی‌کنند.

 چرا که حقوق را صاحبان قدرت، برای مدیریت ضعفا می‌نویسند تا به ضعفا نظم و انتظام بدهند.

یعنی اگر فردی یا ملتی می‌خواهد حقوقی را داشته و بر اساس آن‌ها زندگی بکند، باید مسلح به ایدیولوژی و مسلح به سلاح‌های زمانه باشد.

حقوق، در سایه سلاح و شهامت جنگیدن بدست می آید و تامین تظمین می‌شود.

نتیجه:

لوله تفنگ‌ها، مسیر بدست آوردن و همچنین راه از دست دادن حقوق ملی و فردی است.

انصافعلی هدایت