ترس از گمشدگی دوباره در تاریکی زمان، پانفارسیسم، محتاج تولید تاریخی مصنوعی است
پاسخ:
برای نمونه، می توانید، به نوشته های شفیعی کدکنی پانفارس ضد زبان ملل غیر فارس در اینستاگرام یا به مقاله مجتبی مینوی که در هزار و سیصد و پنجاه و یک و در مجله دانشکده زبان و ادبیات فارسی دانشگاه طهران چاپ شده است، مرجعه فرمایید.
عنوان مقاله کدکنی «فردوسی ساختگی و جنون اصلاح اشعار قدما» است که از اینترنت قابل دانلود است.
من هم، چند صفحه مقاله مینوی را در پست بعدی و برای علاقه مندان منتشر خواهم کرد.
منظورم از حعل و تحریف در کتاب‌های تاریخی، آن است که در گذشته، بدون پشتوانه دولتی، افراد منفرد نمی توانسته اند، هزینه تهیه کتاب های قطور را تأمین بکنند.
همچنین افراد منفرد، باید به منابع و کتابخانه ها دسترسی داشته باشد.
اگر در ان ازمنه، کتابخانه ای بوده است، لابد، در اختیار دولت های وقت بوده است.
البته که تورک ها حافظ و بانی زبان تورکی هم بوده اند و هستند و تورکی در صدر زبان های رایج در امپراتوری های تورک قرار داشته است.
در نتیجه، پانفارس های پان ایرانیست، یا کتاب های جدیدی را تولید کرده و به قدما نسبت داده اند و یا در هنگام تصحیح و باز نشر و ترجمه آثار قدما، واژه ایران، فارس، فرس، پارس، پرس و ... را وارد کتاب های قدیمی کرده اند.
یعنی جعل تاریخ، دروغ نویسی و تحریف کتاب ها و منابع، از بین بردن تاریخ ملل غیر فارس،ك نیازی ایدیولوژیک برای فارس‌ها، پانفارسیست‌ها و پان ایرانیست ها بوده است تا برای خوایته‌هایشان سابقه تراشی تاریخی بتراشند.
تورک ها (حتی تورک‌هایی که در زیر سلطه پانفارسیسم هستند هم) نیازی نداشته‌‌اند و ندارند تا به این گونه پستی‌های اخلاقی، فکری، نوشتاری، جعل و تحریف و ... دست بزنند.
چرا که تورک‌ها، حداقل در هزار سال گذشته و بدون انقطاع حاکمیت همه حانبه داشته اند و دارند.
چون تورک‌ها تجربه گم شدگی تاریخی هم نداشته اند، خودشان را هم در خطر نابودی و گم شدگی دوباره و توسط ملل دیگر غیر فارس نمی بینند تا نیازمند تولید تاریخ باشند.
اما فارس ها، بخاطر زیستن در تاریکی تاریخ و گمسدگی و همچنین بی دولتی و بی کشوری، همچون یهود، در ترسی دایمی از ملل غیر فارس، و زبان آنان بسر می برند.
No comments:
Post a Comment