من، نمی توانم به کتاب‌ها، اینترنت و اسناد فارسی ساز اعتماد بکنم
من، نمی توانم به کتاب‌ها، اینترنت و اسناد فارسی ساز اعتماد بکنم
جناب مرتضی صادقی نوشت:
آقای هدایت متاسفانه اطلاعاتتان در زمینه تبار شناسی کلمه فرهنگ بیش از اندازه نا دقیق بود تا حدی که من فکر می کنم حتی زحمت ۵دقیقه جستجو در گوگل را هم بخود نداده اید.
کلمه فرهنگ از زمان رودکی بعنوان اولی شاعر فارسی سرا تا امروز در اشعار فارسی بوده ،فردوسی ،در دیوان ناصرخسرو بارها آمده و ...
در قابوس نامه در اشعار سنائی غزنوی و ..... خلاصه منظورم این است جدا از اینکه فارسها خوبند یا بد قوی یا ضعیف شایسته نیست آنهم انسانی در حد شما استدلالهای ضعیف ارائه دهد.
نوشتم:
جناب صادقی، اگر کلمه فرهنگ، همان طور که شما فرمود,ه اید، ریشه در تاریخ دارد و جدید نیست، باید معنا و مفهوم آن بسیار روشن‌تر از آن‌چه هست، باشد.
در حالی که معنای "فرهنگ" بسیار مبهم، گنگ و نامعلوم است.
علاوه بر آن که کاربرد کلمه فرهنگ، مختص شغل و محل اداری اشتغال معلمان بوده است.
از همین رو هم به جملات و کلمات، در روزانه مردم عادی جایگاهی بیش از "فلانی خیلی بی فرهنگ است" یا "فلانی با فرهنگ است" ندارد.
در حالی که در این دو جمله نیز، معنی و مفهوم فرهنگ روشن نیست.
آیا فلانی باسواد است، بی ادب است؟ تمیز است، شیک پوش است؟ غربی است؟ روشنفکر است؟
منظور از فرهنگ چیست؟
گر چه می گویند که از "فر" و "هنگ" ساخته شده است اما اگر کلمه ای جدید نبود و به تازگی ساخته و وارد اشعار شعاری قدیمی نکرده بودند، باید معنی و مفهوم آن بسیار روش و کارکرد و تداول عامه می داشت.
ولی همان طور که در آن دو نوشته متذکر شده ام، به نظر می رسد که این کلمه، ساخته بسیار جدید است که به عنوان سمبل فارسیزم و رضاشاهی در دوران پس از تشکیل کمیته ای در ارتش برای پاکسازی لغات تورکی و عربی و تولید کلمات فارسی، ساخته شده است.
وجود فرهنگ در کتاب های منسوب به شعرای قدیمی، دلیل بر قدیمی بودن کلمه فرهنگ نیست.
چرا که متعصب‌ترین فردوسی، حافظ، باباطاهر عریان، خیام و ... شناسان اعتراف می کنند که ده ها بلکه هزاران بیت جعلی و جدید وارد کتاب های شعرای قدیمی کرده اند.
مثلا، دکتر جلال الدین کزازی معتقد است که بیش از ده هزار بیت جعلی، توسط دیگران ساخته و بعدها وارد شاهنامه فردوسی کرده اند.
چه کسانی این کارها را انجام داده اند؟
چه نیت هایی در پشت کارشان بوده است؟
آن اشعار جعلی و جدید در خدمت کدام ایدئولوژی قرار دارند؟
چگونه، با چه مجوزی و با مجوز کدام نهادی رسمی-اداری-فرهنگی-سیاسی توانسته‌اند، جعلیات جدید را وارد کتاب‌های قدیمی کرده، منتشر بکنند و بخورد ملل در لیران و جهان بدهند؟
بخاطر جدید بودن کلمه فرانگ است که معنای مشخص و معینی ندارد.
چرا که فرهنگ، ترجمه و معادل کلمه فرانسوی ""کولتور" است که تقریبا همان‌معنای کولتور فرانسوی را را هم به آن بار کرده اند.
در باره مراجعه به گوگل و کتاب های فارسی هم، من (انصافعلی هدایت) با یک مشکل اساسی روبرو هستیم.
به تجربه دریافته ام (تجربه = علم) که تمامی کتاب ها و اینترنت فارسی، پر از دروغ های بی سر و ته هستند که با مراجعه افراد برای تحقیق با آن‌ها گمراه می شوند.
