ENSAF

هر شئین دئیشمه‌سی بیر اینقیلابا باغلی دیر میللتچی گورونن دوستلاردان بیری، یازمیش: آزربایجانلی و تورکلرین حتتی چالیشقاتلارین بیل یوزده دوخسان دوققوز آرتی دوخسان دوقوز فاییزی ایرانچی و فارسچی دیرلار.  بو دوستوموز، بو رقمه دایاناراق قئسسا بیر آچیقلاما دا آرتیرمیش دیر. من یازدیم:   لوطفن علمی و تحقیقی آمارلار اولمادان، بئله تحلیل‌لری‌   یایمایئن. بیلیرم کی اورگیز یانیر و بیر ایش گورمه‌یه چالئشئرسیز آمما بو یولو دئییل.   نییه؟  چون، بوجو آمارلار و آچیقلامالار، اینسانلاری و بعضی چالیشقانلاری بئله سوست ادر.  بعضی ساده دوستلار دییرلر کی اگر بیز چالیشاق‌دا چالیشماساق‌دا، اگر هئش بیر شئی دئییشمییه‌جک، داها نییه چالیشاق.  یانی، بئله سوزلر، اومودو اولدورر. چالیشمالارا ضرر زییان وورار. اینسانلاری یولدان آزدیرار و دئییشم ایمکانی دوشونجه‌سیندن اوزاقلاندیرار. عاینی حالدا، دوشمن ده بو تبلیغاتدان بیزیم ضیددیمیزه ایستیفاده ادر. دوغرو دور. من‌ده ایللر اونجه، گوناز‌تی‌وی دن، بو آجی سوزو دفعه‌لرجه دئمیشم و سونرالاردا یوزلر کره یازمیشام کی ایران آدلی سیاسال وارلیقدا، فا...

آینده سیاسی ایران و نيروها نيابتى  خود .   دیدار امشب با استاد انصافعلى هدایت خبر نگار  و پژوهشگر امور  سیاسی جغرافيا موسوم به ایران  https://youtu.be/mSD3t2mA8yk?si=qtk-_641RPNRZYEP

عشق و زندگی استثنائی در تقابل با سرما و تاریکی مطلق است  کاش بشود و بتوانیم واقعا همان گونه زندگی بکنیم که هستیم.  متاسفانه، اغلب انسان‌ها، چند جور زندگی دارند. زندگی‌های بسیار متضاد و ضد هم.  یکی از آن زندگی ها، زندگی‌ای است که در جلو دید و قضاوت دیگران است. این زندگی نمایشی و نمایشگاهی، اغلب آن چیزی است که دوستش نداریم و ندارند ولی خودشان و خودمان را مجبور و محکوم به چنان زندگی مصنوعی دردآور می کنند و می‌کنیم.  دوست من، ممنونم که یک بار دیگر، زبان تو، نوشته تو، کلمه‌هایت و جمله هایت، جلوه های مختلف زندگی را بر روی من گشود و خاطر نشان کرد که باید با خود حقیقی خود کنار بیاییم و با خود حقیقی خود آشتی بکنیم.   وگرنه، زندگی، جز رنج و درد در کنار دیگران و زندگی برای دیگران، معنایی نخواهد داشت. سخنان تو، شبیه شعر است. شاید هم، خود شعر است.  ولی زندگی، یعنی رنج و سختی و تاریکی‌. باید بدانیم که تمامی جهان، با سردی و تاریکی و سیاه چاله محاصره شده است.  اگر اینجا و آنجا، نوری، ستاره‌ای، ماهی، سیاره‌ای، کهکشانی و زندگی محدودی هست، همه، یک فرصت کوتاهی در دل تاریک...

زندانی به وسعت توهم آزادی  این تصویر، یکی از بهتربن تصویر هایی که شستشوی مغزی-آموزشی انسان مدرن تحت اداره حاکمیت و دولت ها را نشان می‌دهد، است.  چرا که چهانی که من و تو و ما می شناسیم، با مشاهده مستقیم و تجربه شخصی خود ما بدست نمی‌آید.  بلکه از طریق آموزش‌های رسمی و غیر رسمی، رسانه‌های مورد حمایت و نیاز دولتمردان، سیستم اداری و بروکراتیک و صاحبان قدرت و ثروت تولید و ارائه می‌‌شود تا اهداف، خواست‌ها و منافع آن‌ طبقه‌های حاکم و مسلط را تامین و تضمین بکند. لذا روشنفکری با تحصیل و خواندن کتاب حاصل نمی شود.  چرا که روشنفکری، یک پروسه است که از آبره باریکه نقد و گسست از منافع صاحبان قدرت باز می‌شود و به آزادی می رسد. آزادی جز راه خروج از سلطه صاحبان قدرت امکان پذیر نیست. تصور آزادی در جوامع و برای انسان‌هایی که به یکی از اجزای طبقات حاکم بدل شده‌اند، توهم مطلق است. برای این که به شناخت روشنفکرانه برسیم، باید بتوانیم از زندانی که سیستم‌های حاکم ساخته و ما را در درون آن زندانی کرده اند، راهی به بیرون بزنیم. آزادی در پایان این مسیر است. آزادی با بازسازی ذهن و معلومات ما توسط ...

