حقوق بشر و حق نبرد با اشغالگران : آذربایجان در اشغال احزاب مسلح کرد
حقوق بشر و حق نبرد با اشغالگران : آذربایجان در اشغال احزاب مسلح کرد
کردها برای چه آذربایجان را اشعال کرده بودند؟
انصافعلی هدایت - گوناز تی وی
یادتان باشد، این ملا حسنی نبود که آغازگر کشتار در منطقه بود و بگفتار بعضی ها؛ کرد و تورک می کشت. این تهران و مرکز بود که با "حق تعیین سرنوشت ملت ها" و خواست عمومی ملت ها برای اداره سرزمین خود و تاسیس نهادهای اجتماعی خود برای تامین حقوق همه جانبه اش، مخالفت می کرد و می کند و خون ریزی می کرد و خواهد کرد
تورک و کرد را با هم دشمن نکنیم ولی باید هر حزب و تشکیلاتی، مسئولیت اعمال و رفتار خود را به گردن بگیرد و با متهم کرد طرف دیگر و مظلوم نمایی، از زیر بار مسئولیتش شانه خالی نکند؟ این شگرد، برای فریب کسانی که تاریخ را نمی دانند، کار ساز است
از طرف دیگر، در آن زمان، چرا رهبران پخته و با تجربه احزاب کرد (دموکرات و کومله) در سرزمین های کردستان نماندند؟
مگر آن ها خواهان نوعی از استقلال سیاسی یا خودمختاری یا خوگردانی و یا ... در منطقه سرزمینی کردستان خود برای نبودند؟ پس، در شهرها و روستاهای آذربایجان چه کار می کردند؟ برای گردش دسته جمعی اما مسلحانه به شهرها و روستاهای آذربایجان آمده بودند؟ آذربایجان نباید تاوان اعمال کردها را پس بدهد. مگر نه این که باید از آذربایجان در مقابل ؟اشغال نظامی توسط کردها دفاع کرد، نه اتهام زد
آیا رهبران و احزاب کرد که از پایان جنگ جهانی دوم فعال بوده و تجربه سیاسی و نظامی داشتند، چشم طمع به سرزمین های آذربایجان ندوخته بودند؟
آیا اگر احزاب کرد موفق به شکست جمهوری ضعیف اسلامی آن زمان می شدند و دولت مستقل خود را تاسیس می کردند، خاک های اشغال کرده آذربایجان را پس می دادند؟
آیا تجربه اشغال قره باغ توسط ارمنی ها در آن جا تکرار نمی شد؟
فکر می کنم، باید منصفانه اندیشیم و باید بپذیریم که فرزندان شجاع اما غیر نظامی آذربایجان قبل از این که نیروهای مسلح ایران بخود بیایند، برای آزادی وطن خود از اشغال کردهای مسلح، قیام کرده و مسلح شدند؟
این حسنی یا آذربایجان نبود که جنگ، خونریزی و اشغال را آغاز کرد. حسنی و آذربایجان از هموطنان و سرزمین هایی که احزاب کرد اشغال کرده بودند، دفاع کرد و اشعالگران را از سرزمین های مادری خود بیرون ریخت
باید قبول کرد که برای باز پسگیری سرزمین های آذربایجان در آن زمان، آن همه افراد بیگناه: زن، مرد، کودک، پیر و جوان - از دو طرف - کشته شده اند. باید تعداد کشته ها از هر دو طرف به طور دقیق معین شوند و احزاب کرد مسلح، مسئولیت کشتار و آغاز جنگ و خون ریزی در منطقه را بعهده بگیرند
باید مشخص شود که در هنگام اشغال آذربایجان توسط احزاب کرد مسلح، احزاب تا دندان مسلح کرد چه تعداد تورک و و غیر تورک را کشته اند؟
احزاب تروریست کرد، باید در همه سطوح، تمامی مسئولیت های آغازگر بحران و کشتار در منطقه را به گردن بگیرند