همان طور که با مراجعه به کتاب‌های فارسی ام گمراه شده‌ایم. شستشوی مغزی-آموزشی شده ایم.
چرا که ایرانی ها، پانفارس و پان ایرانیست تربیت شده اند.
بطوری که هر فرد ایرانی به هنگام نوشتن کتابی یا ترجمه کتاب ها و مقالات خارجی، در هر کجا که آن نوشته ها را مخالف ذهن شستشو شده مغزی-آموزشی خود در تضاد ببینند، آن‌ها را تغییر داده و محتوای ذهن ایدئولوژیک خودشان را وارد متن آن کتاب می‌کنند و خود را بی طرف نشان می دهند.
ببینید هر کس نوشته من را بخواند، می داند که من بی طرف نیستم. چرا که آن را علنا اعلام می کنم و از نوشته های من هم عیان است اما پانفارس‌ها و پان‌ایرانیست‌ها خودشان را با زرنگی تمام در متون دیگران استتار می کنند.
آن‌ها جسارت ندارند که افکار خودشان را به نام خودشان منتشر بکنند و هزینه اش را هم بپردازند. آن‌ها تحت نام بی طرفی، به خوانندگان بی خبر خیانت می کنند.
اضافه می‌کنم که ایرانی ها به این نوع دروغپردازی ها و تحریف ها کفایت نکرده‌اند.
آن‌ها تحت تاثیر دروع هایی که باور کرده اند، در کتابخانه‌ها و مراکز تحقیقاتی دنیا هم، اسناد، مدارک و کتاب‌های متضاد با ایدئولوژی پان ایرانیستی و پانفارسیستی را از بین می برند.
برای نمونه، یک پرفسور ایرانی در انگلستان، به ده ها کتاب خطی قدیمی آسیب های جبران ناپذیری وارد کرده است.
چرا که در آن کتاب ها مطالبی بوده که مخالف با ایدئولوژی پانفارسیستی پان ایرلنیستی او بودهداست. لذا او صفحاتی از آن کتاب ها را با تیغ جراحی بریده و در توالت از بین بره است.
خیانت های تاریخی ایرانی‌های فارسزده، به این‌ها هم ختم نمی شود. آن ها برای اثبات افکار و حاکمیت سیاسی خود در این منطقه، به تاریخ تراشی و سند سازی دست می زنند.
آن ها، مجسمه می سازند.بر روی سنگ‌ها حکاکی می کنند. آثار باستانی می سازند. مهر، سکه و تمبر تقلبی ساخته، آن ها را به شاهان مورد نظر خودشان منتسب می کنند.
متاسفانه، کتاب ها و اینترنت، پر از اکاذیب ایرانی‌های باسواد و متخصص است که می خواهند اذهان خوانندگان را مسموم سلخته فارسیزه و ایرلنیزه رکنند.
هدفشان، تولید ایرانی با گذشته تاریخی و مشعشع است که چنان ایرانب در تاریخ وجود نداشته است.
آن‌‌متخصصان و نویسندگان، پاسدارانی هستند که برای شستشوی مغزی-آموزشی ملل و افراد، ابتدا نیت کرده، وضو گرفته و قربتا الی ایران فارس، تاریخ را تحریف می کنند.
آن‌ها، بر رفتار، گفتار و عکس العمل آن خوانندگان بیچاره و بی خبر از هر کجا تاثیر می‌گذارند و ذهن آن ها را مهندسی می‌کنند.
مثلا، آن‌ها می خواهند کتمان بکنند که فکر تاسیس ایران در سال هزار و سیصد و سیزه بوجود نیآمد و در سال بعد رسمی نشده است.
همان متخصصات ایرانی برای اثبات نام ایران در گذشته، تمبر و سکه می سازند.
آن‌هت در متن کتاب‌های خطی قدیمی، دست به تحریف می‌برند آن‌ها را از نو می نویسانند.
حداقل آن است که کلمات و جملاتی از ان کتاب‌ها را پاک کرده، از نو می نویسند.
آیا با حاکمیت چنین فرهنگی بر کتابت و سند سازی فارسی، می توان به کتاب ها و نوشته های انترنتی اطمینان کرد؟
من نمی توانم.
من تحلیل و مطالعات خودم را دارم و از منابع غیر فارسی استفاده می کنم.
با احترام
انصافعلی هدایت
Comments
Post a Comment