چطور می‌توان از قالب‌بندی شستشوگران مغزی-آموزشی بیرون جهید؟ شستشوی مغزی-آموزشی، قالب بندی رفتار اجتماعی است. شستشوگران معزی مدل رفتاری دلخواه خود را به اجتماع مورد نظر تحمیل می‌کنند. آن اجتماع، وقتی در شرایط خاصی به شستشوی مغزی-آموزشی تن داد و تسلیم شد، رفتارش در راستای اهداف شستشوگران معزی خواهد بود.  تنها راه برون رفت از این محیط شستشوی مغزی-آموزشی انقلاب بر علیه آن است. باید بر علیه تمامی عادت‌ها و آموزش ها، اقدام کرده و ضد ان رفتارهای عادت شده را انجام داد. انصافعلی هدایت 24 Sept. 2024

 دیوار چین، یکی از دروغ‌های جهانی است با یک نمونه از شستشوی مغزی-آموزشی از طریق نهادهای رسمی بین المللی آشنا بشوید.  همه دولت‌ها و قدرت‌ها، بر اساس نیازهای خود دروغ می بافند و ملل و انسان‌ها را مجبور به پذیرش دروغ‌هایشان می‌کنند. تنها افراد خیلی باهوش و منتقد می توانند از تله شستشوی مغزی-آموزشی دولت‌های مستقر رها و آزاد بشوند. انصافعلی هدایت 

راه‌کارهای توسعه و رفاه همه ملل در ایران خواست‌هایی که می توان از دکتر مسعود پزشکیان به عنوان رئیس‌جمهور و انسان تورک آزربایجانی مطرح کرد. بیر - آموزش زبان تورکی و آموزش به زبان تورکی ادبی و مورد قبول تمامی دولت های تورک، در تمامی سطوح آموزشی، از مهد کودک گرفته تا دکترا. ایکی - آموزش اجباری زبان تورکی ادبی به تمامی کارکنان دولت در استان‌ها، شهر و مناطقی که تورک‌ها در آن‌جا زندگی می کنند تا از پیشداوری و ذهنیت تحقیری و تبعیض‌گرا جدا شده، در سایه این آموزش اجباری زبانی، به احترام به ملت‌ها و زبان‌ها مجبور بشوند تا از اعمال سیاست‌های تبعیضی و تحقیری دوری گزینند. اوچ - آموزش اجباری یک زبان ملی-منطقه ای به اهالی و دست‌اندرکاران رسانه‌هایی مانند رادیو، تلویزیون، روزنامه‌ها، مجلات و خبرگزاری‌ها، خبرگزاری‌های اینترنتی و آنلاینی که از دولت یا سازمان‌های دولتی بودجه یا آگهی تبلیغاتی دریافت می کنند‌. تا آن‌ها با آشنایی با یک زبان، با واقعیت وجود و هستی ملت، زبان، فرهنگ و تاریخی به غیر از فارسی آگاه شده و زیست بکنند تا بدین ترتیب، از حقوق و خواست آن ملل غیر قابل مشاهده توسط فارس‌ها، آگاه و دفاع ب...

 زندانی به وسعت توهم آزادی  این تصویر، یکی از بهتربن تصویر هایی که شستشوی مغزی-آموزشی انسان مدرن تحت اداره حاکمیت و دولت ها را نشان می‌دهد، است.  چرا که چهانی که من و تو و ما می شناسیم، با مشاهده مستقیم و تجربه شخصی خود ما بدست نمی‌آید.  بلکه از طریق آموزش‌های رسمی و غیر رسمی، رسانه‌های مورد حمایت و نیاز دولتمردان، سیستم اداری و بروکراتیک و صاحبان قدرت و ثروت تولید و ارائه می‌‌شود تا اهداف، خواست‌ها و منافع آن‌ طبقه‌های حاکم و مسلط را تامین و تضمین بکند. لذا روشنفکری با تحصیل و خواندن کتاب حاصل نمی شود.  چرا که روشنفکری، یک پروسه است که از آبره باریکه نقد و گسست از منافع صاحبان قدرت باز می‌شود و به آزادی می رسد. آزادی جز راه خروج از سلطه صاحبان قدرت امکان پذیر نیست. تصور آزادی در جوامع و برای انسان‌هایی که به یکی از اجزای طبقات حاکم بدل شده‌اند، توهم مطلق است. برای این که به شناخت روشنفکرانه برسیم، باید بتوانیم از زندانی که سیستم‌های حاکم ساخته و ما را در درون آن زندانی کرده اند، راهی به بیرون بزنیم. آزادی در پایان این مسیر است. آزادی با بازسازی ذهن و معلومات ما...

  پانفارس‌های پان‌ایرانیست زبان و فکرها را "زننده و مستهجن " می‌دانند ممنوعیت اسامی مستهجن، محملی برای مخالفت با نام‌های تورکی، عربی و تاریخی ملل غیر فارس زبان است دوست عربی، عکس یک سنگ قبر یک عرب را منتشر کرده و خواسته است، بدان وسیله نشان بدهد که وقتی انسان‌ها، در اجتماع بسته، شستشوی مغزی-آموزشی می شوند، به چه حقارت های تن می دهند تا شبیه گروه‌ها مافیایی و توده ها و زبان حاکم بشوند تا شاید به نان و نوایی برسند. اما نگاه و تحلیل من (انصافعلی هدایت) از این دوست ارجمند عربم، متفاوت است.  به عقیده من، این نوع از اسامی (جاسم کُس‌لیس) تنها برای تحقیر رسمی و اجتماعی نام‌های اجباری دولتی و فارسی، بعد از دوره رضاه شاه و برای تحقیر او و قوانین اجباریش، در ممالک محروسه تورک‌ها رایج شده است. می دانیم که از انقلاب سال پنجاه هفت، مخالفت با نام‌های حاکم در فرهنگ ایران دوره پهلوی، بسیار رایج شد و در این دوره جدید از ایران جدید، به تحقیر  نام‌ها آن دوره پرداختند.  وقتی جمهوری اسلامی فارسیستان، اسلام، مسلمانی و شیعه را به گنداب کشید، مردم برای تحقیر این جمهوری فارس‌ها و قوانین آن، ب...