سوال هایی از دکتر رنانی در باره خطای ترکیب

 

سوال هایی از دکتر رنانی در باره خطای ترکیب

سلام آقای دکتر رنانی

من انصافعلی هدایت هستم و در کانادا زندگی می کنم.

اخیراً یک مقاله از شما در رابطه با «جمهور خطای ترکیب» خواندم.

بسیار علاقه مند شدم که نظر شما را در باره این که حکومت‌های یکصد سال اخیر ایران، به زور و جبر قانون و ترس، زبان فارسی را به همه ملل غیر فارس تحمیل کرده‌اند، بدانم.

نتیجه آن سیاست زبانی، یک نوع دشمنی، گریز از مرکز و تمایل به استقلال در میان ملل نه‌گانه  غیر فارس در ایران شد و است که به شدت هم در همه جوامع و در میان ملل غیر فارس رویت می‌شود.

در عین حالی که یک نوع تنفر هم از زبان فارسی در میان آن ملل پیدا شده است.

در این میان، اندیشمندان فارس، دولتمندان و پانفارس‌ها، به شدت، از رسمی شدن زبان‌های غیر فارسی در ایران مخالفت می کنند. بر آموزش اجباری و تک‌زبانی فارسی، حتی به کودکان پیش‌دبستانی و امتحان گرفتن از سطح فارسی نوباوگان، و امتحان و‌ نمره دادن به هوش آن ها از طریق سنجش سطح لغات فارسی یاد گرفته نشده کودکان،  ادامه می دهند.

در راستای نظریه خطای ترکیب شما، آیا در این سیاست تک زبانی-آموزسی هم خطای ترکیب وجود دارد؟

راه حل خروج از این خطا را چگونه ارزیابی می کنید؟

پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت تحمیل زبان فارسی بوسیله دولت بر غیر فارس زبانان را چگونه تحلیل می کنید؟

آیا دلیل این که استقلال طلبان ملل غیر فارس بر رسمی و آموزشی شدن زبان های مادری خودشان تاکید می کنند و از حذف زبان فارسی سخن می گویند، نتیجه آن سیاست زبانی-آموزسی-اجباری و  خطای ترکیب است؟

در رابطه با تحمیل سیستم مرکزگرا و و سیستم فدرالیسم چگونه می اندیشید؟

چرا پانفارس ها با سیستم اداره ممالک دهگانه از طریق فدرالیسم مخالفت می کنند؟

آیا دلیل مخالفت با استقلال ملل غیر فارس یا فدرالیسم، خطای ترکیب در امر سیاسی و‌ اداری بوده است؟

آیا آینده ملل، در منطقه ما، بهدجنگ‌های خونین استقلال خواهان ملل غیر فارس و فارس‌ها خواهد انجامید؟

ایا رابطه ای در میان خطای ترکیب و علاقه روشنفکر مرکزگرا به دیکتاتوری وجود دارد؟

آیا باز تولید دیکتاتوری در ایران حاصل خطای ترکیب است.

  بسیار ممنون خواهم شد که پاسخ شما را دریافت کنم.

با احترام

انصافعلی هدایت

روزنامه‌نگار

تورنتو- کانادا