برای همین، خامنه ای، بخش مهمی از سخنان خود را برای آرام کردن مردم، بر اقتصاد، ایجاد اشتغال، و سرمایه گذاری متمرکز کرده بود.
با توجه به این موضعگیری خامنه ای این سوال ها مطرح می شود که:
وضعیت کنونی و واقعی اقتصاد ایران را (به دور از تعصب ها و مخالفت ها با ایران و رهبران رژیم) چطور می بینید؟
آمارهای اقتصادی از یک طرف و شورش های اجتماعی از طرف دیگر، به شما چه می گویند؟
آیا خود ایران سرمایه و امکانات لازم برای رونق اقتصادی را در داخل داراست؟
سیاست های اقتصادی در ایران بعد از جنگ و بخصوص در دولت روحانی بر اساس کدام مکتب اقتصادی به پیش می رود؟
آیا امکان دارد و در چه ظرایطی، در این سیستم اقتصادی، وضعیت اقتصاد از شرایط کنونی، به وضعیت ایجاد اشتغال، جذب سرمایه و تکنولوژی های مدرن و پیشرفته برود؟
وقتی که سیاست های کلان کشور در دست خامنه است و خامنه ای در همشن شهر قم، یا توهین به رهبران . ملل کشورهای عربی، عرب ها را "خر پول" می نامد و از طرف دیگر، "شورش در بحرین را حق مردم بحرین می داند"، به آمریکا و اروپا حمله می کند، آیا می توان انتظار داشت که سیاست های کلان اقتصادی ایران تغییر جهت داده و سرمایه های خارجی را جذب کند؟
اگر فکر بکنیم که خامنه ای بخاطر منافع ملت، یک چرخش 180 درجه ای می کند و از گذشته و شعارهای خود عدول می کند و با دنیا و بخصوص با غرب، رابطه بهتری بر قرار می کند، چقدر طول می کشد تا سرمایه و تکنولوژی به ایران جذب شده و به ایجاد اشتغال و رفاه منجر شود و نتیجه بدهد؟
چه موانع حقوقی، سیاسی و نبود اراده واقعی بر سر راه جذب سرمایه های خارجی در ایران موجود است؟
آیا ایران می تواند روی تکنولوژی های مدرن و سرمایه گذاری چین و روسیه، حساب باز بکند؟
آیا هند می تواند نقش مهمی در اقتصاد ایران بازی بکند؟
قرارداد 5 میلیارد یورویی ایتالیا با ایران را چطور می بینید؟
من در این "دیالوگ" تلاش خواهم کرد تا پاسخ این قبیل سوال ها را از آقایان
1. دکتر محمدحسین یحیایی؛ دکترای اقتصاد و تورک
2. دکتر شهسوار کریم زاده؛ دکترای اقتصاد، استاد دانشگاه در انگلستان و بلوچ
3. دکتر جهانگیر لقایی؛ اقتصاددان در آلمان و فارس
4. دکتر رضا پرچی زاده، دانشجوی دوره دکترا در آمریکا و فارس
بگیرم.
No comments:
Post a Comment