تابوهای رایج در ایران

آیا می توانید مهمان برنامه فردای من بوده و در باره "نتایج منفی تابوهای سیاسی در ایران" گفتگو کنید؟

تابوهایی مثل عدم تعریف کامل و جامع "ملت"، 

حقوق ملل غیر فارس،

 آموزش زبان مادری، 

عدم تحزب، 

عدم نقد ایران، مرزهای پرگهر مهمتر از حقوق انسانی ایرانیان،

 تحریف سیاسی تاریخ، 

مطلق بودن رهبر و شاه،

 محبوبیت دیکتاتوری به جای دموکراسی، 

فرار از حق تعیین سرنوشت، 

نپرداختن به وجود طبیعی فرد و وجود حقوقی او،

 عدم نقد سیاست های تروریستی ایران، 

عدم نقد سیاست های مداخله گرانه ایران در امور دیگر کشورها،

 عدم حمایت از حقوق اعراب، 

عدم گفتگو از مزایای نفت و بی بهره ماندن اعراب از نفت سرزمین شان،

 نبود اوپوزیسیون جدی در داخل و خارج، 

عدم اعتماد به ملل، 

عدم قبول حقوق ملل، 

تابو بودن سخن از ملت بودن اقوام، 

 تابو بودن اعتراف بر مهمتر بودن حقوق بشر از مرزهای ایران، 

تابو بودن مبارزه با نژادپرستی،

 تابو بودن مخالفت روشنفکران و نویسندگان با جوکسازی های و توهین به ملل،

 تابو بودن بحث های جدی،

 تابو بودن درخواست محاکمه رهبران ایران در مجامع بین المللی، 

تابو بودن نقد و بررسی نوشته شدن نژادپرستانه قانون اساسی، 

نژادپرستانه بودن متون کتاب های درسی در همه سطوح از ابتدایی تا دکترا،

 تابو بودن حمایت و دفاع حقوقی از متهمان به مجاهد،

 تابو بودن سخن گفتن از تلاش های تورکمن ها، شمالی ها، تورکان و عرب ها و کوردها برای تاسیس حکومت های مستقل یا خودمختار خود در ایران معاصر،

 تابو بودن تاریخ ملل و زبان آن ها، 
تابو بودن پرداختن به خواست های ملل،
 تابو بودن گفتگو در باره نقش مثبت رهبرانی چون شیخ محمد خیابانی و پیشه وری، 
تابو بودن پرداختن به قتل های دسته جمعی در زندان های خمینی و خامنه ای،
 تابو بودن مثبت اندیشی در رابطه با آمریکا، اسرائیل، 
تابو بودن مخالفت با چین و روسیه،
 تابو بودن پرداختن به قتل عام و اشغال سرزمین های مسلمانان تورک آزربایجان توسط ارمنی ها، 
تابو بودن یاد آوری قتل عام صدها هزار نفری تورکان آزربایجان در دوران جنگ جهانی اول در آزربایجان غربی،
 تابو بودن پرداختن به اهداف واقعی ایران از تلاش برای دستیابی به موشک ها و سلاح های هسته ای،
 تابودن بودن سخن گفتن از این که ایران به تصمیم های سازمان ملل و مجامع بین المللی تسلیم نمی شود و ملل ایرانی را به سوی جنگ می برد،
 تابو بودن سخن از زیر سوال بردن نیروهای امنیتی و نظامی ایران، 
تابو بودن سخن گفتن از میلیاردها دلار اختلاس و عدم رسیدگی به آن ها در دادگاه های علنی،
 تابو بودن سخن گفتن از علل مهاجرت ملل پیرامون به مرکز،
 تابو بودن سخن گفتن از بیکاری در پیرامون،
 تابو بودن سخن گفت از فقر روز افزون در پیرامون، 
نابو بودن سخن گفتن از علل رواج و ترویج مواد مخدر در میان ملل، 
تابو بودن سخن گفتن از استعمار و مستعمرگی ملل پیرامون، 
تابو بودن اشاره و گفتگو در باره تمرکز ثروت و پول و سرمایه گذاری در مرکز،
 تابو بودن گفتگو در باره عدم شمول آموزش های عمومی به زبان مادری یا حتی فارسی در ایران، 
تابو بودن اندیشه در باره نگاه و اندیشه استعماری و منفعت طلبی مرکز به پیرامون و نیروهای انسانی و انرژی و معادن آن ها و دسترسی به آب های گرم، 
تابو بودن گفتگو در باره این که فارس ها همه منافع ایران را می بلعند، 
تابو بودن اندیشه کردن در باره قربانی کردن آب های پیرامون برای توسعه مرکز کویری ایران، 
تابو بودن صحبت از رواج ایدز، بیماری های مقاربتی، فحشا، زنا، از بین رفتن اخلاق اجتماعی، 
تابو بودن پرداختن به منافع زبان رسمی اجباری در ایران 

ووو