من (انصافعلی هدایت) از ملا حسنی حمایت نمی کنم اما تا آنجایی که می دانم، او مسئولیت اعمالش: درست و غلط را بر عهده گرفته است اما احزاب مسلح کرد، هنوز هم به نقش خود در اشعال و ادامه کشتار، اعتراف نکرده و مسئولیت ها و پیامدهای اشغال سرزمین های آذربایجان و پیامدهای خونین دفاع در مقابل اشغال و آزاد سازی سرزمین های آذربایجان از اشغال را به عهده نگرفته اند؟
احزاب کرد و رهبران آن ها فکر می کردند، چون خمینی ارتش مرکزی را از بین برده است، کردها می توانندف نه تنها کردستان را آزاد سازند بلکه می توانند بخش هایی از خاک آذربایجان را هم اشغال کرده، به کردستان ملحق سازند و کردستان بزرگ را در سرزمین های آذربایجان ما تاسیس کنند؟
آیا به جای احزاب کرد و رهبران آن ها، باید حسنی و مردم آذربایجان مسئول جنایات باشند و جوابگو باشند؟
آیا اگر حسنی نبود و به جمهوری اسلامی و خمینی اعتقاد نداشت، باید فرزندان آذربایجان در مقابل اشغالگری آذربایجان توسط کردهای مسلح، سکوت می کردند؟
آیا باید تن به اشغال می دادند؟
یا این از حقوق اولیه و انسانی فرزندان سرزمین های اشغال شده بوده و است که در مقابل اشغالگر ایستاده و او را عقب برانند و سرکوب کنند؟
آیا باید تاوان تهاجم احزاب کرد به آذربایحان را (کردها خود را به مطلومیت می زنند) مردم آذربایجان بدهیم؟
یا باید مهاجم ، اشغالگر و آغازگر جنگ خونین را محاکمه کرد؟
فکر کنم، در موضوع حقوق بشر، حق دفاع جانانه از سرزمین و هموطنان را نباید فدای رضایت احزاب کرد کنیم
اکنون که سال ها از آغاز جنگی خونین می گذرد، منافع کردها نشان دادن مظلومیت و پیدا کردن حامی در پوستین حقوق بشر است. این استراتژی مناسبی جهت سرپوش گذاردن بر جنایاتی است که آغازگر بوده اند و مسئولش هستند
منافع مردم و سرزمین اشغال شده آذربایجان توسط گروه های مسلح کرد، در سکوت یا در حمایت از اشغالگر و یا در کتمان تاریخ چند دهه قبل نیست. است؟
چرا نمی پرسیم، احزاب مسلح کرد با چه هدفی مناطق آذربایجان را و آن هم مسلحانه، اشغال کرده بودند؟ آیا می خواستند ما را هم از بند استعمار ایران آزاد کنند؟
آیا به هنگام ورود احزاب تا دندان مسلح کرد به آذربایجان، آذربایجانیان در مقابل آن ها مسلحانه ایستاده بودند؟ یا آن احزاب بدون رو به رویی با هر گونه مقاومت مسلحانه، وارد مناطق و سرزمین آذربایجان شده بودند؟
آیا نبودن مقاومت مسلحانه در هنگام آغاز اشغال آذربایجان، نشان نمی دهد که پدران ما در فکر جنگ یا خونریزی با کردها نبودند، چه رسد که به کشتار و قتل عام بیگناهان آماده شده باشند؟
آیا اشغال بدون مقاومت آذربایجان نشان نمی دهد که مردم این منطقه در صلح و صفا و آرامش بوده اند و آمادگی نظامی برای دفاع از خود و وطنشان نداشته اند و برای همین هم غافلگیر شده اند؟ اما بعدها مسلح شده و برای مقاومت و آزادی وطن، اقدام کرده اند؟
آیا طبق قوانین بین المللی ، مردم آذربایجان حق نداشتند در مقابل گروه های تا دندان مسلح کرد، به سلاح سرد و گرم مسلح شده و سرزمین های خودشان را آزاد کنند؟
در این نبرد برای آزادی وطن، طبیعتا صدها تن از هر دو طرف کشته شده اند. اما مسئول جنگ و خونریزی کسی است که دفاع می کند یا طرفی است که آغازگر و اشغالگر است؟
No comments:
Post a Comment