دوستم" الوار قلیوند در فیس بوکش نوشته است
۱ .
اخیرا کارگر پنداری روسپی ها به عنوان عرضه کننده مازاد لذت جنسی موجب اشتباه بسیاری شده است . من در رد این نظریه توضیح مختصر میدهم : کارگر در اصل کارآمدی بخصوص یا مهارت ویژه خود را می فروشد . به حسابی فعالیت او ارزش آفرین و نمود عینی و کالایی دارد . فعالیت کارگر مقصد مصرف بالقوه نیست بلکه باید وارد ارزش مبادله ادواری گردد ..
۲ .
فاحشه کالای نامولد و کار او انگلی ست . یعنی در قبال پول تنفروشی می کند و بلافاصله مصرف می شود اما ارزش افزایی نمی کند . فاحشه برای یک عیاش تفاوتی با کلوچه و یک نوشیدنی ندارد ، اما کارگر برای همین ارباب وسیله ثروت اندوزی ست . ارزش مصرفی کارگر به منزله ظرفیت کاری او و انبوهی از فراورده ها وجود دارد . فاحشه خورده می شود اما کارگر به کار گرفته می شود ..
۳ .
اینکه فحشا از تظاهر جامعه طبقاتی ست و به عنوان مرض اجتماعی ظاهر می شود درست است . اما روسپی نه تنها تناسبی با موجودیت کارگر ندارد بلکه کار او منتسب به این طبقه نیست . روسپی محصول طبقه متوسط و لمپن پرولتاریای غیرمولد است .
پاسخ من به خانم الوار:
الوار قلیوند گرامی، بحث بسیار جالبی را آغاز کرده اید!
من تا حال در باره این نوع از نگرش به موضوع فاحشگی، فکر نکرده بودم.
حال می بینم که می توان به فاحشگی هم از این منظر نگریست و آن را تئوریزه کرد
ولی من چند شبهه و شک هم دارد:
بعضی از کالاها تولیدی هستند و بعضی از کالاهای تولیدی هم مصرفی هستند.
در این میان کارهایی هستند که "کار" محسوب می شوند ولی در اصل "ارزش افزوده" ایجاد نمی کنند.
مثال: کارگر قهوه خانه، کارگر رستوران و غذاخوری، ملا، معلم، نگهبان خانه یا محل کار، ارتش، پلیس و ...
یعنی می دانیم که بعضی کارها و کارگران با کارشان ارزش افزوده ایجاد نمی کنند بلکه سرویس می دهند.
مانند روانشناسان و ...
کار این دسته ها "ایجاد نوعی از رضایتمندی" و "آرامش روانی"، "خرسندی"، ارضای درونی فرد"، "ایجاد محیط امن برای کار و آسایش دیگران" و ... است.
با این حال بحث بسیار جالبی است ... ادامه بدهید
No comments:
Post a Comment